Story

Expect the wrong grammar,typo and others.

CHAPTER ONE

"PRINSESA..kailangan niyo napong bumangon."nag mulat ako nang tingin,agad na bumungad sakin ang Mayordoma nang Palasyo na si Luciana ang ina nang Mahal na Reyna.

Ang Mahal na Reyna ay isang magandang ordinaryong babae lang na nagustuhan ng maharlika. Katulad ko.

"Babangon na ho ako."ngiting sabi ko sabay inat at hikab.

"O sya-sya. Prinsesa,maligo kana at dadalhin ko dito ang iyong isusuot."tangong may kasamang ngiti ang aking sinagot.

Nag bow muna siya bago tumalikod sakin,nang tuluyan na nasara ang pintuan nang kwarto ko ay masigla akong bumangon,nag lakad ako sa closet ko at saka kinuha ang roba na naka sabit sa dingding katabi nang closet ko. Akmang pupunta na ako sa banyo na nakita ko sa gilid ng mata ko na nag bukas ang pintuan. Humarap ako doon at nakita ko ang...Mahal na Prinsepe.

"Magandang umaga,Mahal na Prinsepe."maligayang bati ko at saka patalon talon na lumapit sa kanya.

"You going to wash?"

"Yeah."Sabi ko na may ngiti sa labi.

"Well....bilisan mo. May gagawin tayo na siyang ikakasaya mo."ngiting sabi niya at saka tumalikod at umalis. Napa maang naman ako at saka nalilitong pumunta sa banyo.

Nang matapos na ako maligo ay isinuot kona ang roba ko at saka lumabas. Nang makalabas na ako ay katulad nang inaasahan ko ay dumating ang Mayordoma,naka ngiti itong tumungo sakin kaya ngumiti din ako sa kanya pag katunghay niya. Lumapit ako sa kama at saka pinakatitigan ang aking susuotin. Bakit ganto? Akala ko katulad nang dati.

"Ayon sa ating Mahal na Reyna at Mahal na Hari. Ngayon po ang unang araw nang ensayo niyo."Sabi nang Mayordoma kaya naman ay nagugulat akong napa tingin sa kanya.

"Whaaaaaa!!!"tili ko kaya naman ay napa ngiti pa nang malawak ang Mayordoma.

"Hihintayin nalang po namin Ang iyong pag baba,Mahal na Prinsesa."yun lang at saka tumungo na sakin at umalis.

Naka skinny high wise jeans ako then black boots na abot hanggang tuhod tapos croptop na kulay krema then skinny gloves. O diba. Pag katapos kong suotin yon ay tinuyo ko ang buhok ko at saka pinuyod nang isahan. At pag katapos ay lumabas na. Pag kababa ko at pag kapunta sa dining ay nandon na lahat,ang Reyna,Hari,Prinsepe,Mayordoma,at iba pang katulong. Ngumite sila sakin kaya ngumiti din ako sa kanila at saka tumabi sa Prinsepe na ngayon ay di maalis alis ang ngiti.

"Are you excited?"tanong sakin nang Prinsepe.

"Of course. This is my first time."ngiting sabi ko at saka kinuha ang kanin,hotdog,bacon,at kung ano-ano pa. Sisimulan ko na sana ang pag kain na mag salita ang Reyna.

"Mahal na Prinsesa,hinay hinay lang. Baka sumakit ang tagiliran mo sa sobrang dami nang iyong kakain."ngiting nilingat ko nalang ang Reyna at saka tumuloy na sa pag kain.

Katatapos lang namin kumain kaya naman ay konting pahinga. Habang nag papahinga kami dito sa sala nang Palasyo ay dumating ang ibang Prinsesa at Prinsepe.

"Tara na!"yaya agad ni Shun pag kapasok.

"Tayo na aba!"Sabi naman ni Zoraya pag kapasok.

"Bilisan niyo!!!"sigaw naman ni Zamiel.

"Aba tayo!!"sigaw naman Nanami

"Tayo!!!!!"sabay sabay naman na sigaw ni Seyu,Yeoj at Quelladin.

"Psh!"singhal ni Zeil at saka tumayo ganun din ako.

"Tita Luiciana naka handa naba ang kabayo namin?!!!"sigaw ni Zeil.

