Prologue
NAMAMANGHA ako sa mga mahahalimuyak na bulaklak na siyang pumapalibot sa simbahan. Ang pook na aking kinatatayuan ngayon ay parang napakalawak na palasyo na kung saan matatagpuan ang isang reynang ngayon ay naglalakad papunta sa altar habang naghihintay ang hari upang mahawakan ang kamay ng kanyang irog. Kanilang panghahawakan ang mga pangakong magkaisa sa harapan mismo ng Diyos.
Ang reyna ang siyang sentro ng atraksyon ngayon. Habang pinapatugtog ang nakakahalinang musika galing sa orkestra ay patuloy ito sa pagsagawa ng mga hakbang. Nasilayan ko ang pagtulo ng luha mula sa mga mata ng hari habang ito'y nakatitig pa rin sa kanyang iniibig. Nang makarating sa tapat ng hari ang reyna ay iniabot nito ang kanyang kamay sa magiging kasama niya panghabang-buhay.
I, Elijah, take you Carmen, to be my wife, to have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish; from this day forward until death do us part.
Binitawan nila ang mga pangakong iyon sa harapan ng Diyos at marami ang nakasaksi. Masigapong palakpakan ang bumungad pagkatapos na mahalikan ng hari ang kanyang reyna. Kaagad nilang pinuntahan ang kanilang maliit na prinsesang masayang-masaya habang sila'y pinagmamasdan. Natunghayan ko mismo ang seremonya ng kasal ng aking mga magulang ngunit ang akala kong masayang simula ng aming pamilya ay ang pag-uumpisa rin pala ng aming kalbaryo.
NANINIWALA ka ba sa mga salitang happy endings? Siguro isa ka sa mga taong nakaranas niyan at nagpapatunay na iyan ay makatotohanan at hindi isang pantasya. Ngunit, iba sa naging sitwasyon ko. I was once a believer of happy endings ngunit nawala iyon nang matunghayan ko ang masalimuot na pag-iibigan ng aking mga magulang.
Akala kong tutuparin nila ang ipinangako nila sa harapan ng altar. Mga pangakong magsisilbi sanang tatag sa kanilang pagsasamahan.
Ngunit, ang mga pangakong iyon ay nasira sapagkat binitawan at hindi isinagawa. Kompletong pamilyang mayroong matatawag na ilaw at haligi ng tahanan ngunit ang komposisyong iyon ay hindi panghabang-buhay na mabubuo sapagkat mayroon nang kakulangan. Mga kakulangang malabong mapunan. Ang happy ending sanang matatawag ay nauwi sa tragic ending sapagkat ipinagtagpo lang ang aking mga magulang ngunit hindi pinagsama hanggang sa pagtanda't pagputi ng mga buhok.
Kaya hinayaan ko ang universe ang magtuturo sa akin sa paghahanap ng aking tunay na pag-ibig sa pamamagitan ng signs.
Mga panandang makatutulong sa akin upang gabayan ako sa pagdesisyon kung sasagutin ko ba ang taong sa katunayan naman ay matagal ko na ring minahal ngunit takot lang naman akong sumugal.
Sa paghahanap ko ng signs para sa tunay na pag-ibig ay tuluyan ko na ba talagang matatagpuan ang kapanatagan ng aking puso?
May pag-asa bang maghilom ang sakit na dulot ng karanasan ng aking pamilyang ipinaghiwalay ng masasalimuot na alaala?
At sa pag-ibig, mababago nga ba ng signs ang aking mga paniniwala?
