ห้องนอนพาฝัน
เธอนอนบนเตียงกว้าง แต่นอนไม่หลับ
ดวงตาจ้องเพดานหรูหรา ความคิดตีกันในหัว
พาฝัน คิดในใจ
“ภาคิน…..
สำหรับฉัน นายคือคนที่เข้ามาทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป
แต่สำหรับนาย ฉันกลับเป็นทุกอย่างที่นายต้องการมาตั้งแต่ต้น…”
เธอกัดริมฝีปากแน่น ความรู้สึกอบอุ่น
ปนหวาดหวั่น กำลังถาโถม
—เหมือนโลกทั้งใบกำลังบอกเธอว่า
ความรักครั้งนี้ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลย
-----
ภาคินเจ้ามาในห้อง
ค่อยๆ เอนกายลงโอบกอดร่างบางไว้แนบอก
คิดว่าเธอหลับแล้ว
แต่พาฝันพลิกตัวกลับมา
หอมแก้มเขาเบา ๆ
ภาคิน งุนงง
“หืม…ทำไมยังไม่นอนล่ะฝัน?”
พาฝัน เสียงแผ่ว
“คิน…เมื่อกี้ฉันได้ยินคุณคุยกับพี่กวินนะ
เรื่อง…ที่คุณแอบชอบฉันมาตั้งแต่ม.ต้น"
พาฝัน ถามด้วยน้ำเสียง งุนงง
และเต็มไปด้วยความอยากรู้
"จริงรึป่าวภาคิน มันเกิดขึ้นตอนไหนกัน ?
แล้วตอนนั้นเราเคยเดินผ่าน ....
หรือเคยคุยกันบ้างไหมคะ ?"
ภาคินชะงัก ดวงตาคมสบ
