---------
***Lhea’s POV***
-
Habang naglalakad-lakad ako sa loob ng venue ng business summit, panay ang tanaw ko sa paligid. Impressive ang lugar—elegante, maaliwalas, at halatang pinaghandaan. Ang disenyo ng espasyo ay moderno pero may halong klasikong karangyaan. Ang mga negosyanteng naroon ay pawang may mga pangalan at impluwensiya sa kani-kanilang larangan. Karamihan sa kanila ay abalang nakikipagkamayan at nakikipagkuwentuhan sa isa’t isa, parang matagal nang magkakakilala.
Maya-maya, may ilang lumapit sa akin. Maayos ko silang hinarap—nakipag-usap sandali, pormal pero may ngiting magaan, sapat upang maipakita ang respeto at kumpiyansa. Alam kong mahalaga ang imahe at pakikitungo sa ganitong uri ng pagtitipon, kaya’t pinanatili kong maayos ang bawat galaw at sagot.
Ngunit habang
