معشوقتي المجنونة الجزء الثاني

بعد شهر من الجزء الاول في اوضة نايا الساعه سته الصبح ، واقفه قدام المراية تسرح شعرها و تظبط هدومها اللى تكشف اكتر ما تستر هاله تدخل عليها اوضتها و تمثل الاستغراب : نايا ممكن اعرف انتى رايحه فين بدري كده؟ و بالمنظر ده !!! ده غير انك يعتبر لسه تعبانه. تبص ل مامتها في المرايه : يا ماميتو اد*كي قولتى يعتبر مش اكيد، انا ادرى بحالي هاله بضيق : بردو رايحه المركز الزفت ده ، مش بتحرمي نايا بلامبالاه : بالظبط كده ، اللوا شايف انى انفع المكان و محتاج مساعدتي ده غير هو اللى طلبني بنفسه ، مرحش ليه!! هاله بعصبيه : هتفضلى تجنى مهيمن معاكى لحد امته؟ تقوم من عند التسريحه وهي بتعرج و تروح تقعدع السرير : لحد ما يقتنع و يعرف مين نايا الدمراني هاله حاولت تهدى نفسها و تكلمها بحب ( لعل و عسى تقتنع ): يابنتى مهيمن بيحبك و بيخاف عليكى قالت بصوت موجوع و عينها مليانه دموع : يخاف عليا !! عشان بيخاف عليا يبعد عنى عشان بيخاف عليا جاب سكينه تلمه و دخلها في قلبي لما رحتله فيلته و قلتله انا بحبك و محتاجاك معايا، عشان بيخاف عليا لما اتخ*فت اول ما الشرطه وصلت و استلمو ابو عدنان،اقوله وحشتنى و احضنه يتجاهلنى و يبعدنى عنه و يمسك ايدي و يرمينى في العربيه زي كيس الزباله " الدموع ملت وشها فضلت تعيط بهستريه و بصوت عالى " اللى بتقولى عليه انه بيخاف عليا ده سابنى اتعذب و اتفنن في وجع قلبي و جرحه ليا و ذلني بصى يا ماما هو كان عارف و واثق اد ايه انا مجروحه منه و ما قربش حتى خطوه غير لما حس انى هضيع منه و هبقى لغيره ولا عشان ماكنتش ببين جرحه ليا و وجع قلبي تبقى انتى كمان تضغطى عليا ارجعله؟ انتى مش حاسه باللى في قلبى "و اترمت ع السرير و خبت وشها في المخده" هاله تقعد جنبها و تاخدها في حضنها و عينها تدمع : و الله كنت حاسه و عارفه انك مش عايزه توجعى قلبي عليكى من قبل حتى متقولي ليا الحقيقه كلها "نايا حاسة بصوت مامتها موجوع و فيه دموع رفعت راسها من حضنها بشويش مسحت دموعها و دموع مامتها و ندمت ع كلامها اللى قالته" و تقول بهزار : ماميتو مش عيزاكى تزعلى منى انا اسفه بس هو جرحنى اوى (و تضحك و تغمز ل مامتها ) انا بحبه ع فكرن ، بس لازم ادوقه نار البعد زي ما شربهالي ، ماميتو انا مش عيزاكى تقلقى عليا عشان فعلا انا مبسوطه جدا و انا شايفه مهيمن بيقرب منى بس لسه مش دي الطريقه اللى تسعدنى كلياً و حضنتها هاله ضحكت : طيب عشان خاطرى انا براحه عليه عشان انا الوحيده اللى اعرف نايا الع**ده اللى بتحب التحدي و بتتحدى حتى لو هتخسر حياتها، بس لازم تكمل التحدي عشان محدش يذلها ، و اعرفى هو عمل فيكى ايه بسبب عنادك قبل كده و كويس انها جت ع قد خلع دراع و كدمات في ضهرك نايا بهيام : ادعيلى يا ماميتو اقدر اكمل ده الواد بيهبلنى لما يبص في عيني بيدوووخني اه صحيح ده مسألش عليا طول الشهر ، حتى مريم و ماما حنان مايعرفوش هو فين و تحط ايدها ع كتف مامتها ياما نفسى اعرف غطس فين؟ الباب عند نايا يخبط كرم يقوم يفتح كرم : اهلا يا غالى كنت مختفي فين مهيمن بجديه : معلش المشاغل البت القرده جوه كرم بضحك : اكيد نايا مهيمن : هي فيه غيرها قرده ع سطح الارض كرم بضحك : والله عندك حق الاسم عجبنى جدا قرده ادخل يا ابو نسب (و ينادى من بره ) نايا مهيمن جه بره عايزك نايا تفوق من توهانها : مهيمن !! لسه فاكر امال كان فين من شهر ؟ و اشمعنى دلوقتى اللى ظهر ، ده من ساعة اخر مره و اللى عملو فيا ماشفتهوش و تبص ل مامتها و تشاور بصابعها اوعى يا ماميتو كنتى تكوني عارفه مكانه و تكونى انتى اللى قولتيله انى نازله الشغل النهارده هاله تمثل البراءه : و الله ابدا ده انا قلت ل حنان امبارح ع اللى حصل من شهر عشان تكلمه و تقوله كده ماينفعش نايا تحاول تكتم غيظها : اها باااس ، ماشي يا ماميتو كل اصدقائك خانوك يا ريتشارد سوف اتقدم الى الامام لوحدى ابعدى عنى حتى اذهب له ( تحاول تسيطر ع مشاعرها و ع قلبها اللى نفسه يطلع عشان ياخده بالحضن و ترسم الثقه و القوه و تفتح الباب و تطلع من الاوضه هاله تنفجر ضحك نايا ترجع الاوضه جري بضحك هستيري : بس يا ماميتو خلينى اعرف امثل و اظبطه ع الصبح متضحكنيش ( تسرح و تقول بدلع مع انه وحشنى اووى) هاله بهزار : امشي يا بارده ده حبيب قلبي خلى بالك ، و انتى اصلا من امته بتعرفى تتكلمى كلمتين جد نايا تكشر : ماميتو حاسه منك بغدر و ترفع كم البليزر اللى لابساه و تروح ل مامتها و تركبها الهوا اوعي يا لوزه تكونى قلتى ع التحد... قاطعها صوت فتح باب الاوضه بعنف نايا مشاعر كتير حاستها اولهم ترمى نفسها في حضنه و تقوله انا من غيرك ولا حاجه انت ليه سبتني الشهر ده كله لكن تقف تعدل نفسها بسرعه و تبص عليه اووي و تحاول تطلع الكلام من شفايفها و تقول بحده : انت يا كابتن ازاي تدخل اوضتى كده ، ايه مافيش ذوق عندك خالص ، و مالك محلو ع حلاوتك (قالت اخر جمله بغيظ) مهيمن بجديه : و انتى يا ست المهمه بقالى نص ساعه بره ملطوع، حضرتك بتعملى ايه ده كله ؟ و انا طول عمرى محلو (و غمزلها) نايا بجديه : اولا هي ربع ساعه بس ، ثانيا مافيش ما بنا معاد عشان تزعل انى اتأخرت او لا ، ثالثا وقف مسحات العربيه دي ( تعض شفايفها و تقول ل نفسها يا خربيت مزازتك الواد منور ع الصبح شكله ساحب نور من العمومي) مهيمن بصلها اووى و رفع حاجبه نايا تركز و تكمل بحده : و رابعا انت ازاي مهما اتأخر تدخل اوضتى مهيمن يحاول يسيطر ع اعصابه و يفتكر كلامه مع مامته انه هيحاول يستحمل عنادها قصاده ، فضل يحاول يركز انه جاي يصالحها بعد اللى حصل منه اخر مره يقفل ايده جامد و يقول : ماما هاله بعد اذنك سيكا بره هاله بخوف ع نايا و تعمل نفسها مش فاهمه و كأن الكلام مش ليها :__ مهيمن بجديه : ماما انا بكلمك هاله تدعي الغباء : اصل مافهمتش حاجه يابنى هي مين سيكا اللى بره مهيمن بهدوء : ماما لو سمحتى عايز نايا لوحدها نايا تقول بسرعه وخوف من عصبيته : انت جرى ايه في نفوخك ازاي يعنى لوحدى مهيمن شاور ع الدبله اللى في ايده الشمال و رفع صابعه ع شفايفه انها تسكت و شاور ل هاله تطلع بره هاله بقلة حيله : طيب لو عزتو حاجه انا صاحيه مهيمن بحب : منحرمش منك يا ست الكل هاله تتحرك نايا تمسك هدوم هاله من غير تفكير عشان اللى حصل اخر مره يخليها تفكر ميت مره تقعد معاه لوحدها هاله تزق ايدها : والله بتجيبيه لنفسك اوعي عدينى و تطلع مهيمن يروح يقفل الباب نايا راحت اخر الاوضه تمثل القوه مهيمن يقعد ع الفوتيه و يرجع ضهرو ل الاخر و يشاور ع رجله تعالى اقعدى هنا نايا بخوف و بصوت مرتعش : عايز ايه؟ مهيمن بابتسامه تبين وسامته و ميل ضهرو شويه و ضم ايده الاتنين ع بعض : ما احنا بنخاف اهو نايا ترسم القوه و تربع ايدها و ترفع حاجبها : مين دي اللى بتخاف ! اتفضل حضرتك قول عايز ايه؟ مهيمن بصلها و قام راح لحد عندها سحبها من ايدها عليه حضنها بأشتياق نايا اول ما دخلت في حضنه كأنها اتبنجت و اعصابها سابت حطت راسها ع ص*ره و ايدها حضنته اووى مهيمن بحب و صوت عاشق : وحشتينى و (بعدها بشويش و بص في عينها ) هو ده اللى عايز اقوله نايا فاقت ع صوته و ايده اللى بتلمس وشها تحاول بأرتباك تفك ايده مهيمن : مش هتقدرى ، و بطلى حركه عشان دراعك مايحصلهوش حاجه تانى نايا تبصله : والله خايف ع دراعي كان مخك فين لما عملت فيا كده مهيمن بهدوء : انا ماكنتش في وعيي انتى استفزتينى جدا و انا بفتكر انك محصلكيش حاجه جامده لسه عارف من امي امبارح (و يبصلها ب اعجاب ) المهم ايه الحلاوه اللى ع الصبح دي نايا تفرح لكن تحاول تخبي : متغيرش الموضوع ، لسه فاكر تسأل عليا من شهر! كل الوقت ده كنت فين يا مهيمن ؟ مهيمن عارف انه لو كذب هتعرف من عينه من صوته دي متدربه كويس اووى ازاي تكشف اي حد بيكذب بس ع مين هو كمان متدرب كويس اووى انه يكذب و يوصل للقدامه انه هو الصادق : كنت بستجم من عمايلك و امي كلمتنى امبارح بس و قالتلى انك تعبانه نايا ببرود : اها، و ما قلتلكش اني كنت و دلوقتى بقيت كويسه و كمان رايحه الشغل مهيمن يبعدها اكتر و بعدم فهم انها تقصد مركز القوات الخاصه : اه قالتلى ، ( يبص ع هدومها و يقول بعصبيه ) انتى هتنزلى كده نايا ببرود تهز راسها ب اه مهيمن يمثل الهدوء : وانتى ما شفتيش شكلك عامل ازاي نايا كانت لابسه بلوزه راسمه جسمها و مفتوحه من عند الص*ر و بليزر و جيبه قماش ضيقه جدا تحت الركبه مهيمن اخدها عند المرايه و مشى ايده ع جسمها : شغل ايه اللى بالمنظر ده نايا زقته ب**وف : انت قليل الادب مهيمن بثقه : بس جوزك نايا بتحدي : بس مش بموافقتى مهيمن قرب منها : بس بتحبينى نايا بضحك : ده في خيالك مهيمن بأبتسامه : و انتى اللى رسمتى خيالى نايا بحده : مهيمن انت عايز ايه مهيمن بحب : اولا سيبك من جاي او عايز ايه خلينا في الارف ده انتى م**وفه من بصتى ليكى و انا جوزك امال هتنزلى كده ازاي و كل الشارع هيبص عليكي نايا ببرود : انا حره مهيمن يحاول السيطره ع اعصابه و طلع علبه من جيبه فتحها و كان فيها دبله و محبس الماظ نايا قلبها دق من كتر الفرحه بس حاولت تبين ع** ما ف قلبها : مايلزمنيش. قول ثانيا ولا مافيش ثانيا شكلك من الناس اللى بتبتدي كلامهم ب اولا و يكتشفو ان مافيش ثانيا ( تربع ايدها و تبتسم) ابتدا مهيمن يقرب منها بحب و هيام مسك ايدها غصب عنها يلبسها الدبله بصلها بحب و باس ايدها و يقول بحده : ماقبلش مراتى تنزل الشارع من غير دبله