ศาสตร์รักนอกตำรา

ตอนที่ 11 ทำตามเสียงหัวใจ

ยิ่งวันเวลาผ่านไปนานวันมากเท่าไรตัวของคุณเหลียงเองก็ยิ่งมีความสนิทสนมกับลี่ถังมากยิ่งขึ้น หากจะพูดว่านี่คือสหายคนแรกของตนก็นับว่าจะไม่ผิดนัก ถึงแม้ว่าตัวของเขาจะเกิดและโตภายในตระกูลแม่ทัพแต่ก็ในฐานะทาสเท่านั้นยากที่จะหาคนจริงใจ แต่ตัวของเขาในยามนี้นั้นราวกับว่าพึงสัมผัสรับรู้กับคำว่ามิตรภาพเป็นครั้งแรกคนทั้งสองต่างมีความรู้สึกห่วงใยซึ่งกันและกันแต่ไม่แน่ว่าภายใต้ความรู้สึกนั้นมันอาจจะเป็นคนละความหมาย

สำหรับทหารใหม่แล้วในการฝึกฝนในแต่ล่ะวันนั้นนับว่ามีความโหดหินไม่น้อยร่างกายของทุกคนนั้นเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าอย่างถึงที่สุดแต่นี่ก็เพื่อจะเป็นการเตรียมตัวต่อในการเผชิญในศึกสงครามจริง เพราะภายในสงครามนั้นแทบที่จะไม่มีเวลาให้หยุดพักเลยยิ่งมีร่างกายที่มีความแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ก็ยิ่งที่จะเพิ่มโอกาสในการรอดชีวิตได้มากเท่านั้น ภายในกลุ่มคนหน้าใหม่ที่เข้าร่วมกับกองทัพนั้นคุณเหลียงถือว่าเป็นบุคคลที่มีความสามารถโดดเด่นเป็นอย่างมากพละกำลังของเขานั้นมากมายมหาศาลทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดด้วยบังเกิดความรู้สึกอุ่นใจไม่น้อย ภายในหน่วยของกองทัพนั้นมีผู้คนมากมายที่ต้องการจะมาตีสนิทกับคุณเหลี่ยง แน่นอนว่าตัวของเขาเองก็ตอบรับด้วยความยินดีเพราะตัวของเขานั้นไม่รู้สึกถึงคำว่ามิตรภาพมาก่อน

“เห้อ…วันเวลาผ่านไปไวจริงๆ พรุ้งนี้แล้วซินะที่พวกเราจะต้องเข้าร่วมศึกสงครามเป็นครั้งแรก” ลี่ถังกล่าวออกมาพร้อมกับจ้องมองท้องฟ้ายามค่ำคืน นึกไม่ถึงเลยว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ก็กินเวลาไปมากกว่าหนึ่งเดือนแล้วและตลอดหลายวันที่ผ่านมาพวกเขาล้วนแล้วแต่ได้รับการฝึกฝนกันอย่างเข้มงวดและวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วที่ฝึกฝน แต่ภายในวันพรุ้งนี้นั้นจะเป็นวันแรกที่พวกตนจะต้องเข้าไปสู่ภายในสมรภูมิสงครามจึงทำให้พวกเขาทั้งเกิดความตื่นเต้นและความหวาดกลัวไม่น้อย

“นั่นสิ ตลอดหลายวันที่ผ่านมาวันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆ ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะเจ้าล่ะนะ” คุณเหลียงกล่าวออกมาแต่ล่ะวันถึงแม้ว่าจะเหนื่อยบ้างท้อบ้างแต่ก็เป็นเพราะมีสหายคนนี้อยู่ข้างกาย

“พวกเรามีความรู้สึกเหมือนกันจริงๆสินะคุณเหลียง” ลี่ถัง กล่าวออกมาพร้อมทั้งสบสายตาคุณเหลียงจะเห็นได้ว่าแววตาของเขาในยามนี้นั้นสั่นสะท้านเล็กน้อย

