ABALA ako sa aking pagdidilig ng halaman sa aming bakuran. Nalalanghap ko ngayon ang sariwang hanging nagbibigay sa akin ng pakiramdam na payapa at sa katunaya'y nakakawaldas ng bagabag. Lumipas ang apat na araw simula ng nangyari sa akin ang disgrasya sa paaralan, sa wakas, ay unti-unti na akong nakalakad. Kung noon, mayroong matinding kirot sa tuwing pinipilit kong ihakbang ang aking mga paa'y kabaliktaran naman sa mga nararanasan ko ngayon.
“Anak, handa na ang bi-na-ke kong cookies,” pagtawag sa akin ni Inay. Halata ngang handang-handa na sapagkat nalalanghap ko ngayon ang nakakahalinang aroma ng kanyang bi-na-ke. Nagsagawa naman ako ng hakbang papuntang loob at umupo sa silya.
“Oh, 'Nay, nasaan sina Vivoree at Estephen?” tanong ko kay Inay habang inilapag na niya ngayon ang tinimplah