"Opo,Mahal na Prinsepe!!!"sigaw din nya pero malumanay at nandon ang galang.

Naka ngiti naman na bumaling sakin si Zeil at saka inanyayahan. Nang makalabas na kami sa pintuan nang Palasyo ay nakita ko ang dalawang abo na kabayo,isang dilaw na kabayo,dalawang berde na kabayo,isang itim na itim na kabayo,at dalawang asul na kabayo. Bahagyang nakakunot ang noo ko dahil sa sinag ng araw na tumatama samin.

"Tara na."Sabi ni Zeil at na nguna na. Sumunod naman kami.

Sumakay si Zoraya at Zamiel sa asul na kabayo,si Quelladin sa itim na kabayo,yung dilaw ay kay Shun yung berde ay kila Seyu at Nanami. Inalalayan muna ako ni Zeil na sumakay sa isang abo na kabayo bago siya sumakay sa isa pang abo na kabayo. Nang makasakay na kami sa lahat ay binuksan na ng gwardya ang malaking gate kaya naman ay bumungad agad samin ang mga taong nag kukumpulan sa tig-kabilang gilid. Na ngunguna ang kabayo ni Zeil samantalang ako naman ang nahuhuli. Psh.

Nang hampasin na ni Zeil ang kabayo ay ganun nadin ang ginawa namin. Tumakbo ang kabayo ayon sa gusto naming direksyon. Nang makalabas na kami sa Palasyo ay nakita ko naman ang mga taong humahanga habang pipanood kami.

"Doon tayo sa Hardin nang Venex!"sigaw ni Zeil habang seryoso sa pag papatakbo nang kabayo.

Ang Hardin nang Venex ay maganda,nandon lahat ang mga iba't ibang uri ng halaman,puno o maging ang mga bulaklak. Ang Hardin nayon ay pribado at di pwedeng puntahan nang kahit na sinong ordinaryong tao lamang. Kung gusto mong pumunta doon o humingi nang mga bunga kailangan mong mag paalam sa isa sa mga mahaharlika. Ang Hardin nayon ay ginawa nang mga ninuno ng mga Reyna at Hari dito. Kaya naman ay masyado nilang pinahahalagahan iyon lalo na ang Kaharian nang Kapaligiran.

Nang makarating kami sa Hardin nang Venex ay unti unti naming pinapabagal ang pag papatakbo sa aming hayop,nang tumigil na ito ay isa-isa na kaming nag sibabaan. Hinigit namin ang tali na nasa leeg nang kabayo upang akayin sila. Isa-isa naming itinali ang kabayo sa mga puno.

Nang matapos na ay biglang may dumating na kung sinong lalaki. Isa siyang lalaki na may katandaan. Tumungo siya samin saglit at saka tumunghay na.

"Ako ang inatasan para pahusayin kayo."Sabi niya.

Walang namutawing salita samin,ilang saglit pa ay nag lakad na kami sa mismong Hardin nang Venex. Nang nasa mismong Hardin na kami ay bumungad agad samin ang mga bungkos na hugis punching bag na dahon,naka sabit ito at parang punching bag nga talaga. Mga sampu ata ang ganun.

Meron ding sa isang tabi na pana at palaso,meron ding mga espada. Malalaki ang pana na animo'y kalahati ito nang katawan kapag pinantay mo sa sarili mo,ang mga palaso naman ay ganun din sng sukat. Ang espada ay may sari-sariling sukat,may mahaba,may malapad,may maliit,may katamtaman.

"Una nating pag aaralan ay ang pag depensa at pag atake."Sabi niya samin.

"We can use a curse?"tanong ni Quelladin.

"Opo."Sabi niya.

"That's exciting. Hmm. I want na kakalaban ay ang Prinsesa nang Buwan."Sabi niya at saka tinuro ako.

Nagulat naman ako samantalang sila ay hindi. Walang nagulat,ako lang talaga.

"Sige po kung ganun ang gusto niyo."tumungo siya at saka pumainsantabi.

Nilingon kosi Zeil na nasa tabi ko----nagulat nalang ako dahil nasa isang tabi nadin ito. Putsa!!

"Well sa ensayong ito...wala kang kakampi."Sabi ni Quelladin tumingin ako sa kanya at nakita ko naman na nag uusok na nang itim ang dalawang kamao nya.

