الفصل الثاني

1697 Words

تدخل الاجتماع و كان حاضر الاجتماع اللوا يحيي ، مهيمن ، نايا ، فادي ، عمرو ، نضال اللوا يحيي بجديه : فيه شبكه كبيره بتخ*ف الاطفال و بيتاجرو فيهم نايا : احنا لازم نعمل اعلانات سيادتك ان الاهل يحافظو ع اطفالهم اكتر من كده نضال بهزار : لا احنا نخوف العيال و نرسم بعبع كبير ع كل باب و بكده الاطفال هتخاف و عمرهم ما هيطلعو نايا بضحك : احنا ممكن بردو نعمل مسجل صوتي بيقول ..... مهيمن بعصبيه : والله ده اجتماع مش قاعدين بنهزر يا مدام مهيمن نايا بصتله بصة توعد : و احنا هنا في القوات الخاصة اسمي نقيب نايا مش مدام حد مهيمن بغيظ : ماشي يا سيادة النقيب اللوا : بس كلام نايا صح احنا فعلا ممكن نعمل اعلانات توعيه نايا بصتله بصت انتصار و ابتسمت ، مهيمن اتغاظ اكتروقال بحده : سيادتك الاهل مش محتاجين حد يقولهم خلو بالكم من عيالكم (و يشاور ع نايا ) و انتى اقفلى بقك شويه نايا بحده : والله انا هنا زيى زيك بالظبط مهيمن بحده : ايه اللي انتي بتقوليه ده يا سيادة النقيب ! انا مقدم شكلك لسه متعرفيش حاجة عن الرتب نايا : انا اقصد ظباط زي بعض ، و خلينا في موضوعنا مهيمن بيقصد مضايقتها : تمام يا مدام مهيمن ، و بعد ما هنزل توعيه كده الاهالى هيقولو احنا مش قادرين نسيطر ع المجرمين دول و بكده احنا مش هيبقى لينا اي ستين لازمه نايا تبصله : اتكلم ع نفسك مهيمن يقوم يزق الكرسي برجله و يمسكها من دراعها : انتى تقصدى ايه؟! فادي يحاول يهدى الجو : يا جماعه صلو ع النبي و يبعد مهيمن عن نايا اقعد يا كابتن نضال بهزار : الله يحرق المجرمين و يحرق ال بيوت اللى جنب بيوتهم اللي مش بيبلغو عنهم فيه ايه يا جماعه ماكنش شوية حراميه عيال يعملو فيكم كل ده اللوا بجديه : ممكن بقى ن*دا شويه و نركز و يا مهيمن مش هينفع كل ما نايا تتكلم تقف و تعترض اتفضل اقعد مهيمن قعد : سيادتك هي اخرها تروح تعمل اعلانات "جيلي كولا دي مش ازازه" ولا اي اعلان شكولاته هتبقى لايقه عليها نايا ببرود : والله فكره عشان ازحلقك بيها الشكولاته دي و اعملك تمثال في باب شرق و تكون عبره ل اي راجل يفكر يقف قصاد ست مهيمن واقف و خبط ايده ع المكتب نايا اتخضت و رجعت ورا مهيمن ابتسم : اتخضيتى يا مدام نايا باحراج : لا بس نمله طرفت عينى مهيمن يقرب منها : نمله نضال بهزار : ليه كانت نمله ملكه و عندها جناحات اللوا بعصبيه يقوم يقف : الاجتماع انتهى و بكره ان شاء الله لو مش هتسيطرو ع اعصبكم و خفت دمكم انا هرفدكم كلكم و قام ساب الاجتماع و مشي مهيمن بحده : يالا كله بره الاجتماع انتهى كله قام طلع ونايا بخوف تطلع تجري مهيمن يقفل الباب بسرعه مهيمن : رايحه فين يا مدام نايا بتحاول تتغلب ع خوفها : قلت اسمى النقيب نايا مهيمن : بس انتى فعلا مدام نايا : ده ع الورق و بس مهيمن بهزار : ازاي !! انتى شكلك عندك زهايمر، يا مدام انتى شرعى و رسمى و ع الورق و ع كل حاجه و يغمز بوقاحه نايا باحراج : احترم نفسك و وقف مساحات العربيه بتاعتك دي قولتلك الف مره مهيمن يحاوط وسطها : يا قلب قلبي مش ناويه تبطلى جنان و تعقلى ( قالها و هوبيقرب منها اووى) نايا بتوتر و ضعف : س سبني مهيمن قرب من وشها نايا غمضت استسلام و افتكرت