A WIDOWER'S AFFAIR

TANAN

Hingal-kabayo si Rima nang makarating sa tagpuan nila ng nobyong si Rafael. Hindi niya alintana ang dilim ng buong paligid at tanging maliit na flashlight lang ang dala niya. Ni hindi na nga niya naisip na baka me maapakan siyang ahas, basta isa lang ang nasa isip niya. Ang makita ang nobyo at ayain itong magtanan. There is no turning back. Nagpalinga-linga siya para hanapin ang kasintahan. Nakakaramdam na siya ng lamig mula sa hangin ngunit hindi niya iyon alintana dahil sa tagaktak na pawis niya sa katawan. Hindi niya magatgpuan ang kasintahan kaya nagpasya siyang tawagin ito.

"Rafael!"

"Looking for me?" sagot ng binata na nasa likod na niya pala. Paglingon niya ay tumambad sa kanya ang nakangiting mukha ng kasintahan. May hawak ito sa kanang kamay nito ngunit nakatago sa likuran nito. Mabilis siyang yumakap sa kasintahan. She felt the sudden warm from his embrace. God knows how much she missed her man!

"Rafael, let's run away together. Ayokong malayo sa'yo, natatakot ako sa pwedeng mangyari kapag nagtagal pa tayo rito. Tara na!"

"Siguro ka ba sa desisyon mo?" paniniyak ng binata.

"Oo. Umalis na tayo habang may oras pa tayo."

Tila biglang pinagpawisan ng malapot si Rafael. "Kailan mo gustong umalis?"

"Ngayon na sana kung pwede."

Kagya't na nag-isip ang binata habang matiim na nakatingin sa kanya. "Sige, tara!"

Magkahawak-kamay silang bumaba ng burol, sa ibaba niyon nakaparada ang bagong motorsiklo ng binata. "Bumili ako ng magiging service sana natin, pasensiya ka na at hindi ko pa kayang bumili ng apat na gulong." 

"Ano ka ba, kahit bisikleta lang ang dala mo ay sasakyan ako, makalayo lang rito."

Mabilis na sumakay ang dalaga sa motor, hindi na rin nag-aksaya pa ng oras ang binata. Mabilis iyong pinaandar at binaybay nila ang madilim na kalsada patungo sa bahay ng kaibigan niyang si Narding. Pansamantala muna silang maglalagi roon. Alanganing oras na at wala nang biyahe ang mga bus. Saka na sila bibiyahe sa madaling araw, sasakyan nila ang first trip.

"Sure ka bang safe rito?" tanong ng dalaga. Nanghalukipkip ito at tumingin sa buong paligid. Magulo ang bahay ni Narding, bukod sa luma na ito at walang gaanong kasangkapan. Kinailangan pa nilang ipagpag ng makailang ulit ang manipis na kutson na namataan nila sa katre para may mahigaan ang dalaga. Tanging ilaw na gasera lang ang nagsilbi nilang liwanag ng gabing iyon.

"Pansamantala lang naman, mga ilang oras lang tayo rito. Bukas ng alas tres ng madaling-araw ay bi-biyahe na tayo papuntang bus station. Pasensiya ka na, hindi ko rin napaghandaan itong oras na 'to. Hindi rin kasi tayo pwede sa bahay dahil sa oras na malaman ng parents mo na nawawala ka, tiyak doon sila unang pupunta." 

Ngumiti ang dalaga sa nobyo. "Wala sa akin 'yan, ang importante, magkasama na tayong dalawa. Nakahanda akong harapin ang buhay basta ikaw ang kasama ko."

Nagtataka ang binata sa pagiging extra emotional ng katipan. "May iba pa bang problema bukod sa ayaw ng tatay mo sa akin?"

Umiling ang dalaga at yumakap sa kanya ng mahigpit. Humilig din ito sa kanyang paligid na tila naglalambing. Alam ng binata ang pwedeng mangyari sa kanila ng mga sandaling iyon at sa totoo lang, nakakaramdam din siya ng matinding excitement.

"Rima?"

"Hmm?"

"Salamat sa pagpili mo sa akin, kahit alam kong against ang parents mo sa akin. Kinalaban mo pa ang pamilya mo para sa relasyon natin. Pangakong hindi kita pababayaan hanggang sa huling hininga ko. Papatunayan ko sa'yong hindi ka nagkamaling ipaglaban ako."

Sa sinabi niyang iyon ay mas lalong humigpit ang yakap sa kanya ni Rima. At sa mga sandaling iyon ay hindi na niya mapigilan ang sarili na hagkan ito. Para siyang sabik na sabik na muling malasahan ang tamis ng labi ng katipan. Sa unang lapat pa lang ng labi niya ay palaban na ang dalaga. Hanggang sa ang halik na marahan ay mas naging malalim. Natagpuan na lang niya ang sariling yakap ito ng mahigpit. Ang kamay niya na kanina lamang ang nasa likod bewang ng dalaga ay napunta na sa ilalim ng suot nitong t-shirt. Ang mga kamay niya ay mapusok na hinahagilap ang hook ng suot nitong bra.

"Rima, hindi mo ba ako pipigilan?" paos ang tinig na tanong niya. Batid niyang may nangyari na sa kanila noong unang beses silang malasing sa burol. Ngunit iba ang sitwasyon nila ngayon. Baka hindi siya makapagpigil at paulit-ulit itong  maangkin.

"No."

Bumitaw sa kanya ang dalaga at ito na mismo ang naghubad ng suot nitong damit. Maging ang huling saplot nito ay hinubad na rin ng dalaga. Mula sa ilaw ng gasera ay pinagsawa ng binata ang sarili na pagmasdan ang kahubdan  nito. Her perky breast is something that he craved for since the first time he saw it. Her pinkish n*****s that is smaller than coffee beans. Her flat stomach with firm abs. Her front bottom with a little splash of pubes. She is so gorgeous, indeed!

"Are you going to stare at me all night?" untag sa kanya ng dalaga. Ngumiti siya rito. Hinubad niya na rin ang suot niyang polo-shirt. Sinunod niya ang pantalon at ang kanyang underwear. Bahagya niya pang hinimas ang kanyang p*********i na kanina pa nagwawala nang magkadaiti ang mga balat nila ng nobya.

"Of course not," aniya. Nilapitan  niya ang dalaga at muli itong hinagkan. Maingat niyang iginiya ang dalaga hanggang sa makarating sila sa maliit na papag. Nagpaubaya ang dalaga nang ihiga niya ito sa katre at kubabawan. Buong pagmamahal itong nagpaubaya sa kanya. Nang gabing iyon ay walang sawa niyang inangkin si Rima.

***

"Where is she?!" dumadagundong na wika ni Apolonio sa lahat ng mga kasamahan niya sa bahay. Lahat ay gising sa sobrang galit ng kanilang amo. Alas dos y media na ng madaling araw at kakauwi lang din nito galing sa casino, at ito rin ang nakadiskubre na nawawala ang anak.

"Darling, sino ba ang mag-aakala na tatakas siya nang ganoon na lang?" ani Rita.

"We have to find her, I don't care kung ano ang dapat nating gawin. But, I want my daughter back!"

"Darling, ano ang gagawin natin?"

Tinawag ni Apolonio ang kanyang mga tauhan at inipon ito. May ideya siya kung nasaan ang kanyang anak. Nakakatiyak siyang kasama na naman nito ang Rafael na iyon. "May ipapagawa ako sa inyo."