The Uncertain Life of Ronnie

Chapter 19

Ronnie's POV

Aligaga ang mga kaklase ko ngayon dahil Wala pa silang nagagawang essay sa purposive communication.

We'll dahil masipag ako kagabi ko pa tinapos no lahat ng mga assignment na binigay sa Amin last Friday.

Seryoso Naman itong katabi ko sa pagsusulat. Alam niyo bang na-iinggit ako sa penmanship ni Gabriel dahil ang ganda samantala sa akin parang sinalanta ng bagyo. Pero syempre hindi naman sobrang pangit.

" Bakla pabasa naman ako ng sa iyo kukuha lang ako ng ideas " Sabi nitong katabi ko since mabait ako today kinuha ko naman ang essay ko na nakasulat sa yellow pad at binigay sa kanya.

Bumalik naman ito sa pagsusulat. Tinitigan ko lang naman ito. Feel ko mas lalong gumagwapo ang lalaking to sa aking paningin. Pero hanggang ngayon pinipigilan ko parin ang nararamdaman ko sa kanya. Alam ko naman Kung san ilulugar ang nararamdaman ko no Lalo na't bakla ako.

" Baka matunaw na ako sa katitig mo niyan mamaya muna ako titigan dahil hindi ako mapakali dito. " Biglang Sabi nito.

Napansin Niya palang nakatitig ako sa kanya.

" Huwag ka ngang assuming tinitingnan ko lang naman sinusulat mo baka mamaya copy and paste na ginawa mo . " Pagdadahilan ko sa kanya kahit totoo naman talaga sinasabi niya sa akin. 

Kinuha ko nalang ang cellphone ko at earphones sabay salpak sa aking dalawang tenga. Sabay patugtog ng version ni James Arthur ng Impossible ni shontelle.

Pumikit naman ako upang mas dama ko ang pagkanta. Syempre mahina lang kasi alam ko naman na may ginagawa itong mga kaklase ko ngayon.

Hindi ko namalayan nadala na pala ako sa kanta kaya hindi ko din namalayan na malakas na pala pagkakakanta ko.

Tell them all I know now

Write on the skyline

All we had is gone now

Tell them I was happy 

And my heart is broken

All my scars are open

Tell them what I hope would be impossible

Impossible 

Impossible

I remember years a go someone told me I should take caution when it comes to love I did.

Ang ganda ng meaning ng kantang iyan. Kung baga madaming realizations mo after falling for someone.

Pagdilat ko ng mata nagulat nalang ako Kasi lahat sila nakatingin sa akin.

Sabay palakpak at hiyawan.

" Lah sorry na istorbo ko ata Kayo "

Pagsabi ko sa Kanila. Pero huli na pala ako ng balita dahil , Wala daw ngayon pasok half day lang dahil meeting mamaya ang faculty hindi ko naman alam para saan ang meeting.

" Bakla Dali punta ka sa harap kantahan mo Lang Muna kami. " Pagsabi ni Ronalyn one of my classmates.

" Sure kayo baka pagalitan tayo? " Tanong ko naman.

" Bakla Wala ngayon guro kaya kerry lang go na " Sabi naman ni Mariel.

Kaya Wala akong nagawa kundi ang magtungo sa harap at umupo naman ako sa ibabaw ng table.

Dahil may naisip akong kalokohan, lolokohin ko ngayon si Kumag.

" Okay this song is dedicated to Gabriel ang aking bebe "

Sigawan naman ang mga kaklase ko.

" Guys namumula si Gabriel kinikilig " Sabi ng isa Kong kaklase. Tumingin naman ako sa gawi ni Kumag namumula nga ito. Nakangisi lang naman ito ngayon.

" Okay guys napili Kong kantahin is TAGPUAN ni Moira. " pagbigay alam ko sa kanila.

Tumahimik naman sila nang magsimula na ako. Halos lahat naman sila nakikinig sa akin hanggang sa matapos akong kumanta.

