Kapana sıkmıştım, elim ayağım oturduğum sandalyeye arkadan bağlıyken gözlerime siyah bir çorap bağlamışlardı. Bağırmıyordum, sessizce gelmesini bekliyordum Tarık'ın. Beni buraya kapatmayacağı belliydi, sadece Yağız'dan daha güçlü olduğunu sergiliyordu belkide.
Adım seslerini duyduğumda içimde tuttuğum nefesi vermiştim, birileri vardı şuanda. Sonra.. sonra.. Kemikli bir el hissettim yüzümde. İnce kemikli bir eldi. Gözlerimi bağlayan çoraptan bir çırpıda kurtuldu, odadaki loş ışık direk yüzüme çarparken gözlerimin acıdığını hissettim. Acıyordu..
Gözlerimi açtım sonunda. Loş ışık arkasında kalırken Tarık bana pis pis gülümsüyordu. "Nasılsın Akkız?" Yüzüne tükürmemek için kendimi zor tutarken göz kırparak bir sandalye çekti karşıma. "Biraz eğlenelim önce, sonra Kaynarca'ya gideriz."
Sess
