อคินเดินประคองดุจฟ้ามาที่รถของเขา แล้วทุบที่ประตูรถด้วยความโมโหอย่างที่ดุจฟ้าไม่เคยเห็นเขาเป็นมาก่อน
เธอกุมมืออคินเอาไว้ให้เขาใจเย็นกับเรื่องที่เกิดขึ้น เธอเองก็ไม่อยากเชื่อว่าช่อแก้วจะมีจิตใจที่ชั่วร้ายถึงขนาดที่ว่าจะทำร้ายผู้หญิงด้วยกันได้ลงคอ
“ผมควรทำอย่างไรกับช่อแก้วดี” อคินถามออกมาจากโกรธแค้น ตอนนี้เขาโมโหมากที่ช่อแก้วไม่มีความสำนึกใดๆ
“ฟ้า” ปราณที่เดินตามออกมาเรียกทั้งอดีตคนรักเอาไว้ก่อนที่จะขึ้นรถไป
“ที่ฉันทำทุกอย่าง เพราะฉันอยากให้เธอรู้ว่าฉันรักเธอจริงๆนะฟ้า รู้ใช่ไหมว่าฉันรอเธออยู่เสมอ ถ้าเขาทำไม่ดีกับเธอ กลับมาหาฉันนะ” ปราณบอก ให้เธอรับรู้ว่ายังมีเขาที่รอเธออยู่เสมอ มั่นใจว่าอย่างไรดุจฟ้าก็ต้องเลิกกับอคินในสักวัน
“ขอบใจนะปราณ แต่อย่ารอฉันเลย” ดุจฟ้าบอกเขาแล้วยิ้มให้ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน
“ที่ผ่านมาฉันอโหสิกรรมให้นายนะ แต่ถึงฉันจะผิดหวังจากคุณอคินจริงๆ ฉันก็ไม่มีวันกลับไปหร
