Dilzar

Anası gibi

Ben annem gibiydim bugün çaresiz ve kimsesiz ..

Avazım çıktığı kadar Fırat’a bağırdım “neden beni de anmadın çok hainsin anne “

Diye avaz avaz bağırdım sesim yankılanırken kendimi taş köprüden aşağı atmak ta buldum çareyi tam kenarında durdum taş köpründen suya bakıyordum

Cesaretimi toplayıp atlamak için gözlerimi kapattım arkamdan biri beni tutmuştu düşmemiştim

Arkamı döndüğümde şiyar amcamın oğlu asir,di

Bana doğru bakarak sinir bir şekilde “ sen kafayı mı yedin dilzar “dedi

Yok ben kafayı yememiştim olanları kaldıramıyordum sadece

Onunla bir süre daha otururken

Bana dönüp “ne kadar kötü olurlarsa olsunlar bunlardan kötü değillerdir “dedi

“ben annemin ve kardeşlerimin sebebi olan adama bedel olamam “dedim

Asir bana bakarak “ o zaman malagel ,e git onlara sığın “

Onlar kim değince

Surıye Hükümetin yapmadığını yapan aşiretir devlet gibi düşün “dedi

“Ya birsey yaparlarsa bana “

“Merak etme mala gel en çok kadın ve çocuklara değer veriyor emirlerinde yüzlerde insan çalışıyor kendi kendine devlet kurmuşlar gibi bu adalet erkekler den çok kadınlar ve çocuklar için var

Asit “Geçenlerde küçük bir kızı taciz etmişlerdi ya işte onu arabanın arkadasında sürükleyip meydanda taşlatıp öldürmülerdi ölüsünde orda kaldı kurda kuşa yem oldu “

Söyledikleri ile hayretler içinde kaldım

“Ama duyduklarını kimseye söyleme izin vermezler dışarı çıkmana onlara gideceğin için korkup bırakmazlar “

“Tamam “dedim

Sessizce biraz daha oturup kalkıp Eve geldim ..

Sara hanımağa hazırlan Türkiye ye gideceksin dedi or*spu anan gibi yapma orda” deyince ses etmedim ama o da biliyordu anneme her o lafı kullandığında beni öldürdüğünü

Saçımdan tutup beni kendine doğru çevirdi.

Acıyan saç köklerim ile acıyla yüzüne baktım ..

Bende isterim o it baban da sende geberin ama merak etme size yapacakları binde biri değil ölüm kurtuluş olur sizin için “ değince sustum

Kimsenin beni sevme gibi bir derdim yoktu olmamıştı zaten .. babasının sevmediğini

Başka biri neden sevsin..

Sessizde mutfağa geçtim soğan doğramaya başladım gözümden alan damlarlar göz yaşı değildi .

Biliyordum

göz pınarlarım Fıratın hırçın suyundan sonra kurudu sanki ..

Yemekleri yaptım ve ahıra doğru yürüdüm

Şerine yaklaşıp elimle yularını severken

Bana ne olacak ne yapacaklar bilmiyorum dedim ..

Şerin kafasını benim kafama sürdü…

Bilmediğim bir ülke ve bilmediğim bir hayat bilmediğim bir adam

Başıma ne geleceği hakkında ufak bir fikrim yoktu ..

Tek bildiğim ben babam için babam yaşındaki biri ile evlenmeyecektim

Sadece gitmek istemiyorum diye yerden yere vurulup dövüldüm oysa en ağır olan şey annemin ve kardeşlerimin sebebi olan babam için bedel olmamdı ..

Bununla nasıl yaşıyacaktım bilmiyorum çok ağır geliyordu..

Kaçmak istesem kaçamam gidecek yerim bile yoktu..

Çareyi malagel ile konuşmakta buldum

Onlar bana yardımcı olurdu yüzümle peçeyi kapatıp şerinin sırtına bındım yolda bir kişiye nasıl giderim diye sordum evlerini herkes tarafından bilinmesi beni şaşırttı ben nasıl bilmiyormuşum kadın öyle söyleyince

Ses etmemiştim .

“Oraya sığınırsan kimse seni alamaz “dedi

Ben atla hızlıca girmeye çalışken az ileride hocaman bir yalı yada saray gibi etrafında silahlı adamlar vardı .

İlk başta korksamda cesaret edip gitmeye karar verdim…

Arabayla önümde duran araca baktım ..

Dedem ve şiyar amcam içindeydi..

Ses etmeden yüzlerine baktım dedem beni kolumdan tutup zorla arabaya koymaya çalıştı ..

O an da bir çığlık bastım “yardım edin “diye adamlar bize doğru döndüğünde dedem

Hızlıca arabaya bindi..