Nagpasalamat naman ako dahil nagustuhan nila ang kinanta ko.

Bumalik na naman ako sa aking upuan dahil ayoko na kumanta baka mapaos na ako no. May pumalit Naman sa akin sa unahan kaya okay Lang.

Nang makaupo ako bigla nalang nagsalita itong si Kumag.

" Bakla nga pala bago ko makalimutan dumating pala sila mama kahapon. " Pagbigay alam niya sa akin.

So ano man Kung dumating magulang niya? May ibibigay ba sa aking Chocolates? Joke.

" Oh tapos? " Sabi ko nalang ayoko naman sagutin Ito Ng pabalang baka mamaya mag Transform Ito.

" Eh Sabi nila don ka daw maghapunan sa amin. Gusto ka daw nila makilala kinikwento ka Kasi ni ate Jona sa Kanila. " Hindi naman ako kinabahan dahil mabait naman daw mga magulang nitong si Kumag gaya nga ng sabi ni ate Jona sa akin.

" Geh andon ba sila Ate Jona mamaya ? " Tanong ko naman gusto ko Kasi Makita ang bulilit na si Marwin.

" Oo andon kasama si Marwin Alam ko naman na hahanapin mo ang Bata. '' sagot niya sa akin. Buti naman alam niya.

" Tumawag ka nalang mamaya Kay ate Lalaine ipag-paalam mo ako. " Tumango Naman ito sa sinabi ko.

" Wait edi ngayon na tayo pupunta sa inyo.? " Tanong ko naman Kasi half day pala ngayon.

Mukhang mapapaaga ata ang pagkikita namin Ng mga magulang ni kumag.

" Ah oo para mas matagal din kayong makapag usap- usap " Sabi Niya Naman.

" Eh hindi na ako sa hapunan pwede uuwi na ako sa hapon may gagawin kasi kami ni ate Lalaine " sagot ko Naman dito.

" Sige , text ko na Lang sila mama na ngayon tayo pupunta " kinuha naman nito ang kanyang selpon at nagtipa at nang matapos naman ay binalik Niya ulit ito sa kanyang bulsa.

Since nag bell na hudyat na lunch na ay kanya kanyang ayos naman kami ng mga gamit.

" Samahan mo muna ako sa CR magpapalit Lang ako ng dala kong t-shirt " Sabi Kay Gabriel na kasalukuyang nag-aayos ng kanyang gamit.

" Tsk dami mo talagang arte Tara na para makaalis na tayo " Sabi naman nito.

" Hoy huwag ka na magreklamo ganun talaga kaming mga babae '' sagot ko Naman sa kanya.

" Lah sinasabi mo diyan di ka babae no " Sabi naman nito.

Tinawanan ko Lang ito dahil akala ko Hindi niya mapapansin iyon.

" Pahawak Muna ako ng bag ko sa loob ako magbibihis makikita mo katawan ko. " Sabi ko sa kanya ng makarating kami ng CR.

" Tsk kala mo naman may Dede " Sabi niya.

I just rolled my eyes sa sinabi Niya at Dali daling pumasok sa isang cubicle para magbihis na.

Nang makalabas ako kinuha ko naman ang pulbo ko at liptint. Syempre kailangan natin mag-ayos.

" Ang tagal mo bakla bilisan muna '' Sabi Niya halatang naiinip na.

" Alam mo Mauna ka nalang susunod nalang ako sa Inyo. " Sabi ko sa kanya. Di na naman ito umimik pa.

" Oh tara na '' Sabi ko ng mailagay ko na sa bag ko ang aking pampanganda.

Sumunod naman ito sa akin palabas ng CR. Alangan papasok ng CR no?

Narating Naman namin ang guard house Kung saan naka park ang kanyang motor.

Agad naman akong umangkas dito ng ma start Niya na ang kanyang motor.

" Bakla ang arte mo pag ika malaglag Ewan ko Lang sayo . " Sabi niya.

Hindi Kasi ako nakahawak sa kanyang bewang ngayon.

