Bölüm 12: Taht ve Kurban
Aşiretin topraklarında geçen gece, uyku yüzü görmeyen bir nöbet gibiydi. Suna'nın odasında, onun dingin, huzur dolu nefeslerine karışan, benim huzursuz kalp atışlarım ve zihnimdeki fırtınalardı. Babamın sözleri bir hançer gibi saplanmıştı içime: "Bu kızın ruhu, bu işin bedelini ödeyen ilk şey olacak." Mavi'nin son sorusu ise bir ağıt gibi yankılanıyordu kulağımda: "Sevgi, bir insanı böyle bir şeye razı etmek mi?"
Suna'nın sırtı bana dönüktü, ama uyanık olduğunu biliyordum. Her şeyi hissediyor, her düşüncemin çatırdamasını duyuyor gibiydi. "Pişman mısın?" diye fısıldadı karanlığın içine, sesi hiç de uykulu değildi.
"Hayır," diye yalan söyledim, sesim odanın ağır havasında boğulup gitti. "Sadece... her şeyin yoluna gireceğinden emin olmaya çalışıyorum."
"Yoluna g
