Until the Sunset

CHAPTER 56

Pilit kong kinalmahan ang sarili ko bago ako humarap sa kaniya. I inhaled a large amount if air before I ask. "Did you include me to your future, hmm?"

He held his chin as if he was thinking. "What if... I'm going to propose to you right now, will you accept it?"

Literal na napanganga ako sa tanong niya. K*ngina, propose? Mag po-propose siya?

"Just kidding aside. Yes, you're included to my future plans, why?" He looked at me.

Tinikom kong muli ang bibig ko at hindi pinahalata sa kaniya na nakaramdam na naman ako ng kilig. Ramdam ko rin na namumula na ang mukha ko ng dahil sa mga sinasabi niya.

Pero hindi nagpatinag ang maliit na boses sa isip ko, na palaging bumabagabag sa kalooban ko.

Mga bata pa kami, at marami pang p'wedeng mangyari. Hindi ko alam kung anong patutunguhan ng relasyon namin sa hinaharap at masaya naman ako dahil kasama na ako sa plano niya. Hindi ko lang talaga maiwasang mapaisip sa mga posibilidad na mangyayari.

Sa isang relasyon hindi naman puro saya, kilig at mga paru-paro sa paligid ang mararamdaman ng dalawang taong nag-iibigan. Makakaranas din ng mga bagay na magpapasubok sa tatag ng relasyon niyo at doon mapapatunayan kung gaano kayo katapang para ipaglaban ang isa't isa sa mga sitwasyon na kahaharapin niyo.

At sana sa mga pagsubok na iyon, parehas naming lalabanan ni Khirro, at magkasabay naming mareresolba ito.

Doon ko lang napagtanto na papunta pala kami sa isang beach resort sa Batangas.

"Hala hoy, ano'ng gagawin natin dito? Wala akong dalawang swimming attire! Hindi mo naman sinabi e." I pouted. I even crossed my arms.

I heard him small chuckle and pinch my cheeks. "Don't worry babe. Ako pong bahala."

Ilang minuto lang din ay tumigil kami sa tapat ng isang bahay.

"We're here." Ngumiti siya bago siya bumaba ng kotse para alalayan akong bumaba.

It was a two-story house with the modern design. May garden din na maliit sa bandang kanan at maliit na pool sa kaliwa. Pumasok kami sa loob at gano'n na lang ang pagkamangha ko nang makita ko ang loob ng bahay na iyon. May dalawang malaking couch sa harap ng malaking TV at isang piano set sa ilalim ng hagdan. Mayroon ding isang malaking picture frame na sa tingin ko ay mga pamilya niya.

I scanned it, her mom is look like a goddess. Ang ganda ng pagkakangiti nito. Hindi ko nga lang talaga mawari kung bakit parang lagi siyang galit kapag nasa resto siya. May awra siyang kapag tinignan mo matatakot ka talaga. Samantalang ang ama niya, ay tipid lang na nakangiti at base sa itsura nito, nararapat itong irespeto. Mararamdaman mo ang katayuan niya sa isang pamilya base pa lang sa pagkakatindig nito. Ibang-iba siya sa picture na ito, kaysa sa huling kita ko sa kaniya roon sa school. Nang magawi ang tingin ko sa mukha ni Khirro, hindi ko maiwasang mapangiti, para siyang pinilit dito at halata ang kaniyang pilit na ngiti.

Naramdaman ko na may yumakap sa likod ko. "Hala hoy, baka may makakita sa 'tin dito." Suway ko sa kaniya at bahagyang hinampas ang braso niyang nakapalupot sa bewang ko.

"Only the two us here, babe." He kissed my temple.

Kaming dalawa lang? Hindi naman siguro kami magpapagabi rito. Naiinis na ako sa mga naiisip ko, k*ngina.

"Don't worry, we will go back to Harmown Town later, babe." Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin at dumiretso sa kitchen.

Umupo ako sa isang upuan katapat ng mini bar, at inilagay ang bag ko sa tabi.

"What do you want for lunch?" Pumunta siya sa ref at tinignan kung ano'ng p'wedeng lutuin.

"Kahit ano na lang, babe."

He stopped from what he's doing and looked at me with creased forehead. "Kahit ano? We don't have any food entitled kahit ano." He even emphasize the word kahit ano.

Ay pilosopo.

I plastered a fake smile. "May shrimp po? Gusto ko po kasi ng shrimp e."

He smiled. "Noted babe. I only know how to cook garlic buttered shrimp, is that okay?"

I nodded. "Basta masarap, pasok."

He grinned. "Okay. Basta masarap, pasok." He mimicked.