" Eh arte mo naman " sagot ko din sa kanya.

" Ganito kasi " kinuha naman niya sa akin ang dalawa Kong kamay sabay pulupot sa kanyang katawan.

Gosh naramdaman ko na naman ang kanyang bato-batong tiyan.

" Suss pabebe Lang pala di ka pa nasanay sa akin iilang beses na tayong magkasabay lagi. " Sabi naman Niya sa akin.

Syempre ayoko naman na hahawak Nalang bigla no baka sabihin nito malandi ako .

" Syempre ayoko naman hahawak Nalang bigla no baka mamaya ano pa sabihin mo sa akin no. " sagot ko sa kanya.

Nagsimula naman siyang paandarin ang kanyang motor at tuluyang nakalabas ng campus.

" Ayan huwag ka na mahihiya dahil ako na nagsabi sa iyo okay? " Sabi naman Niya habang tinatahak namin ang daan papunta sa Kanila.

Hindi naman ako kumibo, hinayaan Nalang siyang mag drive.

Dahil pinahintulan Niya na din naman ako edi gagawin ko Ang naisip Kong kalokohan.

Dahan-dahan ko na mang hinihimas himas ang kanyang abs. Hindi naman ito nag react. Yay gusto gusto din ng loko.

" Bakla itigil mo Yan tinitigasan ako baka pag di ka tumigil sa motel Kita idiritso at gahasain " nagulat naman ako sa sinabi Niya.

" Bastos " Sabi ko.

" Tsk ikaw Kasi ayan tuloy nagalit si Junjun " Sabi Naman Niya.

Syempre open minded naman ako kaya sanay na ako sa mga ganyang salita.

" Chupain mo kaya ako mamaya bakla kasalanan mo to eh " pahabol Niya Sabi habang tumatawa.

" Hoy magpigil ka nga diyan kumag ka baka gusto mong putulin ko yang kaligayahan mo.'' Sabi ko sa kanya. Aba't chupain ko daw siya pilitin Niya muna ako joke.

" Huwag Naman Wala ka nang paglalaruan. " Sabi nito.

Kinurot ko nalang ito at hindi na nagsalita pa dahil baka san pa mapunta itong usapan at baka machupa ko nga siya Joke.

Nakarating naman kami Ng safe sa Kanila.

" Ayan tingnan mo bakla naka semi -erect pa din " turo Niya sa gitna Niya. Ako naman na si tanga tumingin din Naman. Hala bat malaki iyon.

" Lah Ang bastos mo talaga " sabay takip ng aking mukha. Gosh my virgin eyes.

" Tara na nga sigurado akong nag-aantay na sila mama. "

Sumunod naman ako dito sa kanya. Nang makapasok ako si Marwin kaagad sumalubong sa akin.

" Nana mit you po " Sabi nito sa akin hinalikan ko naman Ito sa kanyang pisngi.

" Miss you too baby. " Sabi ko Naman binati ko naman sila ate at Kuya Jay R na nakaupo sa Sala.

" Upo ka muna diyan bakla mukhang nasa kusina sila mama at papa " Sabi ni kumag.

'" huwag Kang kabahan Ronnie mabait sila mama " Sabi sa akin ni ate Jona habang nilalaro ko si Marwin.

" Hindi Naman po ate Jona " Sabi ko naman kay ate Jona.

Nakita ko naman ang isang babae at lalaki na kamukha ni kumag na parehong sakto lang Ang tanda. Ito na siguro ang mga magulang ni kumag.

" I think ikaw Ang sinasabi nilang Ronnie iho " biglang Sabi nitong mama ni Kumag.

" Opo magandang tanghali po sa Inyo ako po pala si Ronnie " pagpapakilala ko sa Kanila.

" Huwag Kang mahiya iho ha ako si Tita Mildred at siya naman si Tito Ben mo "

Matapos ang pagpapakilala ay umupo naman kami sa mga bakanteng upuan.

" So iho buti naman natitiis mo itong ugali ng bunso namin . " Natatawang sambit ni tito.

