"Kamusta naman po kayo dito?" tanong ko habang kausap ang buong pamilya ko.
Ang mga magulang ko, mga kapatid at mga pamangkin.
Hindi ko nga akalain na si Senyora Juana pa ang nagsabi sa akin na plwede kong dalawin ang pamilya kon sw probinsya pero kailangan kong umuwu agad.
Wala akong pagsidlan ng tuwa dahil halos ilang taon ko na rin na hindi nakikita at nakakasama ang pamilya ko.
Hindi ko nga rin sila madalas na makamusta dahil wala naman akong cellphone at nahihiya naman ako na makigamit na lang lagi sa ibang tao
At dahil nga ayoko rin naman na mag-alala sa akin ang pamilya ko ay ayoko na rin na nagsisinungaling tungkol sa kalagayan namin ng anak ko ay sinasadya ko na talagang huwag silang kontakin.
Ngunit matapos ang ilang taon na pagkakawalay ko ay narito na ako sa harap nilang
