UNTI-UNTI kong nilaanan ng tingin ang taong ngayo'y naglaan sa 'kin ng masisilungan at namilog ang aking mga matang makita kung sino ngayon ang aking kaharap at kasabay sa paglalakad. “I-Ikaw?”
Hindi ko kayang laanan pa siya ng matagal na titig. Habang nasisilayan ko talaga ang pagmumukha niya'y bumalik na lamang ng kusa ang mga kaganapang naganap nang iniwan niya kami ni Inay kapalit ng ibang pamilya. Kaagad akong umalis sa kanyang payong ngunit hinawakan niya ako ng mahigpit sa aking braso. “Anak, huwag kang magpaulan. Baka mgkasakit ka pa.”
Napatawa ako sa isinambulat niyang iyon. Kailan pa siya nagkaroon ng pake sa 'kin? Hindi ako na-inform. “Bitawan mo ako!” pagdidiin ko. Mas nairita ako ng matindi nang hindi siya nakinig sa iwinika ko. “Sabing bitawan mo ako!” Pilit kong inihablot