" Pa Naman eh " nahihiyang sambit ni kumag.

" Ah opo Tito , tsaka kaya ko naman po I handle ugali niya hahahah " natatawa kong sambit din.

" Oo nga pa , natutuwa nga ako diyan Kay Ronnie dahil tiklop lagi itong si Gabriel walang Panama Kay Ronnie. " Singit naman ni ate Jona.

" Alah ikaw ba naman gulpihin Niya baka hindi ako makalakad " Sabi naman ng kumag.

Nahiya tuloy ako.

" Gulpihin bakit? '' natatawang tanong ni titA Mildred .

" Eh mama , marunong iyan mag martial arts baka Naman pag inaway ko iyan bugbog sarado ako ginulpi nga iyang mga bully na lalaki sa school " mahabang lintaya ng kumag sa kanyang mga magulang.

" Hon mukhang may katapat na ang bunso natin " Sabi ni Tito Ben at Ang apir naman silang mag-asawa.

Lah katapat daw mygad Kakaiba talaga ang family na ito.

" Iho hindi Naman pasaway itong si Gabriel sa school " tanong naman ni tita sa akin.

" Hindi Naman po titA . '" sagot ko Naman.

" Eh madami ba itong chicks sa School? " Si Tito.

'" pa naman eh " nahihiyang sambit ni kumag.

" Wala din po ewan ko diyan sa kanya . " Sabi ko Naman.

" Nakow Ronnie pag Maging pasaway iyang si Gabriel binibigyan na Kita ng basbas na bugbugin mo para tumino. " It was tita Mildred.

" Yes tita gusto mo ngayon na char " pagjojoke ko tawanan naman sila habang si Kumag nakasimangot.

'" I like you na Ronnie " Sabi Naman ni tita.

" Nakow tita di tayo talo talong hanap ko char ulit tita " tawanan ulit.

Bigla naman padabog na umalis ang kumag at nagtungo ng kusina. Tawanan naman kami.

'" nana ano yari Kay Tito " tanong ni Marwin.

" Nakow baby may regla iyang Tito mo "

" Hoy narinig ko yon bakla mamaya ka talaga sa akin. " Sigaw ni kumag.

" Hala lagot ka daw mamaya iho use protection huh " natatawang sambit ni titA.

" Yes tita I will use protection char "

Ayon napuno lang naman halakhak ang Sala hanggang sa tinawag na kami ni nanay lusing para mananghalian.

" Ronnie magjowa ba Kayo nitong bunso namin " nagulat naman ako sa tanong ni Tito Ben.

Napa straight forward Naman po.

" Hala Hindi po magkaibigan Lang po kami Tito. " Sabi ko Naman.

" Sayang Naman hon hindi pa pala sila. " nanghihinayang sambit ni Tito Kay titA Mildred.

Lah sinasabi Ng pamilyang Ito.

" Sabi ko Naman sa iyo Ronnie support sila mama eh. " Singit naman ni ate Jona.

" Ang bagal mo naman pala anak eh sus " Sabi ni Tito Ben Kay kumag na pangisi-ngisi lang.

" Ako na bahala pa huwag Kayo mag-alala " sambit Naman ng kumag.

Hala ano pinagsasabi nito? Gosh excited na ako joke.

" Yon Naman pala hon . Sabihin niyo kaagad sa akin huh pag naging Kayo para makilala ko kaagad ang balai ko. " Sambit Naman ni tita Mildred.

Natahimik Naman ako sa sinabi ni tita. Hindi ko alam Kung sasabihin ko sa Kanila.

" Why? Did I say something wrong ? " Segundang tanong ni tita.

Actually tapos na kami kumain nag-uusap usap Nalang kami dito sa hapag.

" Ah titA Wala na po akong mga magulang " matapang Kong sambit dahil ayaw ko naman na panghinaan nalang lagi kapag sinasabi ko ang katagang iyan.

