CHAPTER 5
1107 Words
JOAQUIN'S POV:
“Hello Laura? oo, uhm, kailangan ko na kamo yung blueprints pakibigay sa akin dito sa taas para ma-finalize ko na kung may revisions pa sa designs.” saad ko habang kausap sa kabilang linya si Laura.
Si Laura ay ang bagong sekretarya ko ngunit sa tingin ko ay hindi siya fit para sa posisyon niya dahil ang bagal niya gawin yung ibang paperworks at wala rin siyang alam sa excel document. Hindi ako nasisiyahan sa performance niya sa trabaho kaya nagpahanap ulit ako ng iba sa HR at pag nakahanap na ay hindi ko naman tatanggalin si Laura pero mukhang ibababa ko ang posisyon niya dahil sa tingin mo ay marami pa siyang kailangang matutunan.
“Sige po Sir,”
“Nga pala, mag-assign ka ng isa na magdadala dito sa akin ng mga yan, wag ikaw kasi alam ko marami ka pang ginagawa eh.”
“Okay po, Sir.” iyon lang at binaba ko na ang tawag.
Nagulat naman ako nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa non si Cindy na dala na naman ang aso niya.
“Cindy? anong ginagawa mo dito?”
“Wala napadaan lang. I miss you.” saad niya sa akin sabay halik sa labi ko.
Kahit kailan talaga ay trying hard magpapansin itong babaeng ‘to. Nanaginip pa rin ata dahil buong akala niya ay siya ang pakakasalan ko porket ipinagkasundo siya ng mga magulang niya sa akin.
“Mukhang hindi ka ata busy ngayon at nakabisita ka sa akin, wala ka bang project?” tanong ko.
“Hmm, meron ang kaso nga lang ay nasira na ang araw ko kaya mamaya na lang siguro ako papasok.”
Tss. Tamad.
“Bakit naman?”
“Eh kasi yung isa sa mga empleyado mo nakakabadtrip!”
“Sino?”
“I don't know. Suarez? Suarez was her last name, bagong engineer mo ata iyon. Eh paano ba naman kasi–” natigilan si Cindy sa pagsasalita nang marinig naming dalawa na may kumakatok sa pinto. Atleast ito, marunong kumatok.
“Bukas yan.” saad ko at nang bumukas ang pinto ay iniluwa non si Rosaline. That sweet little rascal.
“It's her Joaquin! pinintasan niya si Corky na shitzu na mukha daw bulldog! and she even dared na pababain ako ng elevator kanina dahil lang overload.” saad ni Cindy na tinuturo si Rosaline habang si Rosaline naman ay resting b***h face lang at halatang naiinis na sa kanya.
Bigla niyang ibinagsak ang mga blueprints na kailangan ko sa center table sa inis niya. Nakapamewang pa habang nagtataray kay Cindy.
“Bakit? Totoo naman ah! Shitzu na mukhang bulldog naman talaga ‘yang aso mo! binili mo ba talaga yan?! o napulot mo lang sa kalye?!” mataray na saad ni Rosaline, hindi ko mapigilan ang pagtawa ko sa sinabi ng pamangkin ko kay Cindy.
Putang ina!
Sinamaan ako ng tingin ni Cindy kung kaya't sumeryoso bigla ang mukha ko.
“Eh-ehem! totoo ba iyon Ms. Suarez? pinababa mo daw si Ms. Cindy sa elevator?” mahinahong tanong ko sa kanya.
“Oo totoo. Okay naman kasi yung elevator kung hindi sila sumakay dalawa ng aso niyang pangit!”
“The nerve of you! talagang malakas ang loob mo huh?! Joaquin, she must learn her lesson! We don't tolerate this kind of attitude here! my god! ano na lang ang sasabihin ng mga colleagues natin? na naghire ka ng isang engineer na asak kalye?! yuck!”
“Yes, don't worry, she's been a very very bad girl lately. I’ll make sure that she will learn her lesson. She must be punished…” in my bed.
Kung alam lang ni Rosaline kung gaano ko siya iniisip sa pagkakataon na ‘to. Siya at ang maganda niyang katawan… sa kama ko.
“But it's not my fault, Mr. Dela Vega! tinulak niya yung matandang janitor at pinilit na pababain dahil nga overload kanina sa elevator! don't you think it's absurd?! siya ang asal kalye! ang tanda tanda na ni kuya Janitor tinulak niya pa!”
“Hoy! ang kapal talaga ng mukha mo noh?! ganyan ka makipag-usap sa superior mo?! talagang gusto mong mawalan ng trabaho?!” sigaw ni Cindy.
“That's enough! tama na! Cindy, ako na lang ang kakausap sa kanya, Ms. Suarez, ito na ba yung mga blueprints na hinihingi ko?”
“Opo Sir, pinapabigay po ni Ms. Laura.” saad ni Rosaline na huminahon na.
“Aalis na ako. Mamaya na lang ulit Joaquin. Okay lang ba sayo na magdinner tayo sa favorite resto mo?” tanong sa akin ni Cindy.
“Dinner would be great.” saad ko ngunit bigla akong hinalikan ulit ni Cindy sa labi.
Napatingin naman ako ng matalas kay Rosaline na biglang napayuko. Marahil ay nahihiya siya dahil nakikita niya ngayon na may humalik sa akin na ibang babae.
Damn it. Those pinkish lips. Kung alam niya lang na siya ang gusto kong halikan ng mga oras na iyon.
Nang makaalis si Cindy ay hindi ko na napigilan ang pagtawa ko.
“Teka, tatawa lang ako. Putang ina, shitzu na mukhang bulldog! nice one!” saad ko na nahimas na ang tiyan ko dahil sa sakit. Tawang-tawa talaga ako sa shitzu na mukhang bulldog na pangit na aso ni Cindy!
Nang makarecover ako eh hinarap ko na ulit si Rosaline.
“Okay na ako, game, wag ka muna umalis, iche-check ko ‘tong blueprints.” saad ko na tinignan na yung mga blueprints sa center table.
“These are very good actually.”
“Hinihintay na lang ho yung approval niyo Sir tapos pwede na pong i-go, nakausap ko na rin po yung contractor.” seryosong saad ni Rosaline.
Very professional siya makipag-usap ito ang gusto kong employee.
“Ah talaga? nasabi na ito sa contractor?”
“Opo.”
“Sige, pipirmahan ko na yung quotation.” saad ko na kinuha yung quotation at pinirmahan.
“Okay na rin po yung proposed budget, Sir. Sakto na po yan para sa mga materyales na gagamitin.”
“Sige. Nga pala, you are promoted as my secretary, simula ngayon sayo ko na ibibigay yung mga trabaho ni Laura pero magta-trabaho ka pa rin bilang engineer ko ah.”
“Promoted ho ako? akala ko po tatanggalin niyo ako dahil nakaaway ko si Ms. Cindy.”
“No. Don't be ridiculous. Bakit? gusto mo bang masesante?” (pwede naman, sakin ka na lang magtrabaho, bed warmer. I don't mind kahit pa pamangkin kita)
“Ay hindi po Sir, sabi ko nga po salamat po sa promotion eh, mauna na po ako.” saad niya na hiyang-hiya na lumabas ng opisina ko.
- Writer
