For the Love of Luna

Chapter 6

REAGAN

"SO, you leave all the expensive things with you in Manila para lamang dito sa lugar na ito, Babe? Jesus!" maarteng sabi ni Stella na bigla na lang sumulpot sa opisina ko nang araw na 'yon. Ang totoo ay nagulat ako. Wala man lang kasi itong pasabi. Parang nahuhulaan ko na tuloy kung ano ang gusto nito. Ganito kasi ito kapag may kakaibang gusto. Hahanapin at hahanapin ako kahit anong mangyari. 

"What do you want this time, Stella?" I said with a low tone voice. I wonder why she's here. Hindi ang tipo nito ang pupunta sa lugar na alam kong hindi nito gusto. She likes cities by the way. 

"C'mon, ganyan ba ang isasalubong mo sa girlfriend mong miss na miss ka?" Lumigid ito sa office table ko and slowly placed herself on my lap. Pinagapang ang mga daliri mula sa dibdib ko pababa. "I missed you so much, Babe. Gusto kong magtampo sa 'yo. You told me na bibisitahin mo ako, right? What happened? Too busy?" malambing ang boses nito habang ang mga kamay ay humangga sa ilalim ng belt ko. 

"Yes. And alam mo namang---"

"Come on, didn't you miss me, Reg? Because if you're gonna ask me, I miss you terribly." Here she goes again. Playing games na alam niyang hindi ko matatanggihan. Gaano man kasi ako naumay sa ugali niyang pagiging sugarol, ewan ko ba kung bakit hindi ko siya ma-resist. Especially when she's something like this. She started kissing me on my neck. She began to unbutton my longsleeve polo without any concern na nasa opisina kami para umakto siya ng gano'n. Well, palagi naman siyang ganito lalo na noong nasa Manila pa kami. Masyadong bulgar at walang pakialam sa paligid. 

"Stella, stop it. Wala tayo sa hotel para sa gusto mong gawin!" mariin kong sabi dahil tuluyan na niyang nabuksan ang polo ko. At batay sa direksyon ng isang kamay nito, alam kong plano nitong isunod ang belt ko pero inalis ko ang kamay niya roon. 

"Damn! Why I have this feeling na ako lang ang naka-miss sa 'yo?! You're never been like that before. What's wrong with you?!" nanggagalaiti itong tumayo at inayos ang sarili. 

"Dahil wala ka sa lugar! Look at yourself. Para kang pusang in heat. Basta ka na lang pupunta rito just to initiate s*x with me?" Nanatili ako sa swivel chair habang ibinabalik sa dati ang damit kong nabuksan niya nang tuluyan. 

"How dare you, Reg!!" lalo itong nanggalaiti. I shrugged my shoulders for her to know that I don't care about her anger anymore. 

"Get a room at Kyoto hotel later. Two blocks away from here on the left side. I'll follow you later there after office hours. And be sure you are so damn ready for what's going to happen," I said with a sarcastic voice. I know that I may hurt her feelings but I don't care. Tapos na ang mga araw na minahal ko ng sobra si Stella. At kung kagaya nito na siya na mismo ang lumalapit sa akin para buhayin ang matagal-tagal ko na ring nakapahingang alaga, sino ba naman ako para tumanggi. 

"Fine!" Lumabas ito pero bago iyon ay isang matalim na tingin muna ang ipinukol sa akin. I heaved out a deep sigh.

 Kahit paano ay nanghihinayang din naman ako sa pinagsamahan namin ni Stella. We used to be college friends dahil marami ang common friends namin kaya naipakilala kami sa isa't isa. Crush ko siya noong una pa lang pero nagkataong may boyfriend siya that time until graduation. And then we meet again sa isang seminar that I need to attend to before I handle my Father's company that time. Pareho kami dahil gano'n din pala siya sa kumpanya rin ng family nito. We started dating since then. Hanggang sa sinagot niya ako at tumagal kami ng tatlong taon. Stella was nice and simple woman before kaya ko siya nagustuhan. Pero unti-unti siyang nagbago hanggang sa tuluyang lumabas ang totoo niyang kulay. 

"Si Stella ba 'yon, hijo?" Naputol ang pag-re-reminisce ko nang pumasok si Uncle Nestor sa opisina eksaktong kalalabas lang ni Stella. 

"Wala ng iba pa, Uncle."

"Bakit gano'n ang mukha? Parang mangangain ng tao, ah!" I laughed sa paraan ng pagkakasabi ni Uncle. 

"Don't mind her. Baka may period kaya gano'n," balewala kong sabi. 

ALAS SINGKO ng hapon when I left Divi Mart. Pinuntahan ko si Stella sa Kyoto hotel para ibigay ang gusto nito. Well, anyway, gusto ko rin naman dahil ipokrito ako kung sasabihin kong wala ng epekto sa akin ang alindog ni Stella sa kabila ng lahat. May ibang babae na rin naman akong nakasama pero si Stella ay iba sa lahat. Taglay nito ang kaalaman of how to please men especially in bed. Marami itong alam na talaga namang hindi makakalimutan ng kung sino mang makakasalo nito sa kama. And I admit na isa na ako roon. I can't resist her sa kabila ng lahat. I f****d her and f****d her as if it was our last. 

