บทที่ 9 เกินเลย
877 Words
บทที่ 9 เกินเลย
เวลา 19:15 น.
รถสปอร์ตขับมาจอดหน้าผับแห่งหนึ่ง อินทราปรายตามองคนนั่งข้างเล็กน้อย เขาถอนหายใจกับชุดนักศึกษาที่รัดตัวของเธอ ทำไมเขาต้องรู้สึกหึงหวงทุกครั้ง ไม่อยากให้คนอื่นมองเธอ คิดมาแล้วก็หงุดหงิด
"คุณมีธุระที่นี่ หรอค่ะ"
"ฉันชื่อเบส เรียกพี่เบส"
"ค่ะ พี่เบส" ฉันเน้นย้ำชื่อของเขา
"รออยู่บนรถก่อนเดี๋ยวมา เธอชื่ออะไร"
"พรีมค่ะ"
"อืม" ชายหนุ่มก้าวลงรถทันที แต่เขากลับไม่ได้ดับเครื่องยนต์ อินทราเดินหายเข้าไปในผับ ประมาณ 10 นาที แล้วเดินกลับมาขึ้นรถอีกครั้ง
"เปลี่ยนซะ"
ฉันรับถุงกระดาษออกมาเปิดดู ข้างในถุงเป็นชุดเดรสสีขาวแขนยาวกระโปรงยาว ไม่จริงใช่ไหม เขาจะให้ฉันใส่ชุดนี้นี่มันป้าเลยนะ ฉันกลอกตาไปมา ไม่มีรสนิยมในการเลือกเสื้อผ้าเอาซะเลย "ขอฉันเปลี่ยนเสื้อก่อนได้ไหม"
"ก็เปลี่ยนสิใครห้าม"
"ลงไปก่อนได้ไหม"
"เรื่องมาก รีบเปลี่ยน"
"ชิ ห้ามมองนะ หันหน้าไปทางอื่นเลย"
"ทำเหมือนกับฉันไม่เคยเห็น"
ร่างเล็กเริ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของตัวเอง มือเล็กสั่นเล็กน้อย เธอจ้องมองมาที่เขาตลอดกลัวคนร่างใหญ่หันมามอง เขาหันหน้าออกไปนอกกระจก ใจดวงน้อยเต้นระรัว ฉันรีบปลดกระดุมถอดเสื้อนักศึกษาออก เอาเสื้อมาปิดหน้าอกเอาไว้
"เสร็จยัง"
"แป๊บ"
"นานแล้วนะ ทำอะไรอยู่"
"อย่าเพิ่งหันมานะ" โอ้ยยย สายเสื้อในเจ้ากรรมดันมาหลุด แล้วมันก็ช่างเอาใส่คืนที่เดิมยากเสียจริง อ๊ะ เขาจะหันมาทำไม "หันมาทำไม หันกลับไปเลยนะ" ฉันเอาแขนขึ้นมากอดอก
"เป็นอะไร"
"มะ ไม่มีอะไร เลิกจ้องได้ไหม หันหน้าไปก่อน" เขามองสำรวจมายังฉัน ทำเอาหัวใจของเต้นแรงอีกครั้ง ไม่นะทำไมฉันต้องคิดถึงเหตุการณ์วันนั้นด้วย
"หันหลังมา"
"เดี๋ยวฉันทำเอง"
"เร็ว"
คนตัวเล็กจำใจหันหลังไปหาเขา เนื้อผิวขาวเนียนของเธอมันสร้างความปั่นป่วนกระตุ้นให้เลือดในกายของเขาให้รุ่มร้อน มือใหญ่ดึงสายชั้นในใส่เข้าที่ ก่อนจะทำการปลดตะขอชั้นใน ลำแขนใหญ่ตวัดเอวเล็กยกเธอขึ้นมานั่งบนตักของตัวเอง เขาไม่รอช้า จรดริมฝีปากเข้าหาริมฝีปากเล็กทันที