" Omg my bad sorry dapat pala hindi na ako nagtanong " paghingi ng paumanhin ni tita sa akin.

" No tita it's okay matagal ko na pong tinanggap Ang lahat lahat " pagsabi ko sa Kanila.

" Mind if I ask you more question Ronnie ? " Paghingi ni tita ng assurance sa akin.

Actually si kumag pa Lang nakakaalam Ng kuwento ko.

" Sige po ano po iyon. "

" Ano ikinamatay Ng magulang mo? "

Huminga muna ako ng malalim. Nagsimula akong magkuwento sa Kanila. Simula Kung paano pagmalupitan ng mga Ronchuelo ang aking mga magulang. Hanggang sa Makita ko Ng dalawa Kong Mata Kung pano sila pinatay Ng mga tauhan ni Don Roman. Hanggang sa napadpad na ako dito.

" Grabe Naman pala iyang pinagdaanan mo halika ka iho I will hug you . " Tumayo naman si tita at niyakap ako. Nagpasalamat naman ako dito kahit papano Kasi gumaan pakiramdam ko.

" Bilib nga PO ako diyan Ma eh akala mo Kung sinong matapang at palaban iyon pala may tinatagong lungkot. " natuwa naman ako sa sinabi ni kumag.

" No choice Kasi ako kundi maging matatag Kung patuloy akong magiging mahina Wala baka sumunod na ako sa mga magulang ko . " Sabi ko Naman.

" Ang tapang mo talaga Ronnie . Actually Kung di na nagkwento ngayon hindi ko talaga malalaman na ganon pala ang buhay mo " komento naman ni ate Jona.

" Okay enough for that, San pala at pano Kayo nagkakilala nitong si Gabriel Ronnie " tanong ni tita.

" Ah wait Lang po natatawa Kasi ako. " Bigla Kasi akong natawa sa naalala ko.

" Ano po Kasi tita baguhan Lang po ako nun dito sa lugar ninyo. Nagtatapon po Kasi ako ng basura nun tapos may bigla nalang dumaan na motor at siya po iyon. Nagalit po siya sa akin dahil ang bagal ko daw nun maglakad papatawid. " Sambit ko naman.

" Tapos yon nag- away po kami tapos ayon sinumpa ko siya na pumutok ang gulong ng motor niya tapos nagkatotoo po Dali Dali ako nun pumasok sa baka balikan Niya ako. "

Tawanan naman sila pati na rin si kumag.

" Tapos mga isang linggo po ata yon nagkabunguan kami sa palengke tapos don na po nagsimula hanggang sa magkasama kami sa trabaho "

" Hon na miss ko tuloy kabataan natin Yong nagsisimula palang tayo. " Sambit naman ni Tito Ben Kay titA Mildred.

" San ka pala ngayon iho nakatira. " It was tita Mildred again.

" Sa simbahan po don po ako nanunuluyan ngayon. " Sagot ko Naman.

Kung ano ano pa napag-usapan namin tungkol sa buhay ko. Hanggang sa dumating na ang hapon at kailangan ko nang umuwi.

" Tita Mauna na ho ako " pagpapaalam ko sa Kanila.

" Sige iho balik ka sa susunod huh " Sabi Naman ni tita sa akin.

" Gabriel ihatid mo iyang si Ronnie " utos naman ni Tito Ben Kay kumag.

" Of course dad ihahatid ko talaga iyan. "

Pinalo ko naman ito dahil sa sagot niya sa ama.

" Ikaw umayos ka " Sabi ko dito.

Tumawa Lang naman sila tita. Napakamot nalang sa batok itong isa.

Nagsimula na naming bagtasin ang daan papuntang simbahan. Wala ni isa sa amin ang gustong magsalita. Hindi na Lang din ako umimik pa.

Gaya ng Sabi Niya huwag na akong mahiyang yumakap sa kanya kaya heto ako ngayon nakayakap sa kanya, medyo inaantok Kasi ako. Hindi naman Ito nagreklamo hanggang sa nakarating kami ng simbahan.

