Section Cameron

Riddles

Ramayda Mullers POV

Nagising ako dahil sa sobrang lamig na nararamdaman ko.

Pagmulat ko naman ay sumalubong saakin ang puting tiles. Sa sahig pala ako nakahiga. Hinawakan ko ang ulo ko dahil sa sobrang sakit nito at pilit ko ring inaalala ang nangyari kagabi. Nilibot ko ang paningin ko sa kinaroroonan ko ngayon at abot-abot ang kaba ko ng makita ang ilan sa mga kaibigan kong nakahiga sa malamig na sahig na ito.

Agad ko silang nilapitan dahilan para mapansin kong may puting bracelet na nakalagay sa kamay naming lahat

Ramayda Muller

John Rie Salvatore

Alfhar Abaza

Mhel Collins

Nakaukit dito ang buong pangalan namin.

"Sh*t ang sakit ng head ko sis," napalingon ako kay Mhel ng magsalita siya.

Gising na rin pala siya.

"Nasaan tayo?" wala sa sariling tanong ko sakanya

Wala akong ibang nakikita kung hindi kulay puti. Para kaming nasa loob ng isang kahon na walang kahit anong laman. Napansin ko ring kakaiba ang suot namin ngayon dahil hindi na kami nakasuot ng uniform namin kung hindi puting tshirt at puting pants na

Shhhssss

Nagulat ako ng tumunog ang parang speaker na nakakabit kung saan

"Mommy ano yun!?" nakayakap na tanong saakin ni Mhel

"Hindi ko alam, mabuti pa gisingin na natin sila Alfhar" tumango naman siya atsaka ako tinulungang gising ang dalawa pa naming kasama

Nasaan kaya ang iba? Ang huli kong naalala ay may nalanghap akong kung ano sa loob ng room namin kahapon kasabay ng pagkarinig ko ng sabay sabay na pag-ubo ng mga kaibigan ko hanggang sa dumilim na ang paningin ko.

"Nasaan tayo?" tanong ni Alfhar

"T*ngina hindi magandang biro to!" inis na sabi naman ni John Rei.

Ang init talaga ng ulo ng taong to

"Kung sino man ang may pakana nito sinasabi ko sayo tumigil ka na at wag na wag kang magpapakita saakin, mapapatay kita!!" gigil na gigil na sigaw ni John Rei, pero unang nakaagaw ng atensyon ko ang huling sinabi niya.

If I know kahit lamok hindi kayang patayin nito, hanggang salita lang lagi.

"Pwede ba kumalma ka" medyo naiinis na rin na sabi ko dahil hindi ako mapagfocus kakaisip ng maaring gawin

"Sa tingin mo paano ako kakalma sa lagay na to ha!?" padabog na tanong niya atsaka sinuntok ang pader dahilan para umilaw ang isang parte ng dingding sa harapan namin kaya napaatras kami nila Mhel

"When you don't have me, you feel like sharing me. But, if you do share me, you don't have me anymore," basa ko sa biglang lumitaw na nakasulat sa pader.

"Is that some kind of a riddle?" kunot noong tanong ni Alfhar

Tumango lang ako bilang sagot dahil sigurado akong riddle ito dahil mukhang familiar saakin. I love challenging myself with riddles and logic pero hindi ko matandaan ang sagot sa isang to

"Press the red button behind you to speak, you only have 3 chances. It's either you'll solve it or die"

Kinilabutan ako sa boses na narinig namin kung saan.

S-solve or die?

Ano tong pinasok namin? Lord God tulungan niyo po kami.

Hindi ko pinakita ang takot na nararamdaman ko atsaka binaling ulit ang atensyon sa nakasulat sa dingding, gusto kong tapusin na to, gusto ko ng umuwi.

"I think it's password" biglang sabi naman ni Mhel

"Yun din ang hula ko" pagsang-ayon naman ni Alfhar samantalang si John Rei ay galit na nakatingin lang saamin habang nakatayo sa kabilang dulo.

