GAMIT ang aking mga daliri, sinuklay ko ang makapal na buhok ni Yosef. He’s sleeping peacefully in his bed now. Malalim ang kaniyang paghinga, at mukhang nahulog na siya sa kahimbingan matapos ang kaninang pananakit ng ulo.
Hindi kami nagtagal pa sa party. With the help of Krid and Kuya Justus, madali kaming nakauwi. Ang plano noong una ay dalhin siya sa ospital, ngunit tumutol siya at pinilit na sa bahay na lamang.
Labis akong nag-alala. Ang totoo niyan, sobrang bigat ng kalooban ko dahil hindi ko man lang alam kung ano ba ang dapat kong gawin. Sa pagkataranta ko, wala ni katiting na ideyang pumasok sa isip ko kung paano ko siya pakakalmahin.
Watching him in pain after regaining a flash memory is hard for me, paano pa kaya kapag naalala na niya ang lahat-lahat? Baka pati ako, madurog u
