คืนวันเกิดเหตุณ์
คิมหัน
"มีอะไร" ผมพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เรียเฉย ผมไม่คิดเลยว่าจะมาเจอพายที่นี่ หลังจากที่เราเลิกกันผมก็ไม่เคยเจอเธออีกเลย มารู้ข่าวอีกทีก็เห็นเธอควงผู้ชายคราวพ่อ
"คิม พายขอโทษ" เธอเอ่ยออกมาสั้นๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจะดีใจจนแทบบ้า แต่มาวันนี้มันไม่ใช่ ผมมีหยาเข้ามาในชีวิตแล้ว
"ช่างมันเถอะ "
"กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย" ผมรู้สึกเฉยๆ กับคำขอร้องของเธอ มันเป็นเพียงแค่ประโยคที่ผ่านหูของผมไป คนอย่างผมเจ็บแล้วจำ
"แค่นี้ใช้มั้ย เรื่องที่จะคุย"
"คิม พายไม่เหลือใครแล้ว อึก เขาหลอกพาย เขามีเมียอยู่แล้ว อึก ฮื่อ พายไม่เหลือใครแล้วจริงๆ "
"วันนั้นคิมก็ไม่เหลือใครแล้วเหมือนกัน แต่พายก็ทิ้งคิมไป ขอโทษนะ ตอนนี้คิมมีแฟนแล้ว คิมขอตัว" ผมตอบออกไปตามความจริง ก่อนที่จะเดินปลีกตัวออกมา เธอยังคงยืนร้องไห้ฟูมฟายอยู่แบบนั้น น้ำตาของเธอไม่ได้มีอิทธิพลอะไรกับตัวผมแล้ว นี่ผมก็เดินออกมานานแล้ว