Salamat at nakaiwas ako sa biglaang atake niya. Susuntukin na sana niya ako na gumilid ako. Sinalo ko ang Kamao nya at saka hinigit nang konti papalapit sakin at sinipa sa tagiliran niya after non ay hinigit kona nga siya papalapit sakin at nang malalapit na siya sakin...sa isang kumpas lang ay naka dagan na ako sa likod nya habang hawak hawak ang dalawang braso nya sa likod.

"Whoa!!"rinig kong sabi ni Zoraya.

Lilingon na sana ako doon na napa aray nalang ako dahil sinipa nya ako sa likod gamit ang paa nya. Agaran siyang tumayo at ako naman ang dinaganan nya sa likod. Hinawakan niya ang dalawa kong kamay sa likuran at yung paa ko naman ay inuupuan niya.

Paano nato? Nang naramdaman kona parang may nakatuon na patalim sakin sa likod ay bigla nalang akong pinagpawisan kahit malamig dito. Bullshit! Tinignan ko si Zeil pero wala syang emosyon kaya naman ay nabuhay ang inis at galit ko.

Kanina kapa.

"Sabi ko sayo walang tutulong sayo sa oras nang pag eensayo natin."Sabi niya.

Nang itutusok na nya sakin ang kutsilyo ay pwersahan kong inagaw sng kamay ko at saka hinawakan nang maigi ang patalim sa mismong patalim nito. Ramdam ko naman ang hapdi at likido pero wala akong pakielam. Nang naigalaw kona nang maayos ang paa ko ay sinipa ko siya nang malakas sa likuran kaya sya naman ang napahiga. Binitawan kona ang patalim at saka tumingin kay Quelladin na ngayon ay nakatayo na ulit habang ngingisi ngisi. Tumakbo siya papunta sa---i mean nilampasan niya ako humarap ako sa likodan ko at nakita ko syang kumuha nang dalawang espada. Hinagis nya ang isa na agad ko naman nasalo.

"You know how to attack with sword?"ngiting sabi niya.

Yung ngiti niya ay hindi nakaka insulto bagkus ay normal lang ito. Hindi ko siya sinagot bagkus ay ako ang unang sumugod. Nag kalansingan ang espada namin,aatake ako aartras at sasalag siya,aatake siya aatras at sasalag naman ako. Ganun ang gawa namin.

Nag cross ang espada namin,normal siyang tumitig sakin samantalang ako ay may konting inis.

"Well,lets end up."Sabi niya at saka tinulak ako gamit ang espada nya. Napa atras ako at buti nalang naka balanse.

Nakita ko siyang inilapag sa lamesa ang espada kaya napa maang ako.

"Your a good attacker."sabi niya pag katapos niyang isauli ang espada. "Wala kang kakampi sa oras nang ating pag eensayo."Sabi pa niya na nandon parin sa pwesto. "Tuwing digmaan,wala kang dapat isipin kundi ikaw lamang."Sabi niya kaya kumunot ang noo ko. "Sa digmaan kailangan mong maging maka sarili,kundi ikaw ang mapapahamak."Sabi niya.

"Hindi kita maintindihan."Sabi ko sabay hagis sa kanya nang espada na sinalo naman agad nya at nilagay sa lamesa.

"Ang salitang kooperasyon ay wala sa bokabularyo namin. Makasarili ang meron kami."Sabi ni Zoraya na ngayon ay papalapit na samin ganun din ang iba.

"Tuwing digmaan,wala ka dapat inaalalang iba. Ikaw lang ang dapat ang alalahanin mo dahil kapag nag focus ka sa iba...madidistract ang pag iisip mo. At doon ka pwedeng matalo o mapatay nang iyong kalaban."Sabi ni Zamiel.

Nag simula na nga kami nang totoong pag eensayo. Yung sinasabi ko sa inyo nang bungkos nang dahon na anyong punching bag,punching bag nga iyon. Tinuturuan kami nang aming Zelefu. Zelefu ang tawag namin sa mga nag tuturo samin. Tinuruan kami nang aming Zelefu kung paano umatake at dumepensa.