"No wonder you still enjoy me a lot when it comes to bed negotiations, Reg. I can feel it. Just like before," ani Stella matapos ang huli namin. Nakasandal ito sa headboard ng kama habang nagbubuga ng usok gamit ang vape. 

"Why? Aren't you enjoying it too? Come on, hindi ka naman pupunta dito kung hindi mo rin gusto in the first place." I was about to fix myself nang hilahin niya ako sa isang braso. 

"Bakit ba ganyan ka na sa akin, Babe? Can't you just bring back the old you when it comes to me? You know I still love you, Reg." My jaw automatically clenched when she said that. 

"You can't fool me again, Stella. Once is enough at alam kong malinaw naman sa 'yo kung bakit hanggang ngayon, e, ginagawa pa rin natin 'to. It's all about lust!" I said with a sarcastic voice. Gusto kong malaman niya na hindi na niya ako kayang gaguhin. Kitang-kita ko ang matatalim niyang tingin sa akin dahil doon saka kinuha ang isang king size pillow para ibato sa may gawi ko. 

"Damn you!" sigaw niya habang pinanonood akong magbihis. 

"So, I guess, you should find your new partner in bed, Stella. We're officially over now." Mabilis akong nakalabas ng silid bago pa man ako tamaan ng inihagis niyang wine glass na may kaunti pang laman. 

"I'M GLAD na tinapos mo na ang kung ano'ng meron kayo ng Stella na 'yon, hijo. She's nothing but a gold digger. Ayoko lang magsalita noon dahil kitang-kita ko kung gaano mo siya kamahal. I'm sure you can find someone much better than her," seryosong sabi ni Uncle Nestor. Dinatnan ko siya sa apartment at nag-usisa ito kung saan ako galing kaya sinabi ko sa kanya ang lahat. 

"Paano kaya kung tinanggap ni Stella ang alok kong kasal noon, Uncle? Hindi ko ma-imagine kung anong klaseng pagsasama ang nagkaroon kami."

"Well, malamang ay mahirap ka pa sa daga ngayon. Mabuti at nagising ka na sa kahibangan mo. Teka muna, maiba tayo, ano na ang nangyari roon sa aplikanteng sinuspinde mo kamo pero lately ay nalaman mong isang pagkakamali ang lahat?" Tumayo si Uncle Nestor at muling nagsalin ng alak sa baso nitong hawak. He has always been like that. Sabi nga nito ay tila pampatulog na nito ang uminom ng ilang baso.

"Still the same. Walang makapagturo kung nasaaan ito." 

"Tsk! Sana lang ay hindi nagugutom ang taong 'yon ngayon, Reagan." Tumayo na ito matapos sabihin iyon pero napatulala na lang ako nang ma-realize ko ang sinabi ni Uncle Nestor. What if walang makain ang taong ito dahil sa pagiging dalos-dalos ko? "I have to go, hijo. This coming week ay pag-usapan natin kung ano ang balak mong gawin sa lupang nabili mo, ha? For now, find new inspirations. Palitan mo kaagad ang Stella na 'yon." 

"Take care, Uncle."

"GOOD MORNING, Mang Damian, magpapalaba ho sana ulit ako doon sa tinawag n'yo noon. Is it okay kung papuntahin ninyo siya rito ngayon?" sabi ko kay Mang Damian sa kabilang linya. It was Sunday morning at sa bahay lang ako maghapon. 

"Susubukan kong papuntahin siya, boss. Sinabi ko na noon na siya na ang laging maglalaba sa 'yo at pumayag na siya pero ang alam ko kasi ay pahinga niya ang araw ng Linggo. Pero susubukan ko, boss," anito sa kabillang linya. He used to call me boss kahit ilang beses ko ng sinabi na tawagin ako sa pangalan pero sadyang makulit si Mang Damian. At gusto kong mapangiwi dahil doon. 

"Thank you. Ngayon ko lang kasi napansin na wala na pala ako halos isusuot."

"Okay. Pupuntahan ko na si Luna, boss," nagmamadaling sabi nito bago ibaba ang telepono. 

Nang mga sumunod na oras ay inabala ko ang sarili sa pag-wo-work out. Dalawa ang kwarto sa apartment at ang isa ay ginawa kong mini gym. Maliit ito at hindi kumpleto sa gamit hindi katulad sa bahay namin sa Manila pero okay na rin kaysa wala. Hindi kasi ako sanay na walang work-out kahit twice a week lang. Dalawang oras ang inilagi ko roon and I felt boosted after that. I heard the sounds of washing machine when I go out. I smiled. It's almost eight o'clock in the morning according to the wall clock. Mula sa kwarto ay dumiresto ako sa kusina. I decided to cook a breakfast for me and for the woman who's washing my clothes outside. Ilang beses na kasi itong naglalaba ng mga damit ko pero kahit miryenda ay hindi ko ito nabibigyan dahil nga palagi akong wala kapag narito siya. Sa tingin ko ay kailangan ko namang bumawi ngayon na nandito lang ako sa bahay. I prepared a simple and quick to cook breakkfast food. Nag-sangag ako ng kanin, egg at bacon. And then I go to the laundry area para tawagin na ang babae at anyayahang kumain. Para lamang matulala at pakatitigan itong mabuti. Because the girl who's there is none other than Elunamira Guevarra. My suspended employee na matagal ko ng hinahanap para pabalikin sa trabaho.