Nag-stay ako sa sala niya, at nanood na lang ng vlogs habang inaantay siya. Narinig ko ang cellphone ko na sunod-sunod na nag-notif ng nga messages.

I quickly open it, only to realize that our gc is being boisterous again.

I saw that all of them mentioned me except from Suze. Isa lang ang tinatanong nila—kung nadiligan na raw ba ako?

Like what the actual f*ck. Ni wala pa nga iyon sa isip ko—well, kanina naisip ko siya, pero pilit kong inalis 'yon sa isip ko dahil maling tignan iyon. Pagdating talaga sa mga ganito napaka-supportive ng mga kaibigan ko nakakatanga.

I replied. "Mga gaga kayo anong dilig dilig 'yan, bumili na lang ng kayo halaman."

Ang iba sa kanila ay nag-haha react at ang iba ay nag-angry. Ewan ko rin sa mga trip nitong mga 'to, masiyadong lakas maka-g*go.

I off my phone and focus on what I'm watching.

"Babe, lunch is ready. Come here." Rinig kong tawag ni Khirro at pinatay ko ang TV bago pumunta sa kitchen.

Naamoy ko agad ang putahe niyang garlic buttered shrimp, na nakahain sa mesa. Naging favorite ko lang din ito lately nang malasahan ko ito sa isang restaurant na kinainan namin ni Khirro noon. Hindi ko nga lang alam kung parehas ng lasa ang luto ni Khirro ngayon.

Habang tinatanggal ang balat ng hipon at inaalis ang ulo, napansin kong nakatingin lang sa akin si Khirro.

"Hindi ka kakain? Baka matunaw ako, ah."

He let out a small chuckle. Umupo siya sa tabi ko at inaayos ang plate niya. Tinulungan niya muna akong alisin ang balat ng hipon bago ang kaniya.

Akmang isusubo ko na iyon, nang matamaan ko siyang nakatingin sa akin na may mapang-asar na ngiti. Nakaramdam tuloy ako ng hiya at bahagya kong tinagilid ang aking katawan para hindi niya makita na naiusubo ko na.

"Hmm? Masarap?" tanong niya na may ngiting nakakalokong nakalapat sa kaniyang labi.

Nilasahan ko 'yon, at literal na nanlaki ang mga mata ko dahil hindi man nito kasing lasa sa mga restaurant na nakainan ko mas masarap naman ang luto niya. "Hala ang sarap!"

"So basta masarap, pasok right?" he mimicked what I said earlier.

Tumingin ako sa kaniya na naguguluhan at maang ko siyang pinandilatan ng mga mata. He misinterpret it!

"Bastos ka!" Hinampas ko nang bahagya ang braso niya at kinuha ang plate ko at dumiretso sa sala para roon ipagpatuloy ang pagkain ko ng hipon.

Sumunod naman siya at umupo rin sa tabi ko. "I'm just kidding, babe."

"Ewan sa 'yo, kidding, kidding mo mukha mo." Inismiran ko siya, at pinagpatuloy ang pagkain ng hipon.

He hugged me from beside and he even laid down his head on my shoulders. "I love you..."

Jusko naman bakit sa isang I love you lang niya, 'yong buong sistema ko nagwawala na?

"Tss. Umayos ka nga, kumakain ako. Kumain ka rin ng ayos diyan." Iniusog ko pa nang kaunti ang katawan ko, para humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin.

"Alright. I'll finish my food and we will swim later. Is that okay?" tanong niya at humiwalay na sa pagkakayakap sa akin.

I looked at him. "Wala akong dalang swimsuit e, ikaw na lang samahan kita pero 'di ako maliligo. Is that okay?"

He pinched my cheeks and gritted his teeth. "I have an available swimming attire upstairs. 'Yon ang suotin mo."

Maang akong napatingin sa kaniya. "May babae ka?" I frankly asked.

Literal na nanlaki naman ang mg mata niyang nakatingin sa akin. "Hey! That's foul. Wala akong babae, ah."

"Sus, defensive ha. Pero bakit parang tayong dalawa lang tao rito? Bahay mo 'to?" tanong ko at inubos ang laman ng plato ko.

"No, this is our rest house. I sometimes go here, if I have nothing to do in our house."

"Alam naman ng parents mo na nandito ka?" sunod na tanong ko.

He nodded.

"Na kasama ako?" dagdag ko.

I saw in my peripheral vision that he looked at me. Kinakabahan ako sa magiging sagot niya kaya hindi ako tumitingin sa gawi niya.

"I already talked about it with my parents. I already introduced you to them, and I guess sooner or later they want to meet you," malumanay na saad niya pero sapat na dahilan na 'yon para kabahan ako nang bongga.

