สามถึงสี่ทุ่มเป็นช่วงเวลาที่เหมือนแพรจะเข้านอนหลังจากทำงานบ้านทุกอย่างเรียบร้อย ช่วงปิดเทอมเธอก็ยิ่งนอนเร็ว ไม่ได้มีการบ้านให้ทำ โดยเฉพาะคืนนี้ที่รู้สึกอยากนอนไวเป็นพิเศษ มันเพลีย ปวดเมื่อย และยังเจ็บ...ก็เคยได้ยินมาบ้างว่าครั้งแรกของผู้หญิงมักจะเจ็บ แต่พอมาเจอจริงๆ ก็จินตนาการมาไม่ถึงเหมือนกัน ถึงจะเตรียมตัวและเตรียมใจมาพอสมควรแล้ว
โดยเฉพาะใจ...จนถึงตอนนี้ก็ไม่สามารถห้ามไม่ให้คิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นได้ ไม่รู้ว่าถ้าเจอเจตน์จะมองหน้าเขาติดไหม คืนนี้ป้าบัวบอกว่าไม่ให้เธอขึ้นไปหา ก็ถือว่าหายใจได้โล่งๆ สักหนึ่งคืน หรือไม่แน่ว่าเธออาจทำให้เจตน์ไม่พอใจจนเขาอาจจะไม่เรียกหาเธออีกแล้ว พอคิดไปก็รู้สึกหงอยขึ้นมา ถึงแม้เจตน์จะบอกว่าอย่างไรก็จะให้เธอเรียนจนจบก็ตาม แบบนี้เธอจะเอาเปรียบเจตน์มากไปหรือเปล่านะ รู้สึกผิดขึ้นมาเหมือนกันที่จะดีใจหากเขาไม่สนใจเธอแล้ว
เด็กสาวถอนหายใจแรงๆ พยายามสลัดความคิดที่ว