يا كتكوته و ثانيا بقى اللى هتموتى و تعرفيها (حط ايده ورا رقبتها سحب راسها عليه وقرب من شفايفها و باسها بوسه رومانسيه تاهت فيها و بعدها عنه كانت مش مركزه و دايخه ) كمل كلامه بحده : و ثالثا لو نزلتى كده هقطع رجلك فاهمه هقطعها ، و لو قلعتى الدبله هقطع ايدك ( حط ايده ع دراعها السليم و هزها جامد تمام) نايا لسه مش قادره تتمالك اعاصبها غمضت عنيها ثوانى اتملكت اعصابها و قوتها المصطنعه و زقت ايده من عليها : و انت لو قربتلى تانى هخليك تنسى نفسك ( حطت ايدها ع خده و ض*بته بشويش ) ماشي يا أمور مهيمن مسك ايدها جامد بس مش بكل قوته و ابتسم : ما انا نسيت مين انا و بقيت واحد تانى نايا تشد ايدها : الزم حدودك الا ايدك توحشك مهيمن : اتكلمى ع قدك ( يقرب منها و يغمزلها ) يا قلب قلبي ( يبوس شفايفها بسرعه ويبعد ) هستنى اوصلك الشغل ده طبعا بعد ما تغيرى الهدوم الجامده دي (و يبص جامد عليها و يصفر) نايا باحراج تحط ايدها ع ص*رها : عينك لاعورك مهيمن بضحك : سبحان الله م**وفه من عينى و مش هتت**فى من عين امة لا اله الا الله ادخلى غيرى يا قلبي ده موضوع مافيهوش عناد عشان لو نزلتى كده هزعلك و اندمك انك شفتينى اصلا نايا بفرحه جواها انه بيغير عليها وتتصنع البرود : اصلا؟ مهيمن بابتسامه تسحرها : اصلا نايا تحاول تسيطر ع مشاعرها بس ماقدرتش تخفي ابتسامتها : تمام اتفضل امشى و انا ان شاء الله هنزل بالهدوم اللى تليق ب نقيب نايا الدمرانى مهيمن بصدمه و يقول بعصبيه : انتى هتروحى المركز تانى؟ نايا بكل ثقه و تبعد عنه شويه تهز راسها انها هتروح مهيمن هيتجنن و بان عليه الغيظ و العصبيه : انتى مابتحرميش؟ نايا : انت هتمثل و تعمل نفسك ماتعرفش مهيمن بجديه : انا فعلا معرفش و بفتكرك رايحه المعمل (يحط ايده ع وشه يهدى نفسه ل ثوانى و يمسح وشه جامد و يقول بصوت هادي ) نايا انتى بتعصبينى و تخلينى اعمل حاجات ممكن تموتك و ترجعى تزعلى ، نايا مافيش مرواح هناك تانى انتى ( يسكت ثوانى ) يا قلب قلبي مابتحرميش نايا بجديه : نو اتفضل يا كابتن ع شغلك و انا وراك ع طول مهيمن حاول يتمالك اعصابه و : ماشي يا نايا هنروح مع بعض نايا ببرود : ميرسي اتفضل حضرتك مهيمن رفع ايده نايا جريت اخر الاوضه نزل ايده ع ازاز التسريحه ات**ر ميت حته نايا تمثل العياط و تحط ايدها ع وشها : تسرحتي هاله بره تض*ب كرم ع كتفه : مابقولك يا بارد من بدري ادخل شوف اختك كرم بهدوء : و انا مالى واحده وجوزها انا ايه دخلى في المشاكل الاسريه مهيمن طلع و عينه كلها غيظ و وشه باين عليه العصبيه هاله بقلق : استنى افطر يابنى مهيمن : شكرا يا ماما هاله بنتك فطرتنى ( ونزل) هاله بدون وعي : فطرتك !! طيب ازاي و هي معندهاش اكل جوه كرم بهسترية ضحك : اكيد يقصد فطرته نكدها ع الصبح هاله بزعل ع حالهم : لا حول ولا قوه الا بالله ربنا يهد*كى يا بنتى و قامت دخلتلها لقتها واقفه عند المرايه نايا اول ما شافت مامتها قامت جريت عليها بطفوله و بصوت طفولى : بصى يا ماميتو مهيمن جابلى ايه هاله بفرحه : الله حلو اووى امال ماله طالع زي القطر و زعلان نايا تض*ب وشها بشويش : احيه ممكن اكون عصبته هاله بتمثل السعاده : لا ابدا يا حبيبتى اوعي تقولى كده (و بصوت عالى ) انتى هتشلى امه يا نصيبه نايا ضحكت كتير ، بس بعشق اهلو نفر نفر هاله : امشي يا نايا رفعتيلى الضغط نايا تقلع الدبله من ايدها و تديها ل مامتها : ماميتو شيلى الدبله و المحبس دول و ربنا يستر ومايقطعش ايدى بجد هاله بخضه : هو قالك هيقطعها لو قلعتيهم نايا : اممم هاله بنرفزه : وقلعتيهم!! انتى بارده و مستفزه يا بت و المهم خايفه نايا بثقه : لا واثقه في روحى ، مهما يعمل فيا بيخاف عليا (و دخلت غيرت هدومها ) ******** عند بيت فادى فادى صحى و دخل التواليت اخد شور و طلع لبس تيشرت و بنطلون كتان و كان شيك جدا دانيه تفتح عنيها ب**ل و تركز عينها عليه تقوم بسرعه من ع السرير دانيه ترفع صبعها : انت رايح فين ع الصبح فادي يحضنها و يبوسها : هروح الشغل يا عيونى دانيه بزعل : شغل ايه اللى بعد شهر من جوازنا فادى : كويس يا عيونى انى عرفت اخد شهر بحاله دانيه بعصبيه : و من امته بتروح الشغل متشيك كده فادي يبص ل نفسه و مرضيش يزعلها ع الصبح و يقول بهدوء : عشان بقيت جوز داندونتى لازم اتعلم منها الشياكه دانيه بعصبيه : انت بتتريق عليا فادى بنفاذ صبر: لا حول ولا قوه الا بالله لا ابدا يا عيونى ممكن امشي عندى شغل اللوا بنفسه اتصل بيا دانيه بزعل : ماشى يا فادى اتفضل فادى باسها : لو عايزه ماروحش مش هروح دانيه : انت شايفنى طفله قدامك فادى ياخد نفس و يطلعه بشويش و يحاول يتملك اعصابه : انتى طفلتى فعلا و دلوعتى و كل طلباتك اوامر يا عيونى دانيه حضنته و بصوت مضايق : ماتتأخرش عليا فادى : حاضر يا ضي عيونى ( باسها و نزل اول ما ينزل دانيه تتصل ع نايا ) نايا بهزار : يا بت نفسى احس انك عروسه و متكلمنيش كل شويه فيه ايه يا ماما شوفى جوزك و اشغلى نفسك بيه شويه دانيه بزعل : نزل بيقول رايح الشغل نايا : و ايه كمية الغيظ اللى في الكلامك ، اهدى شويه ده راح الشغل دانيه بعياط : انا حاسه ان فادى بي**نى نايا : دانيه انتى بتقولى ايه ؟ اهدي كده شويه فادى بيحبك و مش من النوع اللى بيعرف بنات دانيه بزهق : مش عارفه مالى بقالى اسبوع متضايقه و مخنوقه اووى نايا : دانيه يا روحى انتى بقالك شهر و ايام بس متجوزه فيه ايه ل ده كله دانيه بضيق : مش عارفه يا نايا سلام نايا : يا بت خدى (تشيل الفون من ع ودنها و تبص فيه ) قفلت المجنونة ( طلعت من اوضتها ع تحت ع طول، مهيمن كان واقف تحت البيت عشان يشوفها هتنزل لابسه ايه لانه مش هيسمح ان حد يشوف مراته كده و اول ما شافها لابسه بنطلون واسع شويه و بلوزه مقفوله و عليها بليزر واسع ارتاح و اتحرك بالعربيه و قرب منها و هدى العربيه جنبها وقال بمعا**ه : تحبي اوصلك يا قمر نايا تجاهلته و ركبت الاسكوتر مهيمن ربنا يهد*كى يا قلب قلبي و اتحرك فونه رن مهيمن فتح وقال بجديه : اهلا يا برنس عزمي بصوت خشن قوي : صدقت يا مهيمن ، كده بقى نشتغل ع تقيل مهيمن بجدية : ما انا قولتلك كلمتي واحده و معنديش اي استعداد اخسر حاجه عزمى : تبقى تعدي عليا تاخد اتعابك مهيمن : تمام هجيلك سلام وصل مهيمن و نايا في نفس الوقت الشغل نايا نازله بكل ثقه تقلع الخوذه و شعرها معمول كحكه و تلبس النضاره و تدخل بكل ثقه يقا**ها مهيمن يمشي جنبها ب هيبه فادي شافهم : يارب عدى اليوم ده ع خير ماحرمتش من اخر مره المجنونة دي جايه تنيل ايه تانى دخلت نايا مكتبها و دخل مهيمن مكتبه نايا اول ما دخلت قفلت الباب بسرعه و فضلت تضحك و تتنطط عمرو بصلها باستغراب : اسم الله عليكى يا نايا نايا بضحك : حد قالك تعبانه ولا داخله ماسكه دماغى عمرو : اهدى عليا شويه انا مش قدك فادى يدخل : يا بت انتى مابتحرميش نايا بضحك : هجنه هو لسه شاف حاجه فادى : اقسم بالله مش ناويه تعديها ع خير غير وانتى في مستشفى و مافيش حته فيكى سليمه نايا بثقه : مين ده اللى يقدر يمد ايده عليا فادى يضحك و يبص ل عمرو : الحق دي نسيت اللى حصل من شهر ليها هنا في نفس المكان عمرو : ابعدنى عنها متدخلنيش معاها في حاجه دي مجنونة نايا راحتله و مسكت هدومه : مين دي اللى مجنونه ياض فادى : اهدى شويه يا عم البنزين و النار انتى ما بتصدقى تمسكى في حد نايا بصوت طفولى و حركات طفوليه : ببقى مبسوطه اووووى نضال يدخل بنرفزه : ابو الشغل ع اللى عايزه ما كنت مرتاح منك شهر نايا تضحك : بردو مكدرك (مهيمن بيطلع زهقه و خنقته في نضال عشان هو السبب تكون نايا في المكان ده ) نضال بضيق : ما كله بسببك ، الله يهدك يا مهيمن نايا تروح تمسكه من هدومه و تهزه جامد : الله يهدك انت يا بعيد اوعى تدعى عليه تانى حتى لو في سرك هسمعك نضال يمثل الخوف : خلاص يا حاجه ربنا يسلطك عليه كمان و كمان وسعى هدومى يدخل عسكرى : فيه اجتماع اللوا عايزكم فادى يروح يبعد نايا عن نضال و يبص للعسكرى : ماشي هنروح حالا نضال : ايوه كده ستات ماتجيش الا ب ... نايا ترجعله : الا ب ايه ؟ فادي يمسكها نايا : سيبنى يا فادى مش هعمله حاجه هفهمه غلطه بس نضال يطلع يجرى : اوعى تسيبها يا فادى دي مجنونة عمرو يضحك و يقوم نايا تبص ل عمرو : ايه عجبتك عمرو : يا بنتى حد كلمك نايا بمشا**ه : بتضحك يبقى شكلها عجبتك عمرو : لا اله الا الله ، انتى ايه ؟ نايا بثقه : انا نايا و خلقت ل ادمر كل شئ لا يعجبنى عمرو : طيب طيري بقى دمرى بعيد عنى فادى مسك ايدها و شدها : و الله خايف الدور يجى عليا مالقيش حد يلحقنى نايا : لا اطمن الدور عليك بعد الاجتماع فادى ينثل الخوف : يارب سلم نايا : بتكلم جد عشان دي صحبيتى لا دي اختي ها اختي فادى بيعمل نفسه مش فاهم : انتى تقصدى ايه نايا بضحكه صفره و تض*به ع ص*ره : هتعرف يا سكر بعد الاجتماع ، بقولك ماتعرفش مهيمن كان مختفى فين الشهر ده و راجع مورد و زي القمر فادى بضحك : حصل للحريم ايه النهارده دانيه تقولى الصبح مالك متشيك و انتى تقولى راجع مورد هو حد قالكم احنا كنا معفنين نايا : تموت في اللك سبحان الله ، اخلص تعرف كان فين؟ فادى بضحك هستيرى و يتريق عليها : ده انا بعشقه مش بموت فيه و دخل الاجتماع نايا تقف ع باب الاجتماع : خد هنا ماشى يا فادى ما انا لازم اعرف كان فين البرنس الشهر ده كله و اللى غايظنى راجع منور جاته الارف في حلاوته ?توقعاتكم ?. معشوقتي المجنونة ابتسام محمود الصيري.