(S)ONSUZLUK ⚫ MAFYA

💫💫💫💫💫 Karanlık ve aydınlığın, Gece ve gündüzün, Siyah ve beyazın, Ay ve güneşin hikayesi... 🌙 🌙🌙 ( Ay gecenin, güneş gündüzün hikayesini yazarken... bir aşk, karanlıkla aydınlığın sınırında sonsuzluğa yürüdü. ) ***** Bazı aşklar ay ve güneş gibidir... Birbirlerine aşık bir o kadar da uzaktır. Ay kendi gecesinde yalnız başına yaşarken mutludur. Fakat bir gün güneşi görür ve gözlerini ondan alamaz. Öyle sıcak, öyle ışıltılıdır ki; ay güneşe tutulur ama gel gör ki, ikisi de birlikte yaşayamaz. Çünkü ay geceye aittir, güneş ise gündüze. İmkansız olarak düşündüğümüz bu aşk aslında o kadar derindir ki, bu birlikteliğin senede iki defa yaşayacaklarını ve yalnızca bir saat süreceğini bildikleri halde ay güneşten vazgeçmez. Bir gün ay dayanamayıp, "bu aşkı bütün gezegen görecek. Benim sana nasıl yandığımı." der. Bu durumda ay karanlığa bürünür. Böylelikle Ay tutulması gerçekleşir ve herkes bu aşkın güzelliğine şahit olur. 🌙 Karan, gecenin içindeydi. Güneş, gündüzün ışığıydı. Ve aşk, zamanın sınırlarını unuttu. 🌺🌺🌺 Adam karanlıktı; ayın kapladığı gökyüzü gibi, gece gibi, siyah gibi... Kadın aydınlıktı; güneş gibi, gündüzleri güneşin kapladığı gökyüzü gibi, beyaz gibi... İkisi de farklıydı. İkisi de birbirine zıttı. Ve zıt kutuplar birbirini daima çekerdi. 🌙 (S)ONSUZLUK 🌙 Karanlık bir adam ve güneş gibi bir kız... Aşk, zıtlıkların en yakıcı halidir. O, gecenin içinden gelen tehlikeli bir adamdı. Sessizdi. Soğuktu. Yaralıydı. Ama bir tek ona baktığında... İçindeki fırtına susuyordu. Güneş, adının hakkını veren bir kızdı. Naif, kırılgan ama dimdik ayakta duran bir beden. Farklı dünyaların insanlarıydılar. Biri kanla, diğeri umutla büyümüştü. Ama kalpleri, tüm imkansızlıkara rağmen birbirine yol buldu. Aşkları, karanlıkla aydınlığın sınırındaydı. Her adımda ya yanacaklardı... ya da sonsuzluğa birlikte yürüyeceklerdi. Bu, bir aşkın tüm kuralları hiçe saydığı bir hikaye. Çünkü bazıları için son yoktur, Sadece... Sonsuzluk vardır. 🌙 (S)ONSUZLUK 🌙 Karanlık bir adam, Aydınlık bir kadın, Ve sonsuz bir aşk... ZIT KUTUPLAR BİRBİRİNİ DAİMA ÇEKER... ☀️☀️☀️ KARAN; Soğuk, sert, karanlık... Gözleri gece gibi. GÜNEŞ; Masum, zarif ama güçlü... Dokunduğu her yeri aydınlatıyor. Onlar birbirine zıttı. Ama kalpleri aynı yerden kırıldı. 🌙 ☀️ O, gecenin içinden gelen bir adamdı. Zifiri karanlık gözlerinde, bir ömrün suskunluğu vardı. Mafyanın gölgesinde büyümüş, annesinin acısıyla yoğurulmuş, kimseye güvenmeyen, herkesi dışlayan bir adam: KARAN Ve o... Güneş gibi parlayan, yüreğiyle şifa dağıtan, zarifliğiyle bile baş kaldıran bir kızdı: GÜNEŞ Hayata inancı, kalbinde iyiliği, dilinde duaları vardı. Aydınlıktı. Naifti. Ama en çok, güçlüydü. İki zıt kutup... Biri karanlığa doğmuş, diğeri aydınlığa ait. Ama kader, onları birbirine zincirledi.