Kung aatake ka siguraduhin mona kaya mong isahan siya. Ang ibig kong sabihin ay,yung ginawa mong pag atake sa kalaban mo ay na depensahan niya siguraduhin mona may isa kapang atake,atake na doon mona mapapatumba ang kalaban mo, surprise attack,baga. At kung dedepensa ka naman ay siguraduhin mona hindi ka niya maiisahan. Ang ibig kong sabihin ay,inatake ka nang kalaban mo at nadepensahan mo ito,siguraduhin mona masasalag mo agad ang surprise attack na gagawin niya sayo,sa pag dedepensa kailangan mong maging alisto at mabilis dahil kung hindi tigok ka.

Binigyan kami ni Zelefu na 10 mins break time. Habang naka sandal ako sa puno at naka pikit,nag papahinga ay may naramdaman akong tumabi sakin. Iminulat ko ang mata ko sandali para tignan kung sino yon.

"Bakit?"sabi ko at saka pumikit ulit.

"Saan ka natuto sa pakikipag Laban?"tanong ni Quelladin.

"I always watch Kung Fu or whatever."Sabi ko.

"Tapos doon kana natuto?"tanong niya kaya tumango ako sa kanya,doon na ako nag mulat nang tingin.

Pag kamulat ko ay nakita ko sila Zeil na nag kakatuwan...pinag tritripan ata nila si Shun.

"Paano?"napa tingin ako sa kanya saglit.

"Tuwing may magagandang atake at depensa akong nakikita,sinasaulo ko iyon. At inaadapt ko sa sarili ko i mean ineensayo ko."Sabi ko at saka kinuha ang inuminan nang tubig sa tabi ko at saka uminom.

"Ahhh...wala kang Zelefu?"tanong niya,sinarado kona ang inuminan ko at saka umiling.

"Sa amin ang Zelefu niyo ay Shifu samin o kaya Master. Hindi ko kailangan nang Zelefu,Shifu or Master dahil kaya ko naman i-ensayo yon mag-isa."Sabi ko.

Sandaling katahimikan ang nangibabaw samin..maya-maya ay nag salita ulit sya.

"Your a good attacker and depenser."Sabi niya saka tumayo,tiningala ko naman siya,naka ngiti sya sakin. "Keep it up."ngiting sabi niya at saka umalis.

Napa ngiti nalang ako,tumayo nadin ako at saka binitbit ang inuminan. Nang makalapit na ako sa kanila ay lumapit nadin si Zelefu samin.

"Prinsepe Zamiel at Prinsesa Zoraya kayo ang mag kapareha. Prinsepe Hunter Zeil at Prinsesa Quelladin kayo ang mag kapareha."akala ko ako yon. "Prinsepe Seyu at Prinsesa Nanami kayo ang mag kapareha. Prinsepe Shun at Prinsesa Dhalia Belle kayo ang mag kapareha. Prinsepe Yeoj kayo ang aking kapareha."lumapit na nga kami sa aming mag kakapareha. Sinulyapan ko si Zeil at tila ba kinurot ang puso ko dahil yung saya sa mata ni Zeil ay hindi ko kailanman nakita sa loob nang limang taong kasama ko siya.

"Iyang kapareha niyo ang siya magiging kalaban niyo."Sabi ni Zelefu kaya naman ay napa tango kami.

"Pwede ho bang kaming dalawa ni Shun ang unang mag lalaban. Para po makapag pahinga agad ako nang maaga."Sabi ko.

"Kung iyan ang iyong nais Mahal na Prinsesa."Sabi niya sabay tungo,ngumite naman ako.

Katulad nga nang sinabi ko kaming dalawa ang unang mag lalaban,nag-usap muna kami ni Shun dahil hinahanda pa ni Zelefu ang mga pwedeng gamitin namin na patalim.

"Are you okay?"tanong niya.

"I'm always okay."ngiting sabi ko pero sa mata alam kong nakikita niyang malungkot ako.

"Your eyes is not a lier."ngiti nalang ang naisagot ko sa kanya.

"Dhalia!"rinig kong tawag sakin ni Zeil,lumingon ako sa kanya,nandon parin ang saya sa mata Niya.

"Bakit?"usal ko sa kanya na walang boses.

"Are you okay?"tanong niya na makalapit.

"I'm always okay."Sabi ko sabay ngiti. Bumaling ako kay Shun na nasa likuran ko. "Tara na Shun."Sabi ko at mag lalakad na sana ako na hawakan ni Zeil ang braso ko.