Lumapit ako sa pulang button at pinindot iyon

"Password" nagulat ako ng biglang naging kulay pula ang buong kwarto

Wrong answer

Geez we only have 2 more chances left, we need to be careful

"Kung tinatarantado niyo lang kami, palabasin niyo na kami dito habang di pa nasasagad ang pasensya ko mga gago!" gusto kong magmura ng magmura ng umilaw ulit ang buong kwarto ng pula dahil sa ginawang pagpindot ni John Rei sa button

Wrong answer

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo!? Gago ka ba!? Kung gusto mong mamatay, mamatay kang mag-isa mo wag mo kaming dinadamay sa kabobohan mo!" galit na galit na sabi ni Alfhar habang kinukwelyuhan si John Rei

"Bakit ha!? Tinagurian kayong mga sikat pero mga uto-uto rin naman! Talagang nagpapaniwala kayo sa nangyayari ngayon ha!? Sa sinasabi ng kung kaninong boses sa intercom na yan? Tangina naman!" napasabunot sa sariling buhok si John Rei dahil sa inis

Clue: You all have it

We all have it? But it isn't a password but maybe it's part of our passwords

"What's your password?" biglang tanong ko sa kanila

"At bakit ko naman sasabihin sayo? Sekreto 'yon Ram" - pagsusungit ni John Rei

Sekreto...

Sek –

"That's it!" lumapit ako ulit sa pulang button, God please

"Secret" sabi ko bago pumikit.

Ilang Segundo ang lumipas ng maramdaman kong tila gumalaw ang kinaroroonan namin. OMG! Mali ba ang –

Correct

Napaluhod ako ng marinig ang sinabi ng boses na iyon atsaka wala sa sariling napatingin sa pagbukas ng isang parte ng dingding kung saan nakalagay ang sulat kanina

"Ang galling mo girl!!" nakayakap na sabi saakin ni Mhel.

Nginitian ko lang siya atsaka kami dahan dahan na pumasok sa pinto, napakunot ang noo ko ng makita ang kwartong kapareho lang din ng pinanggalingan namin kanina ang pinagkaiba lang ay may kahon sa gitna at sa kabilang dulo ng dingding ay may apat na kulay

Red, Blue, Yellow and Green

Hindi ko sinasadyang mahawakan ang balikat ni Alfhar ng biglang bumagsak ang pintong pinasukan namin.

"Ano nanaman ba ito!?" nagpapadyak na tanong ni John Rei

Pick one card inside the box

Hindi na ako nagdalawang-isip na lumapit sa kahon at kumuha ng isang card. Ang gusto ko nalang talaga ay ang matapos na ang kahibangan na ito, ang kung ano man itong napasok namin.

Red ang card na napili ko

Yellow kay Mhel

Blue kay Alfhar

At ang natitirang Green ang kay John Rei

"Anong gagawin natin dito sis?" tanong ni Mhel habang sinusuri ang card

Good job now swipe it to your designated color and let the game begin! Good luck players

Isa isa naman naming sinunod iyon at bumulaga sa bawat isa saamin ang parang tunnel na kakulay ng card na hawak namin, ayaw ko man na mahiwalay sa kanila pero ng makaapak ako sa loob ng tunnel at agad na sumarado ang pinto at hindi ko na ito mabuksan pa. Kinakabahan man ay tinahak ko ang daan kung saan ako dadalhin ng tunnel na ito at dinala ulit ako nito sa isang puting kwarto na walang laman. Ilang minuto lang ay bumukas ang iba't ibang parte ng dingding at niluwal ang iba ko pang mga kaibigan.

Third person's POV

Gaya ng nangyari sa groupo nila Ramayda nahiwahiwalay din sa iba't ibang groupo ang mga kasama nila.

Magkakasama sina:

Farsha Bianchi, Arshad Regio, Jaffar Amari at Monjaheer McLauren

Dixie Montefrio, Harris Von, Jol Baros at Nash Carson

Aira Meyer, Jam Rossie, Alvee Vassilis, at Justin De Leon

Alyssa Rockwell, Lady Rae at Dolax Yrgos

Gaya nila Ramayda ay may riddles din na sinagutan ang bawat groupo

(Farsha's Group)

Nagising ang magkakaibigan dahil sa ingay ng nanggaling sa kwartong kinaroroonan nila Ramayda ng mamali ang unang sagot nila.