انه هيبوسها مهيمن خلف توقعاتها و قرب عند ودنها : اسيبك !! انا لو اقدر ادخلك جوايه كنت دخلتك و خفيتك عن العالم كله نايا تفوق و تزقه و وشها يحمر من الاحراج : انت انانى و هتفضل طول عمرك انانى مهيمن بضحك : نفسى اعرف بتكابرى ليه نايا : اعمل حسابك لو قربتلى تانى هزعلك مهيمن قربلها بسرعه و خلى نايا تتوتر و مسك ايدها ورا ضهرها ب ايد و ب ايده التانيه قرب وشها اللى بتحاول تبعده ليه و باسها بوسة عنيفه (و قال )تبقى زعلينى بقى نايا بعصبيه و وشها احمر من كتر الغيظ و ال**وف : ماشي يا مهيمن وربنا ل هندمك مهيمن يقعد ع الكرسي و يرفع رجله ع ترابيزة الاجتماع : اتكلمى ع قدك يا شاطره نايا تخرج من الاوضه و تروح مكتبها نايا تكلم نفسها : يا خربيتك بتخلينى انسى التحدي في ثانيه و اتوه معاك بس انا لازم اكون اقوى من كده و تدخل المكتب و تفضل سرحانه و المكتب كله في حالة **ت ********** عند فريده فريده تقوم من النوم و تدخل ب**ل المطبخ : مامتى صباح الخير ... : صباح الخير فريده تفتح عنيها كويس و تركز في الصوت : دانيه ( جريت عليها حضنتها ) بتعملى ايه هنا يا مجنونة و فين جوزك دانيه مسكت خياره اكلت حته منها : راح الشغل و انا بخاف اقعد لوحدى فريده بضحك : بتخافى الكلام ده مش عليا لسه بتحورى بالكلمه دي انسيها ياما ال بتخافي ال دانيه : طبعا لسه بتلكك بيها هو اللى في طبع يعرف يغيره سوسن تدخل : يالا يابنات الفطار طلعو (بعد ما فطرو مع بعض) فريده بتتصل ب شادى مش بيرد و كانت متضايقه جدا و مش بتهزر زي العاده قامت : مامتى ورايا مشور هنزل عايزه حاجه منى سوسن : ال يعنى لو قلت عايزه هتقولي حاضر مثلا فريده بضحكه مصطنعه : انا بقول بس بعمل اللي عليا و دخلت اوضتها دانيه دخلت وراها الاوضه : مالك يا فريده ؟مش طبعك يعنى الهدوء ال انتى فيه ده و وشك باين عليه انك زعلانه فريده تحضنها و تعيط : دانيه بقلق : في ايه يا فريده فريده بعيط : شادى بقاله يومين تليفونه مقفول و بتصل ع عمو بيرد و لما اسأله ع شادى يتهرب و يقول ورايا كذا حاجه و يقولي هكلم تاني و يقفل الفون دانيه : اكيد هو كويس ممكن بس تليفونه فيه حاجه فريده : و تهرب عمرو من سؤالى دانيه بقلق بس تحاول تهدى اختها : اهدى يا فافا هو بخير ان شاء الله فريده تمسح دموعها : ان شاء الله و تنزل تروح الكليه ******* في القوات الخاصه فادى يتكلم و يقطع ال**ت : نايا مش ناويه تهدى انتى و مهيمن شويه نايا : اهدى هو انا لسه عملت فيه حاجه فادى : حرام عليكى يا مفتريه نايا : سيبك منى دندونه عامله ايه فادى : مطلعه عينى والله و مافيش ثقه خالص كل ما انزل انت متشيك ليه محسسانى انى كنت عربجى و اتشيكت فجأه نايا بضحك : والله انا لو مش اعرفك كويس و بروح معاك معظم الاماكن كنت شكيت فيك من كلامها دي بتألف سيناريو و حوار و انت البطل فادى بهزار : و هي كمان المخرج، والله يانايا تعبت بقالنا شهر متجوزين و بتشك شك رهيب نايا بهزار : يابنى دي بتغير عليك فادى بجديه : لا يا نايا ده شك مش غيره هي ماشفتش واحده معايا عشان تغير نايا بتفهم : عندك حق انا هحاول اتكلم معاها فادى : و انتى اهدى شويه مهيمن سايبه بيطلع نار من كل حته حاولى تتجنبيه خالص دلوقتى