“ใช่ข้าก็คิดเหมือนเจ้านั่นแหละ การที่มีสหายรักเช่นเจ้าอยู่เคียงข้าง” คุณเหลียงกล่าวออกมาพร้อมทั้งจ้องมองสหายรักของตน

หมับบบ ลี่ถัง ประกบปากเข้าไปที่คุณเหลียงในทันทีจะเห็นได้ว่าสายตาของเขาในยามนี้นั้นเคลิบเคลิ้มเป็นอย่างมาก ส่วนทางด้านของคุณเหลียงตัวของเขาเบิกตากว้างด้วยความตื่นตกใจ เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะถูกจูโจมเช่นนี้และไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะต้องมาสัมผัสรสชาติลิ้นของชายชาตรีด้วยกันเอง

พรึบบบบ

“นี่เจ้าทำอะไรของเจ้ากัน ลี่ถังพวกเราเป็นสหายกันนะ และพวกเราก็เป็นชายชาตรีด้วยกันทั้งคู่” คุณเหลียงผลักร่างของสหายรักซะจนตัวกระเด็นไปไกลพร้อมทั้งกล่าวออกมาด้วยความตื่นตกใจ

“ข้าชอบเจ้านะคุณเหลียง ข้าทนเก็บความรู้สึกนี้ไม่ไหวแล้วเจ้าไม่เห็นเหรอว่าพวกเรานั้นเข้ากันได้ดีสักเพียงไหน” ลี่ถังกล่าวความในใจของตนออกมา ตัวของเขาในยามนี้นั้นเหมือนถูกผีร้ายเข้าสิงเขาไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าจะบังเกิดความรู้สึกดีๆให้กับผู้ชายด้วยกันเอง แต่คุณเหลียงนั้นคือข้อยกเว้นราวกับว่าตัวของเขานั้นคือคนที่เขาหามานาน

“เจ้าจะบ้าไปแล้วอย่างงั้นเหรอ พวกเราเป็นสหายกันนะ และอีกอย่างเมียของเจ้าก็กำลังตั้งครรภ์อยู่” คุณเหลียงกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกที่แสดงถึงความสับสนเป็นอย่างมากเขาไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยว่าจะต้องมาพบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้

“ใช่ตัวของข้าในยามนี้นั้นเป็นบ้าไปแล้วหลังจากที่เจ้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตข้า แต่เจ้าวางใจเถอะเมื่อข้ากลับไปบ้านข้าจะเป็นฝ่ายบอกเลิกนางในทันทีพวกเราทั้งสองจะได้ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข” ลี่ถังกล่าวออกมาด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยความเพ้อฝันมากมายมันถึงขนาดที่จะเลิกกับเมียที่กำลังตั้งท้องของมันเพื่อที่จะครบหากับคุณเหลียง

“อย่าข้ามา เจ้าอยู่ตรงนั้นแหละ” คุณเหลียงกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก ลี่ถังสหายสุดที่รักของเขาเพียงหนึ่งเดียวกลับกลายเป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาที่ตัวของมันมาตีสนิดกับเขาเป็นเพราะตัวของมันอยากที่จะกลืนกินเขาอย่างงั้นเหรอ

“ทำตามเสียงหัวใจของตัวเองเถอะคุณเหลียงพวกเราต่างก็มีความรู้สึกดีๆให้กันและกัน” ลี่ถังกล่าวออกมาเพื่อที่จะโน้มน้าวจิตใจของคุณเหลียง เพราะตั้งแต่ตัวของมันเกิดมาในชีวิตมันไม่เคยเกิดความรู้สึกเช่นนี้ให้กับผู้ใดมาก่อน

“พวกเราควรที่จะอยู่ห่างกันสักพัก แล้วเจ้าก็ควรที่จะคิดทบทวนตัวเองให้ดี” คุณเหลียงกล่าวเสียงเข้มพร้อมทั้งเดินจากไปในทันที