I turned my gaze at him with my lips parted. "A-ano?" halos wala ng boses ang lumabas sa bibig ko nang sabihin ko iyon.

"Yeah?" Nakakunot ang noo niyang sinabi sa akin iyon. "Why is there any problem?"

I gulped. Wala naman problema kaso magulang niya 'yon e. Kung alam ko lang na ang ginawa kong pagtitig sa family picture nila na nasa sala ay kapalit ng pagkita ko sa kanila, sana pala hindi ko na lang pinansin iyon.

Wala pa man ding exact date pero 'yong kabang bumabalot sa akin padagdag na nang padagdag.

"Mga kailan daw 'yon? Kinakabahan ako, babe. Ba't mo kasi sinabi sa 'kin dapat surprise na lang e." Padabog akong tumayo at dumiretso sa sink.

Naramdaman kong sumunod din naman siya sa akin. "It's okay, 'wag kang kabahan. Matagal pa naman 'yon."

Hinawakan niya ang kamay ko at tumingin sa mga mata ko. "No matter what my parents said to us. I won't let them break us apart. I love you." He kissed my forehead and he hugged me tight.

Pumunta kami sa likurang bahagi ng bahay at laking gulat ko nang makita ang kagandahan ng dagat. Suot ko ang ipinahiram niya sa aking swimsuit na kulay beige at nagsuot lang siya ng board shorts. Nakita ko na may camera doon sa k'wartong pinuntahan namin kaya nagpaaalam ako sa kaniya only to realize that he owns the camera.

Malapit na rin lumubog ang araw pero hindi nakikisama ang langit. Masiyadong makulimlim kaya hindi ito makikita kung paaano lumubog ito. May mangilan-ngilan ding turista ang nandoon pero medyo malayo kami sa kanila.

Kinuha ni Khirro ang camera sa kamay ko sinenyasan na pumunta ako sa dagat.

"Ayusin mo ha. May tiwala naman ako sa 'yo babe." I winked at him.

He pressed his lips and looked away. Natawa naman ako sa reaksiyon niya pero hindi ko pinahalata. Ang cute niya lang kiligin.

I positioned myself where the sun could be seen. Isinakbit ko ang kamay ko sa bewang at nag tip toe ng isa kong paa. Ngumiti ako sa camera habang hinahanap niya ang magandang anggulo.

"One... two... three... I love you..." I heard the click of the camera. Pinapwesto pa niya ako sa ibang spot at kinuhanan ng litrato. Halos siya na ang nasunod sa magiging postura ko habang inaayos niya ang magandang anggulo.

"Tayo namang dalawa!" I shouted.

But he just shook his head. Tumingin siya sa paligid para makahanap ng taong kukuha sa amin. Minutes after he is now walking towards my direction.

"Okay po, smile," sabi ni ate girl, na ngayon ay nakahanda na ang camera.

Humawak si Khirro sa bewang ko at inihilig ko ang ulo ko sa didbdib niya. Naramdaman ko rin na bahagyang dumampi ang labi niya sa ulo ko nang saktong pindutin ni ate girl ang camera.

"Isa pa po," anas ni ate girl.

Khirro held my waist, and supports me to go in front of him. Nakayakap na ang dalawang braso niya sa bewang ko habang nakayakap siya sa likod ko.

Hinawakan ko ang side ng face niya at bahagyang nakatagilid na nakatingin sa kaniya at inihawak ko ang kabilang kong braso sa kamay niyang nakapulupot sa bewang ko. "I love you." I whispered.

After I uttered those words I saw him smiled, before I close my eyes.

Naka-ilang shot pa kami ng pictures bago naming naumpisahan sumulong sa tubig.

Tuluyan nang bumaba ang araw kaya kaunting liwanag na lang ang makikita sa lugar. Nasa likod ko siya ngayon na nakayakap sa akin, habang ang ulo ko ay nakahilig sa kaniyang dibdib.

"Babe, what do you think going on us... ten years from now?" I asked while playing on his arms that are encricled on my waist.

I heard him hum. "Hmm. I think I am happily married to you and we have already have a house and I guess a child." He chuckled.

I smiled. 'Eto na naman ako sa mga naiisip kong posibilidad na mangyari habang dumadaan ang araw. As much as possible, I want our relationship to be perfect or even always feel the butterflies. I don't think I have a way to do that. Sa araw na dumadaan alam kong marami pa ring mangyayari na magpapasubok ng relasyon namin. At sana sa mga pagsubok na iyon kasama ko siya at hindi kami humiwalay ng kapit sa isa't isa.

"I love you..." he whispered. I felt that he was kissing my temple and he even brought me even closer to him.

Ten years from now... I hope our love story will continue to narrate as what it should be.