"อื้ม อื้ม" ร่างเล็กระรัวกำปั้นใส่อกใหญ่ เธอดิ้นขัดขืน เขาส่งลิ้นเข้ามาในโพรงปากควานหาความหวานจากเธอ มือใหญ่เริ่มสำรวจเรือนร่างเล็ก ร่างกายของเธออ่อนระทวยในอ้อมแขนของเขา เขาดึงเสื้อที่เธอเอาปิดหน้าอกเอ้าไว้ออกพร้อมบราตัวเล็ก ทำให้มองเห็นดอกบัวที่อวบอิ่มสรางตรงหน้า เขาถอนจูบไล่ลงมาตามลำคอระหง
ฉันเบียดหน้าอกเข้าหาอกใหญ่ของเขาลำแขนเล็กตวัดลำคอใหญ่ เผื่อปกปิดหน้าอกใหญ่ของตัวเอง พร้อมซุกหน้าเข้าหาอกของเขา ด้วยความอาย
"อยู่นิ่งๆ "
"อ๊ะ ตรงนั้นไม่ได้นะ" มือใหญ่สอดเข้ามาใต้กระโปรง เขาลูบไล้ตรงเนินดอกไม้ซึ่งมีแพนตี้ตัวบางกลั้นอยู่ "อ๊าา" ฉันเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ใบหน้าของเขาไล่จูบลงมาเรื่อยจนถึงดอกบัวคู่งาม ปากหนางับลงไปบนยอดเม็ดดอกบัวขบเม้น "อ๊าา"
เขาสอดปลายนิ้วเข้ามาในแพนตี้ตัวบางใช้นิ้วกรีดตามร่องดอกไม้งานของเธอ "อ๊าาา" ร่างบางเกร็งเล็กน้อย เธอกอดคนตัวใหญ่แน่น มือใหญ่รูดแพนตี้ของเธอลงมาที่หัวเขา เขาวางมือทับลงบนเนินดอกไม้ที่อวบนูน ก่อนจะใช้นิ้วชอนไช เข้าหาเกสรดอกไม้ของเธอ
"อ๊าาา พอเถอะ อย่าทำมากกว่านี้ อ๊าาาา" เขาไม่ฟังคำขอร้องของเธอ ปลายนิ้วเรียวหยอกเย้าเกสรดอกไม้ไปมา "อ๊าาา ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาา" คนตัวเล็กกะตุ๊กเกร็งเธอปล่อยน้ำหวานออกมาเต็มดอกไม้งาม
เขายิ้มมุมปากอย่างพอใจ มองคนบนหน้าตักที่หายใจหอบเหนื่อยดอกบัวคู่งามกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจของเธอ เขาตะโบมจูบที่ดอกบัวคู่งามนั้นอีกครั้ง นิ้วเรียวสอดแทรกเข้าไปในทางรักอันคับแคบของเธอ
ผมใช้นิ้วแทรกผ่านเข้าทางรักของเธอ รับรู้ได้ถึงความคับแน่น ข้างในของเธอตอดรัดนิ้วของผมเป็นระยะ ผมได้ยินเสียงครางดังขึ้นมาเป็นระยะ ดอกไม้ของเธอจะสวยแค่ไหนนะ ผมอยากเห็นจริงๆ แต่สถานที่ไม่เอื้ออำนวยได้แค่สัมผัส แค่นี้มันก็ทำให้ผมพอใจเป็นอย่างมาก
นิ้วเรียวเริ่มทำงานชักเข้าออกช้าๆ เขาควงนิ้วไปมา "อ๊าาาา พอก่อน จะไม่ไหวแล้ว อร๊าาาา" เขาผละปากออกจากยอดดอกบัวงามประกบจูบเธออีกครั้ง สาวนิ้วเรียวยาวเข้าออกเร็วขึ้น ร่างเล็กเกร็งกระตุกปล่อยน้ำหวานออกมาเต็มนิ้วเรียวของเขา ปากหนาถอนจูบ เขาเอานิ้วที่เปียกชุ่มไปดูดเลียชิมรสน้ำหวานของเธอ
- Writer
