BUMADIYA ang luha sa mga mata ng aking Inay habang mahigpit niya akong niyakap ngayon. Ramdam ko ang kanyang labis na pag-aalala sa 'kin nang hindi ako natulog sa bahay kagabi. “Saan ka ba galing at ngayon ka lang?” Hinawakan niya ang aking pisngi at sinuri ang kabuuan ng aking mukha.
I smile at her knowing that there is still one person who cares for me and that's my mother. “Huwag kang mag-alala sa 'kin, 'Nay. I'm fine. Malakas talaga ang ulan kagabi kaya sumabay na lang ako kay Wayne sa bahay nila since kasama kami kahapon. Doon na rin ako natulog,” I lied to her. Ayaw kong malaman niyang magkasama kami ng lalaking sumira ng buhay niya.
“Bakit mo naman kami hindi tinawagan o tin-ext man lang, 'Nak? Puwede mo namang ipaalam sa amin ng mga kapatid mong doon ka na muna matutulog kina Way
