บทที่ 22 น้อยใจ

1996 Words

ชนิดากับชญาภาเดินเข้ามาในโรงอาหารของบริษัท พวกเธอรู้สึกได้ถึงสายตาแปลกๆ หลายคู่ที่มองมา ตั้งแต่ชญาภากลับมาจากอิตาลีก็มีเรื่องมาให้เข้าหูไม่เว้นแต่ละวัน ตั้งแต่ที่ฟรานซิสย้ายเธอไปช่วยงานคุณทิพย์วรรณ พอกลับมาเขาก็สั่งคนให้ยกโต๊ะเธอย้ายเข้าไปนั่งทำงานกับเขาในห้องก็มีข่าวซุบซิบไปทั่ว กว่าเธอจะปฏิเสธและขอกลับไปอยู่ที่เดิมได้ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกับเขาคือการเจอเขาก่อนเข้างาน ทานอาหารกลางวันและมาหาก่อนเลิกงาน ชญาภามาฝึกงานที่นี่เพราะอยากเรียนรู้งานจริงๆ จะมาให้เขานั่งจ้องทั้งวันโดยไม่เป็นอันทำอะไรแถมยังเปลืองตัวสุดด้วย เธอคงไม่ได้อะไรจากการมาฝึกงานแน่ๆ “แน่ใจนะแกว่าจะไม่เกิดเรื่อง” “ก็เขายุ่ง เช็กกับพี่ทิพย์แล้ว เขามีประชุม” “จริงนะ..ฉันเสียวสันหลังยังไงก็ไม่รู้แก...ทปธ.ของแกคลั่งรักแกจะตายไป” ชนิดายักไหล่ชี้นิ้วสั่งอาหาร และหันไปย้ำกับเพื่อนสาวเรื่องของพี่ชายอีกที “พี่อ้นบอกว่าจะมารับนะวัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD