Bela peş peşe gelmezse kendini beladan saymazmış derler bazen. Aslı içinde galiba bu geçerliydi. Daha kocası ile olan yüzleşmesi tüm hararetini korurken bir de on sekiz yıl sonra annesinin “AİLESİ” ile gelmesi resmen evrenin genç kızla dalga geçmesi gibiydi.
Melek yağmura aldırmadan kızına doğru adımlamıştı ki başını sağa sola sallayan kız elini öne doğru uzattı ve “Sakın. Sakın bir adım daha atma” diye sert tonlamayla bağırdı. Tabiri caizse donuna kadar ıslanmıştı. Beyni panayır yerinden beterdi. Onunla uğraşamazdı. Yüzleşemezdi. Bunu bedeni de akıl sağlığı da kaldırmazdı.
Geri adımladı. Hemen arkasından bakan Elif ise “Ama sikerler böyle işi” diye homurdanırken Yavuz kaşlarını çatmış kadına ve ailesine bakıyordu. Aslı sağa sola baktı. Bir an ne yöne gideceğini bilemedi. Onu şu an e
