“สีเหลืองเป็นภาษาไทย ภาษาอังกฤษเรียกว่าเยลโล่ ดังนั้นสีนี้...” ปิ่นมุกดึงแขนปกป้องที่เท้าอยู่บนหัวเข่ามาให้เด็กๆ ดู แสงสลัวตรงนี้เพียงพอที่จะทำให้เห็นสีเสื้อที่ปกป้องใส่ชัดเจน “เรียกว่าสีเหลือง หรือสีเยลโล่ก็ได้ ลูกรัก ยูโน้?”
“เยปก้ะ เยลโย่ เหยือง”
“เก่งค่ะ” ปิ่นมุกปล่อยแขนปกป้อง และดึงลูกรักมาหอมหน้าผากให้รางวัล
“สนิมคะ” ปิ่นมุกดึงแขนปกป้องมาอีกครั้ง “เสื้อที่ลุงปกใส่เป็นสีเหลือง ภาษาอังกฤษเรียกว่าเยลโล่ค่ะ ดังนั้นทั้งสนิมและลูกรัก เก่งทั้งคู่ค่ะ ไม่มีใครผิด เข้าใจบ่”
“เยปก้ะ” สนิมตอบและโผเข้ามากอดปิ่นมุกแหงนหน้ารอรับรางวัลบ้าง ซึ่งปิ่นมุกก็จุ๊บเบาๆ บนหน้าผากของเด็กน้อย และปล่อยให้เด็กๆ ได้ดูกระทงสายต่อ
“เยลโย่” สนิมชี้ให้ลูกรักดูกระทงสีเหลือง
“เยปก้ะ ฉีเหยือง” ลูกรักกำลังเห่อคำนี้ ส่วนสนิมก็กำลังเห่อคำของลูกรัก
ช่วงท้ายๆ ของกระทงสายเริ่มมีกระทงใบตองลอยมามากขึ้น เป็นสัญญาณว่าการแส