احسن يتهور اكتر المره دي و يرقدك شهر تانى نايا تحط ايدها ع ضهرها و تفتكر بتعب : بالله عليك متفكرنى ده طلع اجن منى ابن المجانين و امشي من وشى الوجع مسك جسمى كله و تدخل بنت زي القمر و لبسها كله اسود في اسود من اول طرحتها ل الشوز البنت برقه : ده مكتب نضال نايا : اه بس هو مش موجود دلوقتى عمرو اول ما عينه جت في عنيها خ*فته و غرق جوه عنيها العسلي ، و ده احساس طبيعي عند عمرو اي بنت تعجبه بيحس ب نفس الاحساس البنت برقه : شكرا نايا : ممكن اساعدك في اي حاجه لو تحبى البنت : ميرسي ها كلمه بعد اذنكم عمرو بص ل نايا : مين طبق القشطه ديه الاسود منورها كأنها لوحه مرسومه نايا : اهدى ع نفسك يا عم "كازانوفا" احنا في الشغل مش في المقطم عمرو قام : هشش ، هروح اشوف مين البنت دي نايا : يارب تقع ع بوزك و نترحم من رمرمتك فادى يقوم : انا هروح تعالى اوصلك في طريقى نايا : تشكر هبص ع شوية حاجات كلهم طلعو من المكتب و تفضل نايا لوحدها ******* عند بيت مهيمن حنان : مريم و بعدين معاكى اهدى شويه و بطلى توتر وترتينى معاكى مريم تاكل في ضوافرها و تعيط : مش قادره خايفه اووى تقوم من جنبها و تدخل الاوضه تتصل ع كرم : الو يا كرم عامل ايه كرم : الحمدلله يا ست الكل انتى عامله ايه حنان : الحمدلله في نعمه كرم : بتصل ع فراشتى مابتردش ليه حنان : ما انا بتصل بيك عشانها بالله عليك تعالى شوفها متوتره و وترتنى معاها كرم : ماتقلقيش انا هجيلها حنان باحراج : معلش تاعبينك كرم : انتى بتقولى ايه يا ماما انا كلى تحت امرك حنان بحب : منتحرمش منك يا حبيبي ******* في القوات نايا تخلص شغل و تسرح في مهيمن و تفتكر اللى عمله فيها من شهر فلاش باك ...... من شهر في مركز قوات الخاصه مهيمن يدخل بكل هيبه يفتح باب مكتب الشباب يلاقي نايا مهيمن بأبتسامه : كنت واثق انك هترجعى نايا بضحك : انا هنا زيي زيك و قاعده ع مكتبي مهيمن بصدمه : انتى بتقولى ايه نايا ببرود التلج : انا بشتغل هنا مهيمن بعصبيه : استحاله ع جثتى نايا تضحك مهيمن راح عندها : انتى مجنونه و انا هعقلك نايا طلعت تجري و فضل يجري وراها ويطلعو ع المكاتب لحد ما مسكها من ايدها بعنف و قال بحده : اقسم بالله يا نايا ما هسيبك النهارده و قفل الباب بالمفتاح نايا بوجع : اهدى بس و قول هديت مهيمن بعصبيه : اهدى يا نايا لما انتى تبطلى جنان اهلك و تروحى ع الفيلا و تبطلى شغل عند نايا تبصله : و انا عاقله يا مهيمن و مش هسمح حد يغلط فيا و اطلع بره عايزه اشوف شغلى مهيمن وصل ل اعلى درجات العصبيه مهيمن يمسكها من ايدها جامد : نايا لمى الدور و امشى نايا بعند : لا احنا هنا زي بعض محدش ليه كلمه ع التانى مهيمن بيهزها جامد : يا نايا امشى احسنلك نايا بعند و بحده : قلت لأ و سيب ايدى مهيمن الغضب عمى عينه : و انا بقى هربيكى و هعرفك كلامى ازاي يتسمع بعد كده ( شالها و راح عند الشباك و نزل جسمها كله) : اقسم بالله لو ما بطلتى عند هرميكى من هنا نايا تبص تحتها تبلع ريقها و تقول بعند اكبر : و انا عايزاك ترمينى احسن ما اعيش معاك مهيمن انصدم من كلامها و تنح !!! توقعاتكم؟؟ تفاعل عشان أكمل نزول الرواية?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more