คลั่งรัก...นักวิจัย

@ ณ ไนต์คลับหรูย่านใจกลางเมืองใหญ่ในแถบตะวันออกของทวีปประเทศมหาอำนาจ เมืองที่มีแสงสีส่องสว่างในยามค่ำคืน และผู้คนเดินไปมา ความเจริญที่ทุกคนไม่อาจละสายตาจากความสวยงามของเมืองและท้องถนน เสียงดนตรีที่ดังอื้ออึง แสงไฟหลายสี กวัดแกว่งไปมา สาวสวยหลายสิบชีวิต เต้นโยกย้ายส่ายสะโพกไปมา ไนต์คลับหรูที่มีแต่ผู้คนระดับวีไอพีเท่านั้นที่จะมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ได้ ความหรูหราของสถานที่ ที่ดึงดูดผู้คนให้มาหาความสุขกับสิ่งเหล่านี้ไม่เว้นในแต่ละวัน... ‘เกรย์สัน’ หรือ ‘เกรย์สัน วิลล์’ หนุ่มหล่อวัย 34 ปีรูปร่างสันทัดแข็งแรงบ่งบอกถึงดีกรีนักกีฬา บวกกับผิวสีแทนเรียบที่เสริมเข้ากับเครื่องหน้าดุดัน ดวงตาคมใต้เรียวคิ้วเข้มหนาที่โก่งรับกับจมูกโด่งใบหน้าคร้ามคมที่มีลูกผมตรงไรหูและไรเคราบางๆ ดูรับกับผิวเข้มตามแบบฉบับชายหนุ่มลูกครึ่งไทยสัญชาติอเมริกันยิ่งทำให้เขาดูโดดเด่นกว่าผู้คนในที่แห่งนี้ ชายหนุ่มมองแก้วในมือที่มีน้ำสีเหลืองอำพันสวยงาม ซึ่งคุณภาพ และราคาของมันแพงจนน่าตกใจ ชายหนุ่มยกขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว พร้อมกับบอกสาวสวยหุ่นแซ่บข้างกายว่า “วันนี้สนุกให้เต็มที่นะ ผมคงไม่อยู่...อีกนานเลย” “คุณจะไปไหนคะ” ฮันน่าสาวสวยหุ่นแซ่บมองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยความตกใจ ‘เกรย์สัน’ ผู้ชายที่ฮันน่าคบมานานที่สุด เป็นคนที่ฮันน่าแอบหวังอยู่ลึกๆ ว่าชายหนุ่มจะติดใจหล่อนถึงขั้นกับยกระดับหล่อนจากบนเตียงขึ้นมาเป็นคนพิเศษ ซึ่งฮันน่าคิดว่าเป็นเวลาอันใกล้นี้แน่นอน... “แด๊ดดี้ ให้ผมไปคุมงานการเปิดสาขาใหม่ที่ประเทศไทย ตอนนี้ที่โน่นเติบโต ต้องขยายบริษัทเพิ่มอีก ผมเลยต้องไปคุมที่นั่นสักพักใหญ่” “คุณจะไปนานมั้ยคะ...ที่รัก” ฮันน่าพูดเสียงอ่อย พร้อมกับใจหาย เสียดายชายที่ตนเองหมายปอง และหมายมั่นไว้เป็นอย่างดี เพราะกว่าฮันน่าจะได้ครอบครองชายหนุ่มนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีเดียว กว่าชายหนุ่มจะพึงพอใจตนเองนั้น หล่อนต้องฝ่าฟันเหล่าผู้หญิงนับร้อยที่มาใกล้ชายหนุ่ม ใครมาเกาะแกะเป็นอันต้องร่นถอยไปหมด... “ไม่มีกำหนด” “แล้วฮันน่าล่ะคะ เกรย์ไม่คิดถึงฮันน่าเหรอคะ” ฮันน่าพูดพร้อมกับมือลูบไล้ไหล่หนากว้างที่ตั้งตรงดูผึ่งผาย และแผ่นแผงอกที่ฮันน่ารู้ดีว่ามันมีกล้ามเป็นมัดๆ เป็นลอนน่าลูบไล้ชวนสยิวแค่ไหน “คุณไม่เหงาหรอกน่าฮันน่า ผมรู้ดี...คืนนี้คุณเก็บความคิดถึงผมไว้เยอะๆ ละกัน” “^O^” @ ณ โรงแรมหรูใจกลางเมืองแสงสี เสียงร้องอย่างสุขสม บนเตียงขนาดคิงไซส์ในโรงแรมหรูระดับห้าดาว “ดาร์ลิ้งขา...