Özgür'ün kolları arasında kendine geldikten sonra Deniz'i hatırlayarak koltukta doğruldu. Her ne kadar bu anı uzatmak istese de gitmesi gereken bir işi vardı. Sorumlulukları vardı. Bu görmezden gelebileceği bir şey değildi. Ve Özgür'e de söylemeliydi düşüncelerini. Kendisini anlayacağını umarak, gözlerinin içine bakmaya başladı.
“Size götürür müsün beni? Ablan bekliyordur.”
“Arayıp gelemeyeceğini söyle. Bu halde gitmeni istemiyorum Ömür. Evdeyken sana yaklaşmama izin vermeyeceksin ve ben geçmişin kötü hatıralarını silmeden senden uzak olmak istemiyorum.”
“Neden?” Diye sordu cevabını bildiği halde. Duymak istiyordu. Bir kere daha... Hayır defalarca duymak istiyordu. İnanmak istediğinden değildi bu defa. İnanıyordu. Sadece duymak istiyordu işte. Sevildiğini hissetmek istiyordu.
“Çünkü g