Kaybedecek bir şeyim yoktu can mı canımı alsınlar zaten bir tek o vardı ..

Amcam arabayı hızla sürerken adamlar arkamızdan arabaya bindiler amcam dedeme doğru dönüp” bizi yakalasalar sağ bırakmazlar “ dedi malagel en çok kadınları tutarmış kadın hakkını savunurmuş ..

O yüzden arkamızdan gelmişlerdi..

Amcam bir süre sonra izini kaybettirdi..

Dedem bana bastonunu kaldırıp vurdu elim başımın üzerine koyduğum için dayanılmaz bir acı hissetim ellerimde

Şiyar amcam “dur artık yeter “dedi

Dedem durdu ben elimin acıyla kucağıma çektim

“Bak sen bu utanmaza arsız yüzsüz “

“Baba yeter artık atlattık yakalansaydın bizi topa tutarlardı “dedi şiyar amcam

Demek ki anlatılanlar doğruydu malagel

Kadınlar ve çocuklara sahip çıkıyormuş

Keşke daha önce bilseydim onlara giderdim

Belki bu kadar acı yaşamazdım..

Ama insanın kendi ailesinden zarar gördüğünde kimseye karşı ne güveni ne de umudu kalıyor..

Amcam soran aşiretinin ağası olduğu için

Hesap ona kesilirdi .

O yüzden gelip beni aldılar şerinde orda kaldı can yoldaşımdı dert ortağımdı..

Konağın önünde durduğumuz da amcam beni süreklüyerek çıkardı..

Elimin acısından konuşamamıştım bile nefesim kesildi sanki amcamın pek te umurunda olmadı sesiz çığlıklarım..

Beni büyük salona kadar sürükledi .

Üvey babaannem beni görünce eli ile yerden destek alıp ayağa kalktı yüzüme tükürdü

Başlarına bela olmuşum keşke ölseymişim anneme çekmişim başlarını önlerine eğdirmek için yapmışım sara hanım ağa öyle dedi..

Dedem gelip bastonu ile beni dövmeye başladı.

Amcam beni onun elinden alırken

“Daha bu beladan kurtulmadık malagel bizi bulsa asıl o zaman yandık “dedi

Dedem “başımıza çıkardığım dertleri gördün mü “dedi

Ben bedenimin acısıyla ses edemezken sara hanımağa konuştu .

“Sana demiştim onu da öldürelim “dedim

Dedem de “ben onu ağlumun diyeti için sağ bıraktım “dedi

Zor çıkan sesimle “öldürün ama ben annemin ve kaşdeşlerimin sebebi olan bir adama diyet olmam”

Dedem hırsla bastonu kaldırdı amcam onun elini tuttu .

Boston’u yere inerken “arsız yüzsüz Buda anasi gibi “dedi

Çok zoruma gitti beni öldürsünler ama anneme laf etmesinler onlarda anneme laf ederek beni öldürüyorlardı..

Beni alt katın kilerine kitlemişlerdi ..

Yine ağlamadım daha hiç bir acı Fıratın benden aldığı canlar kadar yakmamıştı canımı belki ondandır ağlayamamam

Gece kapı kilidi sesi geldi ..

Bana yaklaşan gölgeden konağın çalışanı olan yaşlı bir teyze vardı suzan teyze

Ekmek ve su getirmişti .

Yüzüme dokunup ağlanmıştı parmaklarım morarmaya. Başlamıştı acı içinde kıvranırken babamın bize yaptıklarını

Aklıma geldi çok zoruma gidiyordu onun yerine ölmek istiyordum annem hayır görmemişti ki

Bende hayır beklemiyordum…

Ekmekleri görünce için için ağlamak istedim kalbim kor gibi yandı ..

Çünkü benim kardeşim ölürken ekmek için ağlamıştı ve ben o günden sonra hep kuru ekmek yedim ..

Elimi hiç taze ekmeğe uzatmadım annem kuru ekmek için namusuz damgası yemişti..

Suzan teyze yaralarımı temizledi temizlerken başımdan öptü..

“Hadi ye “deyince bir lokma yedim

Beni bir annenin küçük bir çocuğu yıkar gibi yıkadı ..

Anneler nasıl yıkardı cocuklarını ben onu unuttum anne özür dilerim beni nasıl yıkadığını unuttuğum için..

Halime oturup küçük bir çocuk gibi ağlamak istedim içim kor gibi yanarken gözümden tek damla yaş gelmedi .

Sabahın erken saatinde sara hanımağa

Gelip baş ucumda durdu “kalk hadi kalk git “

Değince

Anlamaz bakışlarla ona baktım