ตามรักคืนใจ

บทที่ 13 เรียกพี่สิ

บทที่ 13 เรียกพี่สิ

เวลา 21:30 น.

หลังจากที่ทานอาหารค่ำเสร็จ ร่างเล็กเดินมานั่งที่โซฟาที่ตั้งหันหน้าออกไปด้านกระจกใสที่ติดตั้งไว้แทนกำแพงขนาดใหญ่ซึ่งสามารถมองเห็นบรรยากาศรอบเมืองได้ แสงไฟจากที่ต่างๆ ส่องสว่างเป็นดวงเล็กดวงน้อยสวยงาม

"ดื่มไหม" เขายื่นแก้วไวท์แดงมาให้เธอ เขาไม่ได้วางแผนจะมอมเหล้าฉันใช่ไหมตอบที

"ค่ะ" ฉันรับแก้วไวท์มาถือไว้ในมือ เขาเดินมานั่งข้างๆ ฉันเว้นระยะห่างไม่มากนัก

"เจ็บตรงไหนไหม"

น้ำเสียงทุ้มตำของเขา ได้ยินแล้วรู้สึกดีจัง "ไม่ค่ะ แล้วคุณจะทำยังไงกับฉัน"

"....."

"ว่าไงคะ"

"....."

เขาไม่ได้สนใจคำถามของฉันสักนิดเดียว มือเล็กยกแก้วไวท์แดงขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดแก้ว พร้อมกระแทกแก้วลงบนโต๊ะกระจกสีดำขนาดใหญ่ตรงหน้า อย่างไม่พอใจ ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้น มือใหญ่คว้าข้อมือเล็กกระตุกแรงจนร่างเล็กถลาลงมานั่งบนหน้าตักของตัวเอง

"ปล่อยค่ะ"

อินทราวางแก้วไวท์ลงบนโต๊ะ เขาหันมาสบตาของเธอมองลงต่ำสำรวจร่างงามบนตักของตัวเอง ฉันกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ รู้สึกได้ถึงสายตาที่เล้าโลมและไม่ปลอดภัยสำหรับฉัน เขาโน้มใบหน้าหล่อลงมาจนจมูกของเราสองคนชนกัน ลมหายใจอุ่นราดรดลงมาตรงแก้มนวล ทำให้สีแก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง

"ขยับก่อ อื้อมมม" เขาจรดริมฝีปากตัวเองลงมาหาปากเล็กทันที เธอกดฟันแน่นเพื่อไม่ให้เขาสอดแทรกลิ้นเข้ามาได้ มือใหญ่ลูบไล้หน้าขาก่อนจะเลื่อนขึ้นมาตรงสะโพกเขาบีบมือลงบนสะโพกทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อยจนเผลอเปิดปากเล็กให้เขาได้สอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานได้

อินทรายกร่างบางบนตักลงนอนบนโซฟาตัวใหญ่ เขาสอดมือเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่เลื่อนไปกอบกุมดอกบัวงามของเธอเคล้นคลึงมันอย่างเบามือ "อื้ม" เสียงครางในลำคอใหญ่ เธอจูบตอบเขาอย่างไม่ประสา

ฉันรับรู้ได้ว่ามีอะไรบางอย่างที่แข็งกำลังถูไถอยู่บนหน้าขาของฉัน วงแขนใหญ่ดึงตัวของฉันลุกขึ้นนั่ง มือใหญ่ถอดเสื้อของฉันออกให้พ้นทางพร้อมช้อนอุ้มฉันขึ้น พาเดินมายังห้องนอนใหญ่ เขาวางฉันลงบนเตียงแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเอง ฉันยกมือขึ้นมาปิดตาไม่กล้ามองเรือนร่างของคนตรงหน้า เขาดึงมือของฉันออก ก่อนจะจูบฉันอีกครั้ง ร่างของเราเปล่าเปลือยกันทั้งคู่

ลิ้นร้อนชอนไชเข้ามาในโพรงปากเล็ก ตวัดลิ้นควานหยอกเย้ากับลิ้นเล็กของเธอ เขามอบจูบที่เร่าร้อนให้เธออย่างไม่ลดละ เขาถอนจูบออก พรมจูบลงมาตามลำคอระหงขบเม้นจนเป็นรอยแดง

"พอก่อนค่ะ พรีมกลัว" น้ำเสียงของเธอสั่นเครือพร้อมจะร้องไห้ออกมา เขาก้มลงมาจูบบนหน้าผากมน

"ไม่ต้องกลัว"

"แต่"

"ฉันชอบเธอ เป็นของฉันเถอะ ฉันสัญญาจะดูแลเธอเป็นอย่างดี"

จริงใช่ไหมเขาบอกว่าชอบฉัน เอาเลยค่ะ จะทำอะไรก็เชิญอิพรีมพร้อมถวายตัวเจ้าค่ะ ฉันจ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขา ซึ่งตอนนี้มันช่างหวานเยิ้ม ทำให้หัวใจเล็กของฉันเต้นแรง เข้ายิ้มเล็กน้อย ยิ่งทำให้หัวใจของฉันพองโต ไม่ได้นะ!! ห้ามหลงกล "ผู้ชายก็พูดแบบนี้กันหมด"

"ทำไม" เขาจูบลงบนไหปลาร้าของเธออีกครั้ง หญิงสาวยกมือขึ้นปิดหน้าอก

"ฉันไม่เชื่อคุณหรอก"

"เรียกพี่สิ" เขาจูบลงที่ปากเล็กเบาๆ

"คือ"

"เรียกสิ" เขาจูบอีกครั้งที่หน้าผากมน

"พี่เบส" เขายิ้มอีกครั้ง อย่างพอใจก่อนโน้มหน้ามาจูบคนร่างเล็ก แต่เธอเอามือปิดปากไว้ก่อนที่เขาจะจูบ

"ไม่ค่ะ"

"ดื้อ"

"ไม่เอาค่ะ"

"จะให้ทำไง"

"พิสูจน์สิคะ ให้พรีมเต็มใจ"

"ได้" เขาเลื่อนใบหน้าเข้าหายอดดอกบัวคู่งานสีชมพูอ่อน เขาใช้ปากขบเม้นยอดเม็ดบัวชูชันนั้นอย่างนุ่มนวล

"อ๊าาา ไม่ใช่แบบนี้ อร๊าาาา" เธอแอ่นอกขึ้นตามแรงขบเม้นจากปากของเขา มือใหญ่ลูบลงไปยังหน้าท้องแบนราบไล้นิ้วมือเป็นวงกลมบนหน้าท้องของเธอ "อ๊ะ พอก่อน"

"ชอบไหม"

"....." เธอเงียบไปสักพัก พร้อมจ้องมองใบหน้าหล่อซึ่งเขาก็จ้องมองตาของเธอเหมือนกัน

"คนเจ้าเล่ห์"

"พร้อมที่จะเป็นของพี่หรือยัง"