BEAUTIFUL PAIN l เจ็บแลกรัก (BL NC/SM 18+)

INTRO ในค่ำคืนหนึ่ง...  เสียงเพลงที่ดังสนั่นจากเบื้องล่างไม่ได้ช่วยให้ ‘นาที’ รู้สึกว่าครึกครื้นตามมันสักเท่าไหร่ เขานั่งอยู่บนโซฟาสีแดงในห้องกระจกชั้นลอยกับสถานที่เขาคุ้นเคย มันเป็นเสียยิ่งกว่าบ้านอีกนั่นก็คือ ‘เน็คชั่น’ ชื่อของผับกึ่งบาร์ฯ ในใจกลางเมืองหลวง “ไอ้พี่ที ไอ้พี่หัสด์ไม่มาด้วยวะ” ‘ตรัยคุณ’ คือชื่อเพื่อนร่วมงานของเขา นาทีกะพริบตาลงหนึ่งครั้งก่อนจะหันไปยิ้มใส่เพื่อนเป็นเชิงเยาะเย้ยตรัยคุณไปในตัวด้วย  “มันไปสัตหีบ”  “อย่าบอกกูนะว่า...” “เพื่อนมึงมันจะมีเมียเด็กซะแล้วล่ะครับ ฮ่ะ ๆ” เขากลั้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ทำท่าทางปกติก่อนจะหยิบแก้วเหล้ารสเข้มขึ้นไปกระดกดื่ม รสชาติของมันขมปร่าก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความหวานจนแสบปลายลิ้น นัยน์ตาสีดำสนิทมองตรงไปด้านหน้าอย่างไร้จุดหมาย นึกย้อนกลับไปเมื่อตอนเย็นแล้ว ก็ยิ่งทำให้นาทีดื่มแอลกอฮอล์ในมือเข้าไปอีกแบบไม่คิดชีวิต  ‘มัมต้องการให้ทีกลับมาที่นี่ค่ะ มัมขอแค่สามวันไม่เกินนั้น แต่ทีต้องมาหามัมที่ฝรั่งเศสภายในอาทิตย์นี้!’ ‘ถ้าจะเอาแค่เงินผมโอนไปให้ก็ได้ครับ มัมไม่จำเป็นต้องให้ผมกลับไปที่นั่น’ ‘แต่มัมกำลังจะแต่งงานใหม่นะนาที! ถ้าลูกไม่มาเราขาดกัน!’  ‘แต่งงานใหม่...หึ คราวนี้ใครครับ? มหาเศรษฐีที่ไหนอีก แด๊ดรู้เรื่องหรือยัง...’  ‘มัมกับแด๊ดของลูกไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว เรื่องอะไรเขาต้องรู้...แต่ทียังเป็นลูกชายมัมอยู่ ไม่ว่ายังไงมัมก็ขอสั่งให้นาทีมา!’ แสงไฟหลากสีกระจายไปทั่วทั้งผับ สาดส่องเข้ามากระทบดวงหน้าของนาที ชายหนุ่มที่ใคร ๆ ต่างก็รู้จักเขา เพราะนาทีมาที่นี่เป็นประจำทุกคืน เขาจึงเป็นบุคคลโดดเด่นเสมอ แล้วก็มักจะมีเพื่อน ๆ ในกลุ่มของเขาที่เป็นจุดดึงความสนใจด้วยเพราะต่างคนต่างหน้าดี องค์ประกอบและเครื่องหน้าราวกับว่าเทพสรรค์สร้างพวกเขาขึ้นมา นาที เป็นผู้ชายผิวสุขภาพดี ถ้าพูดถึงเสน่ห์ของผู้ชายคนนี้ก็คงเป็นนัยน์ตาและรอยยิ้มบนใบหน้าครบเครื่องนั่น โครงหน้าแกร่ง จมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากบางเฉียบสีสด... แค่เท่านั้นคงไม่พอจะทำให้เจ้าตัวมีแรงดึงดูดจากทุกเพศได้หรอก นาทียังจัดเป็นบุคคลที่สาว ๆ คลั่งไคล้เขาด้วยเรื่อง ‘เซ็กส์’ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นฝ่ายเรียกร้องไขว่คว้าแต่ก็มักได้มันมาง่าย ๆ จากพวกเธอเสมอ... อันที่จริงแล้วนาทีไม่ใช่นักล่า...  ถ้าเปรียบเทียบเขาคงเป็นหัวหน้านายพรานมากกว่า แค่นั่ง...