Naalimpungatan sila ng dahil sa ilaw na nagmula sa isang tila projector na nasa dingding ng kwartong kinaroroonan nila.

Gaya ng naunang groupo ay may riddle na lumitaw doon na kanya kanya naman nilang binasa.

A man is cheating on another man's wife. The husband comes home to find the man he thinks is the cheater. So he knocks him unconscious and tosses him out the window. But because he's really angry he tosses the fridge on him as well. In heaven two men come up to god because they died. One is the man who was thrown out the window who is the second man and how did he die?

"Anong kagagohan to?" tanong ni Jaffar

Solve or Die

Dahil sa takot at kaba ay walang nagawa ang magkakaibigan. Ilang minuto din silang nag-isip ng maisasagot

"He is the husband and he died in the fridge" pagsubok ni Monjaheer

Wrong answer

"He is the first man and he died in the fridge" sagot naman ni Arshad

Wrong answer

Abot-abot ang kaba ng magkakaibigan dahil isang maling sagot nalang ay maaring may mangyari sa kanila gaya ng sabi ng kung sino man ang nasa likod ng intercom

Kinakabahan man ay lumapit si Farsha sa button

"He is the man cheating on the husband's wife. He died hiding in the fridge. The first man was a random person"

Correct

Nabuhayan ng loob ang magkakaibigan atsaka nagmadaling pumasok sa bumukas na pinto at gaya ng naunang groupo ay pumili ang mga sila ng kanya kanyang card

(Dixie's Group)

Naunang nagising si Dixie dahil sa kanilang lahat ay siya ang masyadong sensitive sa paligid niya kahit na tulog kaya pagkarinig pa lang niya ng mga ingay na nagmumula sa iba't ibang kwarto ay nagising siya.

Hindi niya alam kung nasaan siya. Hindi niya alam kung anong meron at kung ano ang nangyayari. Ngunit ng makita niya ang riddle na lumitaw sa ding ding ay agad niyang ginising ang mga kasama.

"Gumising kayo! Harris, Jol, Nash!" isa isa nitong tawag sa mga kasama.

Naunang nagising si Harris na agad siyang nilapitan para tignan kung maayos lang ba ang lagay niya at nakahinga ito ng maluwag ng masigurong ayos lang siya. Isa isa naman nilang ginising ang dalawa pang mga kasama saka nila binasa at inisip ang nasa ding ding

I can't be bought, but I can be stolen with a glance. I'm worthless to one, but priceless to two.

"I don't want to die yet," naiiyak na sabi ng dalaga

"Walang mamamatay at hindi ka namin pababayaan dito. Mag-isip lang tayo. Wala naman akong nakikitang time limit kaya huwag tayong magmadali," pag-aalo sakanya ng kaibigan na si Harris.

Nang makapagisip sila ay halos pare-pareho lang sila ng naisip kaya naman ay napagdesisyunan nilang sumagot ng sabay sabay.

"Sabay sabay nating pindutin at sabay din tayong sasagot" sabi ni Nash na tinanguan naman ng mga kasama nito

"Love!"

Correct

(Aira's Group)

Kanina pa nag-iisip ang magkakaibigan at sa tuwing may naririnig silang ingay na kagaya ng ingay na nilikha ng speaker ng kwartong kinaroroonan nila ng magkamali sila ay kinabahan sila para sa mga kasama nila kaya mas lalo silang nawawala sa focus

"Nasagot kaya ng iba?" wala sa sariling tanong ni Aira sa mga kasama na hindi rin alam kung ano ang isasagot sakanya.

The more you take, the more you leave

"Foorsteps" sagot ni Aira

Correct

(Alyssa's Group)

I am something used with a door but I'm not a Christmas wreath, instead I am kept on a ring. I get turned and I have teeth.

Gaya ng ginawa ng groupo nila Dixie ay sabay sabay na sumagot ang magkakaibigan ng makuha nila kung ano ang ibig sabihin ng riddle.

"KEY!!"