" Salamat kumag sa paghatid Ang bait pala ng mga magulang mo. " Sabi ko sa kanya ng makababa ako.

" Sus Wala iyon goodbye kiss ko San? " Tanong Niya sa akin.

Dahil napasaya Niya ako today pagbigyan natin tsaka Mahal ko naman tong lalaking to kaya hayaan niyo na ipadama ko ang pagmamahal ko sa kanya. Lumapit naman ako dito at nag kiss sa cheek Niya Lang no.

" Yown " laki Ng ngisi ng kumag.

" Umalis ka na at mag-iingat "

Nagpaalam naman ito muli sa akin na may malaking ngisi sa kanyang mukha. Pasalamat siya Mahal ko siya.

Nang makarating ako sa kwarto ko ay nagpalit ako. Hindi na naman natuloy ang pagtulong ko Kay ate Lalaine dahil tapos na daw kaya naisipan Kong umupo muna doon sa mini hall ng simbahan.

Habang nagmumuni Muni ako bigla nalang may nagsalita si Father Raul pala.

" Magandang hapon po father Raul " pagbati ko Kay Father Raul.

" Mukhang may iniisip ka ata ngayon iho ano ba iyon maari ko bang malaman. " Tanong sa akin ni Father Raul.

Dahil Alam Kong matutulungan ako ni Father Raul ay magkuwento ako sa kanya.

" Father , Kasi po hanggang ngayon hindi ko parin po matanggap ang pagkawala ng mga magulang ko. I mean nasasaktan parin ako kapag nagkukuwento pero hindi na naman po ganun kalalim ang sakit. "

Huminga naman muna Ng malalim so father Raul bago nagsalita.

" Alam mo anak, Ang paghilom ng sugat ay Hindi agaran. Kailangan nito ng oras at panahon. Katulad ng nararamdaman mo ngayon, hindi ka pa totally nakakapag heal it takes more time iho. Gaya din ng sugat sa bawat pagdaan ng araw nababawasan ang sakit nito at ganun din ang nangyayari sa iyo. " Nahiwagaan naman ako sa sinabi ni father Raul sa akin dahil Tama nga ang kanyang sinabi.

" Pano po kapag ang sugat ay nagkaroon ng peklat? " Tanong ko naman

" Iho ang peklat na iyon ay magiging parte ng buhay mo. Saksi ang peklat mo Kung paano mo nilabanan ang sakit na dinulot nito bago ito naging peklat. '" sagot naman ni Father sa akin.

" Ano okay ka na ba." Tanong Niya muli sa akin.

" Opo father salamat po , ayoko Naman magpalunod sa aking nararamdaman. " I said.

" Alam mo anak, hindi naman sa lahat ng pagkakataon kailangan mo ng taong mapagsasabihan. Pumikit ka at manalangin sa Diyos. Ipanalangin mo lahat ng sakit at lungkot mo sa Diyos siya ay taimtim na nakikinig sa mga hinagpis mo. " Makahulugang Sabi ni father Raul.

" Salamat po father Raul gumaan po ang pakiramdam ko. " Sabi ko Kay father.

" Oh siya pumasok ka na sa iyong silid at malamig na dito sa labas. "

Nagpasalamat naman ako muli Kay father Raul. Nanatili pa ako dito ng ilang minuto bago tumungo sa aking silid.

Sa mga sinabi sa akin ni Father Raul , na realize ko na I don't need to complain about the life that God has given to me right now cause we're not all given fair chances of living . We should always be thankful enough and contented , dahil may mas malala pa sa sitwasyon ko ngayon Ang nakaka experience na isang tao. It might be you , maybe someone .

Nagtungo naman ako sa kusina para sumabay na kumain sa dalawang matanda. Ganun din Kung ano ano napag-usapan namin about life. Nang matapos akong kumain hindi na ako pinaghugas ni ate Lalaine matulog na daw ako dahil may pasok pa ako bukas, na siyang ginawa ko Naman.