และรออยู่เฉย ๆ  “ขออนุญาตครับ เอ่อ คนไหนชื่อคุณนาทีเหรอครับ?” บริกรชายคนหนึ่งเลื่อนประตูกระจกห้องวีไอพีเข้ามาด้านในพร้อมกับถาดเครื่องดื่มมีราคาในมือ ส่วนมืออีกข้างมีกระดาษสีชมพูแผ่นเล็กถืออยู่ นาทียิ้ม... แล้วตรัยคุณก็เป็นฝ่ายชี้นิ้วไปที่ร่างกายสมบูรณ์แบบนั่นแทน “ไอ้พี่ทีเอาอีกแล้ว แม่งนั่งอยู่นิ่ง ๆ แท้ ๆ ไอ้สัด...” เสียงโวยวายของแก๊งเพื่อนนาทีโวยขึ้น บริกรท่านนั้นเดินมาวางถาดแก้ววิสกี้ตรงหน้านาทีก่อนจะยื่นใบสีชมพูหวานให้เขา นาทียกยิ้มมุมปากดูเจ้าเล่ห์เจ้ากล เขาไม่ได้อ่านกระดาษแผ่นนั้นด้วยซ้ำ แค่ใช้นิ้วคีบมันออกจากมือบริกรแล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่หยี่ระ  “คุณน้ำหวานฝากเครื่องดื่มกับ เอ่อ กระดาษแผ่นนั้นมาให้คุณนาทีครับ” “เธอชื่ออะไร?” “เอ่อ คุณน้ำหวานครับ” บริกรพูดชื่อเธอขึ้นมาอีกครั้ง... ก่อนจะชี้นิ้วไปอีกทาง ซึ่งเป็นโต๊ะกลุ่มผู้หญิงประมาณสามสี่คน หนึ่งในนั้นชูแก้วขึ้นมาให้นาทีด้วย เขาก็แค่ยกแก้วที่เธออุตส่าห์ซื้อให้ขึ้นมาดื่มสนองเธอ บริกรคนนั้นเดินออกไปเมื่อหมดหน้าที่ นาทีวางแก้วเปล่าลงที่ถาดเมื่อดื่มมันจนหมด เขายิ้มอีกครั้งก่อนจะใช้สายตาทรงเสน่ห์ของตัวเองมองตรงไปที่เจ้าหล่อนแบบไม่ละสายตา เพียงเท่านั้นร่างหญิงสาวก็เหมือนจะมอดไหม้ให้ได้... ในคอนโดหรูหราแห่งหนึ่งใจกลางเมือง... น้ำหวานก้าวขาขึ้นไปเตียงโดยมีร่างชายหนุ่มที่เจ้าหล่อนปรารถนาด้วยความร้อนรุ่นมาตั้งแต่อยู่ในผับ นาทีนอนมองนิ่ง ๆ ด้วยรอยยิ้มที่ไม่ได้จางไปไหน ท่าทางเธอเจนจัด จนเขาไม่ต้องทำอะไรแค่นอนรอความสุขเฉย ๆ น้ำหวานถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนร่างกายเปลือยเปล่าแล้วค่อย ๆ ก้มใบหน้าสวยจัดลงไปพรมจูบตามซอกคอของผู้ชายเกรดพรีเมียมตรงหน้า  “ผมมีเวลาไม่นานนะครับ” เขาเอ่ยเตือนเมื่อเธอลีลา ไม่ยอมทำอะไร ๆ สักทีจนเขาชักจะหงุดหงิด  น้ำหวานหัวเราะคิก ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อของเขาออกอย่างรวดเร็ว ริมฝีปากเคลือบลิปสติกสีแดงจูบต่ำลงไปเรื่อย ๆ เสียงถอดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงยีนส์รัดรูปของนาทีดังขึ้น...  และวินาทีต่อมาเธอก็ใช้ริมฝีปากน้อยนิดนั่นสร้างความสุขให้เขาโดยไม่ต้องร้องขอ  นาทีหยัดตัวขึ้นมาดึงเธอออกเมื่อเวลามันชักจะนานมากขึ้นไปเรื่อย ๆ รอยยิ้มดูสนุกของผู้ชายตรงหน้าทำให้น้ำหวานหลงใหลเขามากกว่าเดิม เธอหน้าแดงซ่านกับร่างกายของนาทีที่มันไร้ที่ติจนนึกอิจฉาตัวเองที่ได้อยู่ตรงนี้... “อื้อ พะ พี่ที...”  “...” เขาเงียบดันเธอออกแล้วหยิบถุงยางอนามัยในกระเป๋ากางเกงตัวเองมาสวมใส่บนแก่นกายกำลังพองโตแข็งแรงทันที สายตาเธอก็เหมือนสายตาของผู้หญิงทั่วไปที่กล้าให้เขาง่าย ๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่คุยกันแบบนี้... ผู้หญิงก็เหมือนกันหมด... นาทีเหยียดยิ้มออกมาราวกับสมเพช... ไม่ใช่สิ ที่จริงเขากำลังสมเพชเธอเลยต่างหาก  “อ๊ะ...