Correct

At kagaya ng naunang mga groupo ay dinala ang mga ito sa isang kwarto kung saan sila namili ng card at tinahak ang isang tunnel patungo sa panibago nanamang kwarto kung saan nila nakita ang iba pa nilang mga kasama.

Mabilis na lumapit sa bawat isa ang magkakaibigan saka nagyakapan ang iba, ang iba naman ay inaalo ang kasama, samantalang ang iba ay nag-uusap at nag-iisip kung ano ang nangyayari sa kanila at kung nasaan sila.

Ramayda Muller's POV

Ito ang araw na tuluyang nawala saamin si Erika. Ang araw na hindi namin makakalimutan lahat. Ang araw na nagwasak saamin dahil sa isang balita na hindi namin lubos na inaasahan.

Ano nanaman ba ito? Ano nanaman ang dadalhin ng araw na ito saamin?

Dapat ay nasa puntod kami ni Erika ngayon, dapat ay naglilinis at inaayos namin ang puntod niya ngayon.

Ngayon ang 2nd death anniversary niya pero wala kami para bisitahin siya dahil nasa lugar kami na ni walang sino man saamin ang nakakaalam.

"Hindi na nakakatuwa to. Kung sino man ang nasa likod nito please tigilan niyo na," seryosong sabi ni Farsha na halatang hindi na natutuwa sa nangyayari

"Hinihintay na tayo ni Erika oh," naluluha naman na sabi ni Dixie

"Dapat ay masa kanya tayo ngayon, dapat at binibisita natin siya ngayon at kinukwento sa kanya ang mga nangyari saatin habang wala siya, at sinasabi ang lahat ng gusto nating sabihin sakanya," dagdag pa nito

"Hindi pa natin nalilinis ang puntod niya, hindi pa tayo nakakabili ng mga kandila at bulaklak. Hindi pa tayo nakakapaghanda," sabi naman ni Aira

"Please lang tigilan niyo na ang kahibangan na ito. Kung sino man kayo, kung prank into hindi nakakatuwa please," umiiyak na pakiusap ni Lady

Hindi ko na alam kung ano ang sasabihin at ang iisipin dahil hindi ko rin talaga alam ang nangyayari.

Third person's POV

Lingid sa kaalaman ng magkakaibigan na ang lugar at larong napasukan nila ay may koneksyon sa pagkawala ng kanilang kaibigan dalawang taon na ang nakakalipas.

Hindi nila alam na pinagpatuloy parin ng mga magulang ni Erika ang pag-iimbestiga at ng taong nasa likod ng lahat ang nagplano sa larong ito. Ang bumuo ng lahat ng kakaharapin nila sa loob ng abandonadong gusali na kinaroroonan nilang lahat ngayon kung saan magaganap ang lahat sa loob ng isang buwan. 

Hindi naman hinahanap ng kanilang pamilya ang magkakaibigan dahil pinaalam sila ng isang taong hindi nilinaasahan. Pinaalam sila na aalis muna ng bansa sa loob ng isang buwan dahil doon sila magtitraining or aattend ng  workshop para sa final stage ng pagiging influencer nila, for them to be officially an artist sa isang entertainment agency.

Buong akala naman ng mga magulang ng magkakaibigan ay totoo iyon kaya pumayag sila at pinirmahan ang parent's consent na dinala sa kanila. 

"I'm sure mom is now looking for me," sabi ni Jam dshil sa hindi ito nakauwi kagabi.

Ang hindi nila alam ay ang mga magulang pa nila mismo ang nag-ayos at nagpadala ng mga gamit nila. 

"Ako rin dahil hindi ako nakapagpaalam at nakauwi kagabi at sigurado akong hindi rin nila ako macontact dahil wala saatin ang mga telepono natin," sabi naman ni Jol na nag-aalala din dahil walang kasama ang nanay niya ngayon na wala siya sa bahay nila.

Bawat isa sa kanila ay nag-aalala sa kanya kanyang mga magulang dahil ngayon lang nangyari na hindi sila nakapagpaalam sa mga ito at bigla pa silang sabay sabay na nawala kaya walang paghahanapan ang mga ito sa kanila. Iyan ang buong akala ng magkakaibigan.

