ใกล้หมดเวลา…3/3
761 Words
“ไม่ทราบว่าคุณทำงานเป็นเลขาคุณจิ๋นมานานหรือยังคะ” พรนับพันเอ่ยปากถาม ‘แจ๋ว’ ที่เดินตามมา
นิชาลียิ้ม เปลี่ยนถุงชอปปิงในมือไปถืออีกข้างเฉลี่ยน้ำหนักกัน ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ“สองปีค่ะ สองปีกับอีกสามเดือน”
จักรพรรดิพานิชาลีมาอยู่ด้วยกันสามปีกว่าแล้วแต่ช่วงปีแรกเธอยังมีสถานะเดียวคือเป็นผู้หญิงอุ่นเตียงและทำงานในคลับ ต่อมาเขาเริ่มเล็งเห็นความสามารถในการเจรจาของเธอจึงให้มาทำงานด้วยกันในตำแหน่งเลขาพ่วงด้วยสถานะอื่นแล้วแต่ที่เขาต้องการ อย่างเช่น แม่ครัว แม่บ้าน หมอนวด หรือแม้กระทั่งโชเฟอร์
“แล้วทำหน้าที่อะไรบ้าง” คุณหนูสาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเนิบช้าฟังดูนุ่มนวลแต่แฝงกลิ่นอายคาดคั้น สายตาบ่งบอกชัดเจนว่ากำลัง ‘สัมภาษณ์’ แบบเจาะลึก
“ก็ทุกอย่างค่ะ”
นิชาลียิ้มตอบเมื่อคนที่เดินนำหน้าหยุดแล้วหันกลับมามอง
“ทุกอย่างเลยเหรอ”
“ค่ะ ทุกอย่าง ทั้งเรื่องงาน และเรื่องส่วนตัว...”
หญิงสาวหยุดคำพูดไว้แค่นั้นแล้วส่งยิ้มให้คนที่สายตาเริ่มแข็ง ก่อนจะเอ่ยต่อ
“เรื่องส่วนตัวก็ เช่น เรื่องเสื้อผ้า ของใช้ประจำวัน แล้วก็เรื่องจิปาถะแล้วแต่นายจะสั่งค่ะ”
“งั้นเหรอ”
“ค่ะ”
เธอคงไม่โง่ไปประกาศศึกโดยการบอกว่าเป็นผู้หญิงบนเตียงของจักรพรรดิต่อหน้าลูกสาวคู่ค้าที่ในอนาคตคงมีการสานสัมพันธ์มากกว่านั้น ส่วนคำว่า ‘สามี’ ที่เธอเรียกเขา เป็นคำที่ตั้งขึ้นมาเองฝ่ายเดียว ก็เรียกเล่น ๆ ให้ดีต่อใจตัวเองไปงั้น เรื่องนี้เธอสำเหนียกตัวเองดี
“โอเค วันนี้ฉันพอแล้ว เอาของไปส่งฉันที่รถแล้วเธอก็กลับไปได้”
“ค่ะคุณพาย”
นิชาลีน้อมรับคำสั่งจากหญิงสาวที่มีสถานะสูงศักดิ์กว่าเธอหลายเท่าตัว ไม่ว่าจะด้วยฐานะทางสังคม ครอบครัวหรือทรัพย์สินเงินทอง ทว่านั่นก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่นิชาลีต้องรู้สึกอิจฉา เธอยอมรับและรู้จุดที่ตัวเองอยู่ดีว่าต้องทำตัวอย่างไร
...คงใกล้หมดเวลาของเธอแล้วสินะ
จักรพรรดิเจอกับนิชาลีอีกครั้งภายในเพนต์เฮาส์หญิงสาวเดินกลับเข้ามาด้วยสีหน้าท่าทางปกติแถมยังส่งยิ้มให้เขาเมื่อสบเข้ากับสายตาที่มีความดุเจืออยู่
“เป็นยังไงบ้าง”
“คะ อ้อ ก็สนุกดีค่ะ ชอปปิงเพลินดี หมายถึงคุณพายนะคะ”
“ก็ต้องอย่างนั้นสิ”
“คนนี้ของจริงแท้แน่นอนใช่มั้ยคะ”
“ก็ค่อนข้างชัวร์นะ แล้วเธอคิดว่าจะไปหาผู้หญิงที่สวยเพียบพร้อมครบจบในคนเดียวแบบนี้ได้อีกที่ไหน”
“ก็นั่นน่ะสิ นิมก็ว่างั้น แล้วคุณยังจะให้นิมทำงานกับคุณต่อรึเปล่า”
“ก็ต้องทำแน่นอน”
“ทำเหมือนเดิมเหรอ?” เธอมองหน้าเขาเป็นคำถาม
“ใช่ เหมือนเดิมทุกอย่าง”
“ทำงานน่ะทำได้ค่ะ แต่เรื่องอื่นนิมไม่อยากทำแล้ว”
เขายกยิ้มขึ้นที่มุมปาก “ทำไม เกิดรักศักดิ์ศรีของตัวเองขึ้นมาหรือไง”
ดวงตานิชาลีสั่นไหวเบา ๆ ก่อนจะกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว
“ศักดิ์ศรีของเธอขายให้ฉันจนไม่เหลือแล้วไม่ใช่เหรอนิม ยังจะมาห่วงอะไรอีก”
“ก็จริงค่ะ ศักดิ์ศรีของนิมขายให้คุณหมดแล้ว รวมถึงตัวและหัวใจด้วย”
“รู้ตัวนี่ว่าต้องอยู่เป็นทาสฉันตลอดไป”
นิชาลียกยิ้มสู้กลับสายตาที่กดเธอให้จมอยู่ใต้อาณัติของเขาก่อนจะเชิดหน้าพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งเล่นกึ่งจริงเหมือนที่ทำอยู่เสมอเพื่อปกปิดความรู้สึกที่อยู่ภายใน
“หึ คุณจิ๋นอย่าคิดนะคะว่านิมจะเป็นของตายให้คุณไปตลอด ของตายมันไม่มีจริงหรอกค่ะเจ้านาย”
ดวงตาคู่หวานหลุบลงเพื่อหลบซ่อนความเศร้าลึกและสิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่ในใจจากสายตาของเขา
“เมื่อย มานวดให้หน่อย” เขาเปลี่ยนเรื่องไม่ได้สนใจสิ่งที่เธอพูด นิชาลีก็แบบนี้พูดอะไรเป็นเล่นได้ตลอด
“ตรงไหนคะ”
“ทั้งตัว”
ดวงตาคมเปล่งประกายวาววับ มุมปากขยับยิ้ม คำว่าทั้งตัวของเขารวมถึงให้เธอทำสิ่งอื่นให้ด้วยนอกจากการนวด
^
^
^
***ส่งกำลังใจให้นิมด้วยค่า ebook กำลังมา
- Writer
