พันธะรักร้ายนายวิศวะแฟนเก่า

EP1

'อุตส่าห์ลืมกันไปแล้วแท้ๆ ยังวนกลับมาเจอกันอีกจนได้'

'ทำไมโลกมันถึงกลมขนาดนี้ด้วยนะ'

ถึงแม้ว่าเวลาจะล่วงเลยผ่านมาถึงสามปีแล้วก็ตามแต่ความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ภายใต้รอยยิ้มจอมปลอมและภาพลักษณ์ที่ดูเข้มแข็งของทั้งสองคนนั้น ก็กลับมามีชีวิตพานกระตุ้นให้ความเจ็บปวดและความผิดหวังในอดีตที่ไม่ได้พานพบมาเนิ่นนานเกิดผุดขึ้นมาเสียดหัวใจให้เจ็บแปลบอีกครั้ง

"เฮ้ย ไอ้แทน!" มึงได้ยินที่กูพูดมั้ยเนี่ย"

ทว่า ในวินาทีที่ต่างฝ่ายต่างสบตากันโดยไม่กะพริบ จู่ๆ เสียงตะโกนของ 'ฉลาม' เพื่อนชายคนสนิทที่มาด้วยกันกับเขาดังแทรกขึ้นข้างหู ดึงสติให้แทนไทและดาวเหนือต้องรีบละความสนใจออกจากกัน เบนสายตาหลบมองไปทางอื่นในทันที

"อ เออ กูได้ยินหู ไม่ได้หนวก"

แทนไทตอบรับเพื่อนด้วยน้ำเสียงติดขัดเล็กน้อย พร้อมกะพริบตาถี่ๆ ไล่ความตื่นตระหนกที่แล่นวาบไปทั่วร่าง และเพื่อบังคับให้ตัวเองเลิกสนใจผู้หญิงตรงหน้า ขณะหันไปมองเพื่อนชายอย่างเต็มตัว

"อะไรของมึงวะ ทำไมทำหน้าเหมือนกับเห็นผี ปล่อยให้กูเรียกอยู่ตั้งนาน" ฉลามขมวดคิ้วเซ้าซี้ถามอย่างไม่เข้าใจ เมื่อเห็นท่าทีที่แปลกไปของเขา

"ป เปล่า เรื่องของกูนะ"

พูดจบ แทนไทก็ยกแก้วเบอร์เบินที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นจิบ ทำทีกลบเกลื่อนความที่กำลังพลุ่งพล่านในอกพลางหลีกสายตามองไปทางอื่น ยังคงแสร้งทำเป็นไม่สนใจคนที่ยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้

แต่ความเย็นของเหล้าในแก้วนั้น ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ช่วยให้หัวใจที่กำลังร้อนรุ่มของเขาสงบลงเลยแม้แต่น้อย

"อ้าว ไอ้นี่ คนเขาถามดีๆ" ฉลามบ่นพึมพำ ก่อนส่ายหน้าไปมาเบาๆ อย่างสับสนกับอารมณ์ที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ของคนเป็นเพื่อน

ซึ่งแน่นอนว่าท่าทีของชายหนุ่มนั้น ดาวเหนือเองก็สัมผัสได้ถึงความเย็นชาและกำแพงที่เขาตั้งขึ้นอย่างจงใจได้เป็นอย่างดี ว่าเขาไม่ต้องการจะรู้จักหรือจดจำผู้หญิงใจร้ายแบบเธอ

แต่มันก็สมควรแล้วที่ถูกเขาเมิน....

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ดาวเหนือจึงตัดสินใจสูดลมหายใจลึกเข้าปอดอย่างช้าๆ ยอมรับความเจ็บปวดจากการถูกเมินเฉยนี้อย่างไม่มีเงื่อนไข ก่อนจะตั้งสติปรับเปลี่ยนสีหน้า กลับมาเป็นตัวของตัวเองให้ได้มากที่สุด

"คุณลูกค้าต้องการรับเป็นเครื่องดื่มอะไรดีคะ" เธอเอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงหวานที่ฟังดูปกติและเป็นมืออาชีพที่สุด ในฐานะพนักงานบริการสาวดีเด่นประจำบาร์

"อ๋อ เดี๋ยวผมขอเลือกดูเมนูก่อนนะครับ" ฉลามหันมาพูดพลางฉีกยิ้มหวาน ก่อนจะก้มหน้าลงมองดูเมนูเครื่องดื่ม

"ได้เลยค่ะ" ดาวเหนือตอบรับอย่างรวดเร็วด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมืออาชีพ ขณะจับในมือจับปากกาพร้อมรอจดออเดอร์อย่างไม่รีรอ

'พนักงาน?'