Kahit ang agency na kinabibilangan nila ay nakausap narin ng taong kumausap sa mga magulang nila para maexcuse at mawala sila ng isang buwan. Pumayag naman iyon dahil sa malaking tao rin ang kumausap sakanya ta malaki ang utang na loob niya sa taong iyon at isa din sa magkakaibigan ang kasama nito ng kausapin ang manager ng agency.

Hindi na masikmura ng isa sa magkakaibigan ang nangyayari at hindi narin ito mapakali sa dami ng nalalaman. Ayaw man niyang traidorin ang mga kasama ay ayaw rin naman niyang itolerate ang mga ginagawa nito dahil sumusobra na sila at alam niyang wala na sa katinuan ang ginagawa ng mga ito lalo na ng malaman ang tungkol sa insidenteng nangyari kay Erika. Hindi niya alam kung saan at kanino ibubuntong ang galit niya, hindi niya alam kung paano oang titignan ang mga kasama niya ng hindi iniisip ang ginawa nila.

Mahal niya ang mga kaibigan pero hindi rin sapat ang salitang mahal lang niya ang mga ito para itolerate ang mga kahibangan nila lalo na't para na itong mga nawawala sa sarili para lang makamit at makuha ang gusto. Marami na silang pinagsamahang lahat, marami na silang nagawa ng magkakasama kaya hindi niya lubos na maisip kung paano at bakit nangyari ang lahat ng iyon.

Sa tuwing naiisip niya ang lahat ng nangyari hindi lang sa dalagang Smith kung hindi sa iba pa niyang mga kaibigan ay hindi niya maiwasan na makaramdam ng sama ng loob at hinanakit sa ilan sa mga kaibigan niya. Buong akala niya ay maayos at maganda ang pamilyang nabuo nila ng magkakaibigan iyon pala ay mas masahol pa sa hayop ang nangyayari sa likod ng bawat isa sa kanila. Hindi niya lubos na masikmura ang mga iyon

Kung titignan ay tila masaya at maganda ang pagkakaibigan na mayroon silang lahat kahit gaano sila karami ay may oras sila at kayang kausapin o kamustahin ang isa sa kanila ngunit hindi mo lubos na maiisipang  may kakaiba na palang nangyayari sa likod ng bawat isa sa aknila na hindi sinasabi sa iba, na mas piniling itago dahil isa rin mismo sa kanila ang may kagagawan o may kasalanan.

Lahat sila ay napamahal na sa pagkakaibigang nabuo nila kahit na hindi maganda ang turing ng iba sa ilan sa kanila ng patalikod ay nanghihinayang parin sila na mabuwag o mawala iyon dahil kahit papaano ay may mga pinagsamahan parin sila. May ilan na mga pangyayaring nalalman ang mga babae tungkol sa mga lalake at ganon din ang mga lalake sa mga babaeng kasama nila pero hindi nila iyon inintindi, hindi nila iyon pinaniwalaan dahil may tiwala sila sa isa't isa at para sa kanila ay mas kilala nila ang mga kaibigan nila.

Ngunit sa likod ng bawat pagtitiwala, tawanan, masasayang pinagsamahan at iyakan ay mga sekreto at katotohanang sino man sa kanila ay mahirap na paniwalaan ang mga iyon dahil hindi kailan man na dumaan sa isipan nila na makakayang gawin ng isa sa kanila ang bagay na iyon kahit na minsan ay sila rin mismo ang nakakapagsabi ng hindi maganda sa bawat isa sa kanila, sila rin mismo ang nagkakasiraan pero hindi parin nila magawang tumiwalas ng tuluyan dahil kahit papaano ay may mga pinagsamahan parin sila na hindi mapapalitan ng kahit na sino man sa loob ng ilang taon.

Hindi alam ng magkakaibigan na ang tiwala at ang pagkakaibigan nilang iyon ang masusubok sa lugar at larong napasukan nila, masusubok ang katatagan at tiwala nila hanggang sa huling laro. Masusubok ang sakripisyo at katatagan ng bawat isa sa kanila, ang pagiging totoo at kahalagahan ng bawat isa sa kanila sa lahat ng level ng larong magaganap.