"Sabi ko naman sayo, dahan-dahan ang ang practice natin. Huwag kang magmadali at lalo ka lang mapapahamak." Malamyos kong sermon kay Sir Jeoff na na tumayo sa wheel chair niya ng walang pasabi at hindi na ako hinintay. Muntik tuloy siyang bumagsak sa sahig.
"Gusto ko kasi na magpasikat sayo. Gusto kong makita mo na kaya ko ng tumayo ng mag-isa." Tugon niya sa akin
Hindi na siya utal.
Sa konting panahon nga lang ay naituwid niya ang kanyang pagsasalita. At ako na rin ang nagmamasahe sa mga binti niya dahil ayoko na siyang ipahawak sa therapist niya na sa palagay ko ng ay may lihim na pagkatao.
"Hindi mo kailangan na magpasikat sa akin dahil mas matutuwa ako kapag sumusunod ka sa utos ko at hindi ganyan na agad kang tumatayo. Paano kong bumagsak ka at nasaktan ng husto ang likod mo? Paan