แต่ทว่า...หลังดาวเหนือพูดจบ คำพูดประโยคนั้น จู่ๆ ก็พลันกระตุ้นปลุกความตกตะลึงและประหลาดใจของแทนไทผุดแทรกขึ้นมาในใจอีกครั้ง ทำให้เขาถึงกับเผลอสะบัดหน้าหันกลับมามองคนที่เขาอุตส่าห์พยายามทำเป็นไม่สนใจอย่างลืมตัว

"อึก!!"

ในวินาทีนั้นหัวสมองของแทนไทก็เหมือนกับถูกกระแทกด้วยค้อนอย่างแรง ดวงตาคู่คมพลันเบิกกว้างอย่างตกตะลึงยิ่งกว่าเดิมขณะไล่สายตามองเธอตั้งแต่ใบหน้าลงไปจนจรดปลายเท้า เพราะชุดยูนิฟอร์มพนักงานบริการที่เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าเธอสวมใส่อยู่นั้น...มันไม่ใช่ชุดที่รุ่มร่ามอย่างที่คิด แต่มันกลับเป็นชุดรัดรูปและวาบหวิวมาก เน้นให้เห็นสัดส่วนโค้งเว้าของร่างกายเธออย่างชัดเจน

แต่ที่หนักไปกว่านั้นคือ เนื้อผ้าสีเข้มที่แนบชิดไปกับลำตัวเธอ เผยให้เห็นเนินหน้าอกอวบตูมอย่างพองามภายใต้คอเสื้อที่คว้านลึกอย่างจงใจและชายกระโปรงที่สั้นเสมอหูจนแก้มก้นขาวเนียนโผล่ ทำให้ทุกอย่างในตัวเธอทั้งรูปลักษณ์ภายนอกและสถานะใหม่ในตอนนี้ช่างเซ็กซี่และยั่วยวนจนน่าตกใจ ซึ่งมันดูห่างไกลจากภาพในอดีตที่เขาคุ้นเคยไปอย่างสิ้นเชิง จนชายหนุ่มยังคงไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยจริงๆ ว่านี่คือผู้หญิงคนเดิมที่เขาเคยรู้จักเมื่อสามปีก่อน!

"เอาวิสกี้ครับ"

"ได้เลยค่ะ"

"แล้วก็..."

"ใส่แบบนี้แก้ผ้าไปเลยดีมั้ย"

"อึก"

ในระหว่างที่ฉลามกำลังเอ่ยปากสั่งออเดอร์ จู่ๆ น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของแทนไทที่เผลอหลุดพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวก็โผล่ดังขึ้นเบาๆ อีกครั้ง แต่ก็พอจะให้คนฟังได้ยิน ดึงความสนใจให้ทั้งเพื่อนสนิทและดาวเหนือต้องหันมามองที่เขาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

"หืม เป็นอะไรของมึงอีกวะไอ้แทน?" ฉลามหันมาขมวดคิ้วถามด้วยความแปลกใจ ก่อนจะกวาดตามองสลับระหว่างเขากับหญิงสาวตรงหน้า

"อึก!"

คำถามนั้นทำให้แทนไทถึงกับสะอึก ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำขึ้นมาโดยพลัน เมื่อเพิ่งรู้ตัวว่าคำพูดประชดประชันที่เขาคิดในใจมันได้หลุดลอดออกมาเป็นเสียงต่อหน้าพวกเขาทั้งคู่

'บ้าจริง!'

เขาเผลอสบถในใจอีกครั้งอย่างหัวเสีย จนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเมื่อถูกสายตาของเพื่อนและ...เธอจ้องมอง

แต่ทว่า ในความอับอายนั้นก็มีความโกรธและความขุ่นเคืองฉายชัดอยู่ในดวงตาเช่นเดียวกัน

"มึง...แซวน้องเขาเหรอ"

ฉลามฉีกยิ้มกริ่ม เริ่มทำหน้ายียวนพูดกระเซ้าเย้าแหย่ พลางเอื้อมมือมาตบไหล่เพื่อนเบาๆ ด้วยท่าทางที่เข้าใจตามภาษาผู้ชายด้วยกัน

"ใครแซว กูไม่ได้แซว"

พรึ่บ

ชายหนุ่มตวาดเสียงห้วนกลับมาพร้อมกับสะบัดไหล่ออกเล็กน้อยด้วยความหงุดหงิดต่อหน้าหญิงสาว ทำเอาเพื่อนชายถึงกับทำหน้างงงวยไปชั่วขณะ

"โมโหอะไรของมึงอีกเนี่ย" ฉลามเลิกคิ้วมองแทนไทอย่างไม่เข้าใจพลางลดมือลงจากไหล่ของเขา และเริ่มทำหน้าจริงจังขึ้นเล็กน้อย

"..." ชายหนุ่มไม่ได้ตอบ แต่เพียงแค่พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ และใบหน้าเขานั้นก็ยังดูเคร่งตึงเช่นเดิม จนเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ตลกตาม "กูบอกว่าไม่ได้แซวก็คือไม่ได้แซวไง มึงเลิกทำตัวเป็นพระเอกหนังอินเดียได้ปะ"