แรงๆ เลยค่ะที่รัก” สาวสวยหุ่นแซ่บครางออกมาแบบไม่หยุด พร้อมกับโก่งโค้งก้นเบียดเข้าหาแท่งใหญ่ยาวที่เพิ่มความเร็วอย่างไม่ยั้ง ตับ! ตับ! ตับ! ชายหนุ่มกำลังบดเบียดแท่งใหญ่ยาวเข้าไปอย่างมัวมัน พร้อมกับฟาดมือลงบนสะโพกแบบรัวๆ ความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ความเปียกชุ่มทะลักออกมาตามร่องรูที่มีการสอดใส่เข้าไป อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! อร๊ายยยย” เสียงฮันน่าดังจนแทบจะทะลุเพดานห้องออกไปข้างนอก เสียงที่บ่งบอกถึงความสุขสมหรรษา ความเร่าร้อน ที่มีแต่เกรย์สันเท่านั้นที่ทำให้หล่อนมีความสุขเสียวซ่านไม่มีวันอิ่มเอม… เกรย์สันดีดตัวลุกจากเตียง หลังจากผ่านมรสุมร้อนแรงมาไม่นาน…เขายอมรับว่าฮันน่าให้ความสุขเขาได้ไม่น้อยเลยทีเดียว เขาให้เงินและทรัพย์สินมากมายแก่หล่อนเพื่อเป็นการตอบแทนที่ทำให้เขาได้มีความสุข และได้ระบายความอัดแน่นแห่งความเป็นชายออกมาทุกครั้งตามประสาวัยหนุ่ม “เกรย์ จะไปแล้วเหรอคะ นอนกับฮันน่าที่นี่สักคืนสิคะ อีกหน่อยเกรย์ก็จะไปไกล และไม่ได้เจอฮันน่าอีก” หญิงสาวออดอ้อน เพราะรู้ตลอดเวลาทุกครั้งที่สุขสมกัน เกรย์จะไม่เคยค้างคืนเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะสุขสมกันกี่ครั้ง เหน็ดเหนื่อยแค่ไหน ชายหนุ่มจะไม่นอนค้าง และอีกอย่างเขาไม่เคยพาฮันน่าไปที่บ้านของเขาเลย เขาหวงแหนความเป็นส่วนตัวแค่ไหนฮันน่าทราบดีกว่าใครๆ แต่วันนี้มันเป็นวันสุดท้ายที่ฮันน่าอาจไม่ได้เจอชายหนุ่มอีกนาน ไม่รู้ว่าวันไหนชายหนุ่มจะกลับมาอีก… “อีกสองวันผมต้องออกเดินทาง และพรุ่งนี้แด๊ดดี้นัดคุยงานก่อนไป” ชายหนุ่มเอ่ยถึง ‘แด๊ดดี้’ ที่หมายถึงบิดาของตนเอง ที่เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่มารดาเขาจากไป เมื่อสี่ปีที่แล้ว แด๊ดดี้เสียใจเป็นอย่างมาก เพราะมารดาของเขาเป็นผู้หญิงสาวชาวไทยคนเดียวที่กุมหัวใจชายคนนี้ไม่มีวันเปลี่ยนไปรักใคร…ตราบจนถึงวันนี้ “เกรย์คะ คุณกลับมาเมื่อไหร่ อย่าลืมโทรหาฮันน่านะคะ ฮันน่าจะรอคุณค่ะ” สาวสวยเอ่ยด้วยเสียงที่สั่นเครือน้ำตาคลอ เมื่อชายหนุ่มที่ตนหมายปองจะจากไป “ฮันน่า คุณไม่ต้องรอผมหรอก ผมยังไม่คิดจะจริงจังกับใคร คุณยังมีอนาคตอีกไกล และอีกอย่างคุณหาใครที่ดีกว่าผมได้ไม่ยากหรอก” เกรย์สันพูดกับพร้อมติดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายพอดี “จะให้ฮันน่าไปหาใครคะเกรย์ คุณดีกับฮันน่าขนาดนี้” ฮันน่าพูดจีบปากจีบคอกับชายหนุ่ม หวังออดอ้อนให้ชายหนุ่มเห็นใจ ถึงจะเป็นความหวังที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ก็ตาม… “ผมก็แค่ตัวเลือกที่ดีที่สุดของคุณก็เท่านั้นเองฮันน่า จริงๆ ชีวิตคุณหลังจากนี้ จะเจอผู้ชายมากมายที่ให้คุณได้มากกว่าผมแน่นอน” ชายหนุ่มวางเช็คเงินสดบนหัวเตียงซึ่งไม่มีตัวเลขระบุจำนวนเงิน ทุกครั้งเขาจะให้ฮันน่ากรอกตัวเลขจำนวนเงินเอง และฮันน่าเองก็ชอบวิธีนี้เช่นกัน... “ค่ะเกรย์ ถ้าคุณคิดแบบนั้น คุณก็อย่าลืมคิดถึงฮันน่าบ้างนะคะดาร์ลิ้ง” ฮันน่ามองเช็คที่วางบนหัวเตียง พร้อมกับคิดว่า ครั้งนี้หล่อนจะใส่จำนวนเงินให้ไม่น้อยเลยทีเดียว หล่อนชอบเกรย์สันตรงนี้แหละ เขาเป็นผู้ชายที่นอกจากจะหล่อเหลาชวนเร่าร้อนทุกครั้งที่เสพสมกัน เขาไม่เคยเอาเปรียบหล่อนเลยสักครั้ง… ..........................................