"พี่คิมพอแล้วค่ะ หยาอิ่มแล้ว "
"โอเคๆ เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้นะ" ตอนนี้ฉักลับมาอยู่ที่คอนโดแล้วเมื่อช่วงเช้าอาการของฉันไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง คุณหมอก็เลยอนุญาติให้ออกจากโรงพยาบาลได้ ตั้งแต่กลับมาฉันก็ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากนอนอยู่บนเตียงในห้องโดยมีคนตัวโตคอยป้อนนู่นป้อนนี่ให้กิน ฉันก็บอกเขาแล้วว่าฉันไม่เป็นอะไรมากแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เชื่อกลัวว่าฉันจะเป็นเหมือนวันนั้นอีก ฉันก็เลยต้องตามใจเขา อยากทำอะไรก็ทำ
"อาบน้ำได้มั้ยคะ"
"ไม่ได้ หยายังไม่หายดีเลยนะ"
"แต่หยาอยากอาบอยู่โรงพยาบาลก็ไม่ได้อาบ นะคะ " ฉันทำสายตาและน้ำเสียงออดอ้อนเขา เหนียวตัวจะแย่แล้วขออาบน้ำสักทีเถอะ
"ก็ได้ แต่ ต้องให้พี่อาบให้ตกลงมั้ย"
"แต่....." จะไว้ใจได้รึป่าวก็ไม่รู้
"สัญญาว่าไม่ทำ ถ้าดื้อก็ไม่แน่" ฉันจึงต้องยอมให้เขาอาบน้ำให้ ช่วงนี้พี่คิมทำตัวน่ารักกับฉันมาก ตั้งแต่อยู่ที่โรงพยาบาลก็ดูแลฉันดีมาตลอด ทำแบบนี้กะจะไม่ให้ฉั