"ถ้าไม่ได้แซวแล้วมึงจะโวยวายทำไมวะ" ฉลามยังคงพยายามจะจับต้นชนปลาย ให้ตัวเองเข้าใจอารมณ์เพื่อนง่ายขึ้น "มึงทำน้องเขาตกใจหมดแล้วนะเว้ย" พูดพลางหันหน้าไปทางดาวเหนือที่ยังคงยืนนิ่งไม่พูดอะไรอยู่ตรงหน้า พานให้เขาต้องเหลือบสายตามองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะหลบสายตาทำมองไปทางอื่นอีกครั้งราวกับคนไม่ใส่ใจ

"กูแค่บ่นไปเรื่อยของกูแหละ สนใจอะไรนักหนา" เขาตอบห้วนๆ พร้อมชักสีหน้าไม่สบอารมณ์

"บ่น?"

ฉลามทำหน้าขมวดคิ้วทวนคำพูดเขาอย่างไม่เชื่อ ทำเอาแทนไทถอนหายใจออกมาแรงๆ อีกครั้ง ก่อนจะพยายามควบคุมสีหน้าของตัวเองให้กลับมาดูเป็นปกติที่สุด และตวัดสายตาเย็นชาแฝงความน่ารำคาญมองเพื่อนตัวดีที่ยังคงจ้องเขาอย่างคาดคั้น

"หรือมึงจะให้กูตะโกน" เขากัดฟันพูดเสียงลอดผ่านไรฟัน

"พอเลยๆ มึงแม่งเป็นประสาทล่ะ"

เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยังมีอารมณ์ไม่คงที่ ท้ายที่สุดฉลามก็ถึงกับต้องส่ายหน้าเบาๆ อย่างอ่อนใจ ก่อนจะหันมาส่งยิ้มหวานให้กับดาวเหนือที่ยังยืนฟังพวกเขาโต้เถียงกันอยู่ "น้องคนสวยครับ พี่ต้องขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยนะ พอดีมันไม่รู้มันไปกินหมามุ่ยที่ไหนมา อาการมันก็เลยสวิงประมาณนี้ล่ะครับ"

"อ๋อ ค่ะไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจ" เธอเผยรอยยิ้มหวานและตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลอย่างเป็นมืออาชีพ แม้หัวใจเธอตอนนี้นั้นยังคงมีความรู้สึกเจ็บปวดผุดเสียดขึ้นมาไม่น้อยจากการถูกเขาเมินเฉย

'แต่มันก็ดีแล้วที่เขาและเธอจะทำเป็นไม่รู้จักกัน...'

"ขอบคุณครับ" ฉลามฉีกยิ้มหวานอีกครั้ง

"เอ่อ...คุณลูกค้าคะ ตกลงว่าคุณจะรับอะไรเพิ่มเติมดีคะ" ดาวเหนือถามซ้ำด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร

"เอาเป็น..."

"เดี๋ยวค่อยสั่ง"

ยังไม่ทันให้ฉลามพูดจบ น้ำเสียงห้วนๆ แฝงความไม่สบอารมณ์ของแทนไทก็ผุดดังแทรกขึ้นมากลางคันอีกครั้ง ดึงความสนใจให้ทั้งฉลามและดาวเหนือต้องเบนสายตาไปมองเขาอีกตามเคย ด้วยใบหน้าที่ดูสลดลงเล็กน้อย

แต่ครั้งนี้ ฉลามผู้รู้งานเห็นท่าว่าอาการของชายหนุ่มตอนนี้ดูไม่ปกติเหมือนทุกที จึงรีบชิงเอ่ยปากตัดบทสนทนา

"เอ่อ...พี่ขอเป็นเบียร์เพิ่มอีกสามขวดก่อนแล้วกันครับน้องสาวคนสวย รอให้เพื่อนพี่มากันครบก่อน เดี๋ยวค่อยสั่งเพิ่มนะ"

"อ๋อ ได้ค่ะ รับเป็นเบียร์เพิ่มสามขวดนะคะ"

"ครับ"

"งั้นรอสักครู่นะคะ"

"ได้ครับ"

ดาวเหนือฝืนเผยรอยยิ้มตอบรับด้วยน้ำเสียงหวานอีกครั้ง ก่อนจะหันหลังเดินจากไปจัดเตรียมออเดอร์ตามคำสั่งในทันที ราวกับว่าเธอก็ไม่ได้ต้องการจะยืนตรงนี้นาน เพราะรู้แก่ใจดีว่าเขากำลังไม่พอใจและเกลียดเธออยู่...

ทิ้งให้แทนไทแอบนั่งเหลือบสายตามองตามแผ่นหลังเล็กๆ ที่กำลังก้าวออกไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย