PIPIKIT-PIKIT pa ang aking mga mata nang magising ako kinaumagahan. Bahagyang nagulantang ang diwa ko nang matagpuan ko ang aking sarili sa kama ni Yosef, ngunit unti-unti ring kumalma nang maalala kong sa silid niya nga pala ako natulog. Nakaramdam ako ng lungkot nang hindi ko na siya naabutan sa tabi ko.
I glanced at the ring I had placed on the side table last night. It was still there. Mukhang hindi napansin ni Yosef. Kumilos ako upang kunin at isuot iyon. Uumpisahan ko na naman ang araw ko bilang asawa niya. Ang mahirap sa akin, hinahayaan ko na lang ang sarili ko na masanay sa kaniya. Ang hirap kasing pigilan, parang kahit anong gawin ko ay wala akong kawala.
Tuluyan na akong lumabas ng silid niya. Hindi ko naramdaman ang presensiya niya kaya naman dumiretso na ako sa kusina, pero
