I Own the Bad Boy's Heart

Pennee's skin grew goosebumps as she witnessed how Iñigo collapsed to the floor. Kusang pumatak ang kanyang mga luha nang takbuhin ang binata at maingat itong yugyugin. "Oh,no. Yigo! Anong nangyari sa'yo?" Hindi makasagot ang binata ngunit dama ni Pennee ang sakit na bumabalot dito habang namimilipit. Kaya naman tinapunan niya ng matalim na tingin ang taong may kagagawan ng sinapit ng kanyang kababata. "I knew it! Sabi na nga ba, nagpapanggap ka lang na mabait ka, Vanessa. Anong ginawa mo sa kanya?" Vanessa sighed heavily and tossed the empty syringe in the nearest trash bin. Ilang hakbang lamang at nasa buhok na ni Pennee ang kamay niya. "This is all your fault, b*tch! Akala mo ba, gusto kong saktan si Iñigo? No!" nagngangalit niyang bulyaw sa mukha nito. "Kung may gusto akong i-torture, ikaw 'yon! I want to rip all of your hair off of your head and hit you in the face so hard that you wake up from your dream. I want you to go through the same pain and shame I felt because you exist!" Pakiramdam ni Pennee ay tumatagos sa kanyang utak ang sakit. She wanted to scream but all she could do was mouth the word 'help'. Hindi man lang siya tinulungan ng mga taong nanonood sa kanila.Why would they, anyway? Kasabwat ni Vanessa ang mga babaeng iyon. Si Matt naman ay kasalukuyang kinakaladkad ang malaking katawan ni Iñigo paakyat ng hagdan. Sinubukan niyang pumalag upang sundan ang kababata ngunit sadyang mas malakas si Vanessa sa mga sandaling iyon. Anger and jealousy were fueling the woman's evil strength. "Sa... sa tingin mo ba, babalikan ka pa ni Yigo?" Pennee screamed. Halos mabuwal siya nang subukan ni Vanesa na ingudngod ang mukha niya sa sahig. The pain was unbearable but it only thickened her madness. "Hindi ka niya mamahalin dahil sa p*nanakit mo sa'kin!" "Don't worry, dear. Hindi siya magagalit sa'kin. Instead, he'll finish what I've started with you." Halos lumuwa ang mga mata ni Vanessa habang humahalakhak. "He can't do that to me!" Pennee countered, trying to reach Vanessa's arm. "Are you sure?" Vanessa's eyes reddened. Tila kargado rin ang sistema nito katulad ni Matt. "Believe me or not, little brat, ang totoong mananakit sa'yo ay si Iñigo. 'Yong pinagkakatiwalaan mo, siya rin ang sisira sa 'yo!" She laughed like a devil and turned to the group of girls watching them in horror. "Bakit nakatanga kayo diyan? Help me out. Magtrabaho naman kayo!" "Anong gagawin n'yo sa'kin!" A pair of strong hands dragged Pennee upstairs. The steps creaked under their weight, adding to Pennee's growing fear. Before she knew it, Pennee hit the floor with a thud. Matapos sumara ang pinto ay mabagal siyang bumangon at iginala ang paningin sa kwarto. May kadiliman ang paligid ngunit agad niyang naanigan si Iñigo na nakahilata sa kama. "Enjoy your stay in our special suite, princess!" anang boses sa labas ng silid. Imbes na tunguhin ni Pennee and binata, pumihit siya sa pinto at paulit-ulit itong hinampas gamit ang mga kamay niya. "Open this door!" She couldn't hear her own scream because her voice was drowned out by the sound of her own racing heartbeat. But as much as she wanted to breakdown, she couldn't. Kailangan niyang makahingi ng tulong palabas sa impiyernong lugar na iyon. Pero bigla siyang natigilan nang kumirot ang kanyang sentido. Kasabay nito'y isang memorya ang nag-flash sa kanyang isipan: How could she forget about those priceless memories? Kaya pala ganoon na lamang ang pagsisikap ni Iñigo na ipaalala sa kanya ang nakaraan. At kapag sinasabi niyang wala pa rin siyang maalala ay halata niya ang lungkot sa mga mata ng kababata. 'Ang sama ko!' Pennee cupped his face. She could see the Yigo she'd been with before. Pero ngayon, iba na ang pagtingin niya rito. "I don't know If I even have the right to say this... but I love you. I love you, Yigo." Iñigo opened his eyes. She froze. Makailang beses pang kumurap ng mga mata ang binata bago tumitig sa maamong mukha ni Pennee. He thought he was already in heaven, seeing an angel's face. Pero batid niyang ang mukhang iyon ay hindi matatagpuan sa langit. He was still alive indeed. "P-Penpen?" Ilang segundo pa at tuluyan nang bumalik ang kanyang wisyo. Ngunit kasabay niyon ay gumapang ang isang mainit na sensasyon sa buong sistema niya. "Finally, gising ka na, Yigo. Makakatakas na rin tayo. Bumangon ka na nga diyan kasi hindi kita kayang buhatin." Iñigo reached for her face. Mayamaya'y bumaba ang kanyang mga kamay sa likuran ni Pennee at ang isa naman ay sa hita nito. Napansin niyang nanlaki ang mga mata nito at napalulon pa. "Yigo, are you okay?" Iñigo knew he was far from being okay. Nagkamalay nga siya ngunit sa nadarama niya ngayon, mas gugustuhin pa niyang hindi na magising kahit kailan. It was just too hot and too painful for him to take what was happening inside his system. At walang ibang paraan upang maglaho iyon kundi ang ilabas. He needed a goddamn release so freaking bad! But unfortunately, it was no other than Pennee that was the closest girl with him. "I... I can't do this... to you." "Anong sinasabi mo, Yigo?" The innocent girl asked him, pressing herself to him. She wasn't even aware of the massive growing bulge in his pants that she unintentionally hit. Just in one swift move, Iñigo was straddling Pennee. Namutla ang mukha ng dalagita habang nakatitig sa kanya na puno ng kalituhan at takot. "Y-Yigo, a-anong... anong gagawin mo sa'kin?" Pennee started to cry again. Gayunman, hindi niya makuhang manlaban dahil sa sobrang panghihina. "A-alam ko na. D-dahil 'yan sa chemical kaya ka nagkakaganyan. Alam kong hindi mo ako kayang saktan, so please, labanan mo kung ano mang nararamdaman mo. Umalis na tayo para madala kita sa hospital." "Are you sure?" Lalong dumilim ang paningin ni Iñigo. Pero sa kanyang mga mata, si Pennee ay isang ubod nang sarap na putahe na napakahirap tanggihan. "What if I like what I'm doing?" he whispered roughly in her ears. "Sino ba ang makakatanggi sa katulad mo? I bet you've never been with a man before." He parted her legs, though there was a part in his mind that forbid him to do such a devilish act. Ngunit hindi niya mapigil ang marumi niyang mga salita. Dahil kasabay ng pakiusap ng dalagita, magkahalong init at sakit ang naglalakbay sa kanyang katawan-mas dama niya ito sa pagitan ng mga hita. Ngunit bago pa niya tuluyang punitin ang damit ng dalagita, natigilan siya nang lumakas ang hagulgol nito. "Y-Yigo... Yigo, no!"