"Your not okay."hindi ako bumubuo nang salita sa utak ko dahil alam kong sisirin nya ang utak ko upang malaman ang totoo.

"I'm okay."ngiting sabi ko at saka hinigit ang braso mula sa pag kakahawak miya na siyang ikinabigla nya. "Bumalik kana doon,para sumaya ulit yang mga mata mo."Sabi ko sa kanya saka ngumite at tumalikod sa kanya. "Tara na Shun. I'm so tired."Sabi ko kaya naman ay tumingin siya sakin na may pag aalala pero nginitian kolang siya kaya ayun nginitian nya din ako.

NASA kanan ako,nasa kaliwa si Shun nasa gitna ang Zelefu. Ilang hakbang lang ang layo namin sa isa't isa ni Shun.

"Handa naba kayo?"tanong niya samin.

"Lagi."Sabi ko nalang habang ang mata ay nabobored.

"Always."sagot naman ni Shun

"Mag handa."Sabi niya kaya naman ay hinanda na ni Shun ang paa at kamay niya. Ang isang paa nya ay naka hakbang nang konti samantalang ang isang kamay nya ay naka peace sign. Ako naman ay pormal na tumayo nalang. "Sugod."sumenyas ang Zelefu at saka pumainsantabi.

Unang sumugod si Shun,walang nag babago sa itsura o pwesto ko. Ikinuyom nya ang palad nya at saka susuntukin na sana niya ako na tumigil lang ito sa tapat nang mukha ko,walang kurapan akong napa tingin sa kamao niyang tapat lang sa mukha ko.

"Aray!!!"palahaw nya kahit wala akong ginagawa.

Unti unti konang iginalaw ang kamay ko,hinawakan ko ang kamao nya na nasa tapat ng mukha ko. Nilayo ko ang kamao nya at saka sinipa sa tyan kaya tumalsik siya papunta sa puno. Itinapat ko ang palad ko sa kanya at saka kinuyom ito kaya pumalahaw siya sa sakit. Mas kinuyom kopa ang kamao ko kaya pumalahaw pa siya. Wala ako sa sarili ko,diko alam kung paano koto nagagawa eh wala naman akong kapang yarihan.

Maya-maya ay naramdaman ko na umikot ang paningin ko at di na namalayan ang sumunod na nang yari. Napamulat nalang ako dahil sa sakit ng ulo ko. Iginalaw ko nang unti ang kamay ko. Iginala ko ang paningin ko at saka...nandito na pala ako sa kwarto ko. Kwarto ko hindi kwarto namin ni Zeil.

Umupo ako sa kama at saka tumitig nalang ng diretso. Inalala ko ang lahat-lahat pero wala akong maalala. Napa tingin ako sa pintuan dahil bumukas ito...nakita ko si Hunter Zeil Makwin.

"Gising kana pala."ngiting sabi nya,may dala syang isang tray na ang laman ay isang mangkok at isang glass of milk. Iniwas kona ang paningin ko sa kanya at saka tumitig nalang sa labas nang veranda.

"Isang linggo ka naka-tulog."sabi niya pa at saka inilapag ang tray sa lamesa na katabi nang kama ko.

"How are you feeling?"tanong niya.

"Okay."naisagot ko.

"Here. Eat."Sabi niya na inabot ang mangkok. Tinignan ko naman iyon,kinuha ko ito at saka kinain,binalik kona lang sa kanya ay ubos na,said na said.

"Gusto kong bumalik sa pinang galingan ko."sabi kona ngayon ay nakatitig na ulit sa veranda.

Naramdaman ko naman na natigilan siya sa pag abot sakin ng gatas. Tumingin ako sa kanya at di nga ako nag kakamali,natigilan siya. Kinuha ko ang gatas na hawak nya at saka inubos iyon.

"Akala koba napag usapan na natin to."Sabi niya at saka inalapag ang baso sa tray at saka tumingin sakin.

"Your not need me."Sabi ko na naka tingin sa mga mata nya.

KINDLY FOLLOW ME ' 'Jaypeinaihme' AND MY STORY.

YOU CAN ADD ME IN MY f*******: NAME Jaypeinaihme Moon.