HINDI ako makatulog ngayon sapagkat ramdam kong namamahay ako. Pinakawalan ko ang aking buntonghininga habang walang tanging ginagawa sa higaan kundi ang magmukmok dahil hindi pa dinalaw ng kaantukan.
Hindi ko akalaing mapupunta ako rito sa pamamahay nina Itay at mismong dito pa talaga ako matutulog ngayong gabi kasama silang naging dahilan kung bakit nasira ang buhay ko at ng aking mga kapatid. Sobra ang paglawig ng aking isipan sapagkat alam kong nag-aalala na sila ng matindi sa akin. Balak ko sanang humiram ng cellphone sa kanila ngunit wala pala silang cellphone na maaaring magamit para sana makapag-communicate ako nila Inay.
Hindi ko kasi inaasahang matindi ang siyang magaganap na pag-ulan sapagkat sobrang mainit naman ang panahon kaninang umaga hanggang sa hapon ngunit nang humanto
