Kinabahan ako ng sobra ng makita na nakamulat ang mga mata ni Sir Jeoff.
Buong akala ko ay gising na siya at naririnig na ang mga sinabi ko sa kanya.
Hindi kaya ako makahinga at baka bigla na lang magtanong na kung sino ako at anong ginagawa ko sa bahay nila.
Natatakot ako na kung sakaling tanungin niya ako at sagutin ko siya ay bigla na lang niya akong sampalin at palayasin.
Gusto ko siyang gumaling at makatayo na sw kanyang higaan ngunit naroon ang pag-aalala na tapos na ang maliligayang araw namin ni Uno.
Hindi naman kasi isang daang porsyento na nakakatiyak ang doktor na wala ngang maalala ang asawa ko sa paggising niya.
Pero hindi.
Nakamulat na ang kanyang mga mata pero ganun pa rin siya.
Walang buhay.
Tulala lang siya at diretso lang ang paningin.
Ang kagandahan lamang ay
