บทที่ 14 สถานะ
ร่างเล็กยกมือขึ้นปิดใบหน้าสวยอีกครั้ง ฉันไม่รู้จะตอบเขาว่าอะไรดี เขาเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ "เรามาคุยกันหน่อยดีไหมคะ"
"ตอนนี้หรอ"
"ค่ะ" ฉันจ้องตาเขาอย่างเอาจริง เขาลุกขึ้นทิ้งตัวลงนอนข้างฉันก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอดให้นอนหนุนลำแขนใหญ่ของเขา
"ว่ามา"
"พี่เบสชอบพรีมจริงๆ หรอค่ะ"
"บอกไปแล้ว ไม่พูดซ้ำ"
"แล้วสถานะของเราคืออะไรคะ"
"......"
"ถ้าไม่สามารถบอกสถานะตอนนี้ได้ เราก็อย่าทำอะไรไปมากกว่านี้เลยนะคะ"
ทุกอย่างกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง ฉันนิ่งเงียบเขาก็นิ่งเงียบ ก่อนที่ร่างใหญ่จะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้ฉันนอนอยู่บนเตียงเพียงลำพัง หัวใจดวงน้อยเจ็บแปล๊บ ความเงียบมันคือคำตอบของเขาใช่ไหม อยู่ๆ น้ำตาก็ไหล ไม่ได้นะอย่าร้องไห้ ต้องเข้มแข็งเข้าไว้ อย่าเป็นผู้หญิงใจง่ายให้เขาดูถูกเธอเลยมัลลิกา
ผมเดินออกจากห้อง หยิบไวท์แดงมาเทลงแก้วใบใหญ่ ยกมันขึ้นดื่มติดต่อกันหลายแก้ว คำถามของเธอมันยังค