อ๊า”  “...” ไม่ซิง? เขารู้อยู่แล้วนั่นแหละแต่แค่เอาเข้าไปแล้วไม่อิ่มใจ นาทีสบถเล็กน้อยแต่ก็เริ่มต้นเกมรักเร่าร้อนด้วยความเงียบและมีเพียงเสียงครวญครางของผู้หญิงใต้ร่าง... ไม่มีอะไรมากไปกว่าการนอนด้วยกัน แค่เซ็กส์ แค่เงิน และสิ่งของนอกกายที่พวกมักง่ายปรารถนา... สำหรับเขา... ทุกคนที่อยู่บนเตียงด้วยก็มีค่าเท่านี้! วันต่อมา... นาทีออกมาจากคอนโดของน้ำหวานทันทีที่เธอสลบไป เขาทิ้งเงินสดไว้จำนวนหนึ่ง แต่มันคงมากพอจะทำให้น้ำหวานยิ้มได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ลืมตาตื่น... เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นทันทีที่เขาเปิดเครื่อง พอมองแล้วก็เป็นเบอร์ผู้หญิงนับสิบ ๆ สายที่ไม่ได้รับ ไม่รวมข้อความน่ารำคาญพวกนั้นอีก  “เกะกะ” เขาบ่นแล้วโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟา ตอนนี้เขากลับมาที่เพนท์เฮ้าส์ส่วนตัวของเขาที่ไม่ค่อยมีใครได้เข้ามาเหยียบ ประเทศไทยนอกจาก ‘หัสดินทร์’ เพื่อนสนิทรวมถึงหุ้นส่วนบริษัทแล้ว นาทีก็ไม่ค่อยมีเพื่อนที่สนิทใจที่ไหน แก๊งที่ดื่มด้วยกันก็นับว่าเป็นเพื่อนที่รู้กันมากกว่า  Rrrrr…! ริงโทนโทรศัพท์นาทีดังขึ้นมาอีกตอนที่เขาถอดเสื้อออกเตรียมจะไปอาบน้ำและเข้าบริษัทเสียหน่อย เขาสบถออกมาเสียงดังเพราะหัวเสียแล้วเดินวนกลับมามองดูคนโทรเข้า ร่างสูงขมวดคิ้วยุ่ง เขาจำใจต้องคว้ามันขึ้นมาแล้วเลื่อนปลายนิ้วรับสายนี้  “ครับ” ‘นาที ทำอะไรอยู่คะ มัมโทรมารบกวนหรือเปล่า?’ “ผมกำลังจะไปอาบน้ำ” ‘งั้นเหรอ? ถ้างั้นมัมจะวางก่อนก็ได้ค่ะ แค่จะโทรมาย้ำเรื่องที่เราคุยกันเมื่อวาน ไม่ลืมใช่ไหมคะ?’  “เจอกันอาทิตย์หน้าครับมัม” เขาสรุปให้มารดาตัวเองด้วยประโยครวบรัดแล้วกดวางสาย รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาจนต้องหาอะไรทำแก้เซ็งทันที ปลายนิ้วเรียวยาวเลื่อนหาเบอร์โทรผู้หญิงสักคนที่ไม่ทำให้ชีวิตเขาวุ่นวายโดยการตามติดหรือจู้จี้เขาจนมันน่าเบื่อ  ‘สวัสดีค่ะ พี่ที...โทรหามีนก่อนแบบนี้ เครียดอะไรหรือเปล่าคะ?’ เสียงหวานใสดังแทรกขึ้นมาจากสปีคเกอร์โฟนโทรศัพท์มือถือ เธอเอ่ยถามเขาราวกับรู้ใจดี นาทีแค่นยิ้มก่อนจะเอ่ยตอบเสียงสุภาพ “ทานข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิครับ ว่างหรือเปล่า?” ‘กับพี่ทีจะตอบว่าไม่ว่างได้ยังไงเล่า...เจอกันที่ไหนดีคะ?’  “ห้าง xx แล้วกัน สักเที่ยง ๆ นะครับ พี่จะแวะเข้าบริษัทก่อน” ‘ได้ค่ะ แล้วเจอกันนะคะ’  มีนาส่งจูบให้เขาผ่านโทรศัพท์แล้วนาทีก็กดวางสายในทันที เอาเป็นว่าอาหารเที่ยงวันนี้ก็เปลี่ยนรสชาติจากเผ็ด ๆ เป็นรสกลาง ๆ หน่อยแล้วกัน...