เช้าวันต่อมา วันนี้นั้นเป็นวันแรกที่ทหารหน้าใหม่ทุกคนต้องเข้าร่วมสงครามคนทุกคนที่อยู่ภายในสถานที่แห่งนี้นั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายบ้างก็รู้สึกหวาดกลัวบ้างก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างถึงที่สุดที่จะได้เข้าร่วมสมรภูมิเป็นครั้งแรก

วันแรกของสงครามนั้นเต็มไปด้วยความดุเดือดเป็นอย่างมากมีทหารหน้าใหม่ที่ต้องจบชีวิตลงไปเป็นจำนวนหลายร้อยคนเพราะตัวของพวกมันนั้นหวาดกลัวจนเสียสติจนไม่สามารถที่จะป้องกันร่างของตนเองได้สุดท้ายแล้วชีวิตของพวกมันจะต้องมีจุดจบลงอย่างน่าสมเพช ทางด้านตัวของคุณเหลียงเองก็รู้สึกแย่เช่นกันภายในวันนี้ที่ได้พบเห็นผู้คนตกตายไปต่อหน้าเลือดเนื้อสีแดงฉานอาบย้อมเต็มไปหมดทั่วทั้งผืนแผ่นดิน ภายในสถานที่แห่งนี้นั้นต่อให้เป็นฝ่ายที่ไม่อยากฆ่าก็จะถูกฝ่ายตรงข้ามเอาชีวิตเสียเอง และในวันเดียวกันนี้เองคุณเหลียงก็สังหารชีวิตของศัตรูเป็นจำนวนนับสิบถึงแม้ว่าภายในจิตใจส่วนลึกของเขานั้นจะหวาดกลัวแต่ตัวของเขานั้นจะต้องจับดาบสู้ถ้าไม่อยากที่จะทิ้งชีวิตของตนภายในสถานที่แห่งนี้

อ๊วกกกก อ๊ากกก ถึงแม้ว่าภายในวันนี้นั้นสงครามจะสิ้นสุดไปแล้วแต่ก็มีบรรดาทหารหน้าใหม่เป็นจำนวนไม่น้อยที่ถึงกับอ้วกแตกออกมาที่ได้พบเห็นเศษเลือดเศษเนื้อเป็นครั้งแรกไม่ว่าใครก็ต้องรู้สึกผะอืดผะอมด้วยกันทั้งนั้นทางด้านตัวของคุณเหลียงเองก็บังเกิดความรู้สึกนี้เช่นกันแต่ก็ถือว่าโชคยังดีที่ตัวของเขานั้นไม่สำรอกอาหารออกมา เมื่อกลับมาถึงฐานทัพคุณเหลียงเองก็พยายามที่จะมองหาลี่ถัง ว่าตัวของมันนั้นยังอยู่ดีมีสุขหรือไม่เมื่อพบเจอตัวเขายังมีชีวิตอยู่รอดปลอดภัยตัวของเขานั้นก็รู้สึกเบาใจแต่ถึงจะเป็นอย่างงั้นตัวของเขาก็ไม่ได้กล่าวทักทายคำพูดใดออกมา

จนกระทั่งวันเวลาผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ ตัวของคุณเหลียงเองก็ได้ข่าวมาว่าตัวของลี่ถังนั้นกำลังครบหากับทหารหนุ่มผู้หนึ่งที่มีหน้าตาหล่อเหลาไม่เลว ความสัมพันธ์สวาทของพวกมันนั้นเป็นที่เรื่องลือไปทั้งค่าย และก็มีข่าวเช่นนี้มาให้ยินอยู่บ่อยครั้งนักที่ทหารภายในกองทัพนั้นต่างก็หันมากินกันเอง ราวกับว่าตัวของพวกเขาพึ่งค้นพบตัวตนที่แท้จริงภายในสถานที่แห่งนี้และยิ่งวันเวลาผ่านไปตัวของคุณเหลียงเองก็ไม่ได้ให้ความสนใจต่อสหายรักของตนผู้นี้อีก เพราะต่างคนต่างก็มีเป้าหมายเป็นของตนเองเขาจะต้องเอาชีวิตรอดไปจากสมรภูมิสงครามแห่งนี้ให้ได้เพื่อความฝันเพื่ออนาคต