Bölüm 13: Zehir ve Panzehir
Kapının önünde, soğuk taşlara gömülmüş haldeydim. Mavi'nin içerideki hıçkırıkları, kemiklerime işliyor, her bir ses beni biraz daha öldürüyordu. "Sevgi değil bu," sözü kafamda bir çan gibi çalıyordu. En nihayetinde, ayak seslerim yankılanırken koridordan sürünerek uzaklaştım. Suna'nın zaferle parlayan gözlerini görmeye dayanamazdım. Odama kapandım, ama Mavi'nin acısının gölgesi her yeri sarmıştı.
Şafak sökerken, bir karar verdim. Babamın "kontrol" takıntısı, Suna'nın "güç" hırsı hepsi anlamsız geliyordu. Eğer geriye kurtarılacak bir şey kalmışsa, o da Mavi'ye olan sevgimdi. Bu sefer, yalansız, manipülasyonsuz.
Onu, aşiretin topraklarının biraz dışındaki küçük, terk edilmiş bir zeytinlikte buldum. Etrafa bakmadan, dalgın dalgın bir taşı suyun içine atıyordu. Y
