ตกหลุมรักมาเฟียร้าย

02 ข้อเสนอ

"คุณรอเดี๋ยว ...."

หญิงสาววิ่งตามไปร่างชายหนุ่มด้วย ด้วยท่าทีร้อนรน

"ออกไป!"

เสียงมือขวาคนสนิทของมาเฟียหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนที่บรรดาลูกน้องของเขาเหล่านั้นจะรีบมาขวางร่างเธอไว้

"ฉันขอคุยกับเจ้านายพวกคุณหน่อยได้โปรดเถอะ"

พราวฟ้าพยายามอ้อนวอนชายหนุ่มในชุดสูทสีดำเหล่านั้นเพื่อขอความเห็นใจ

"คุณคชา ได้โปรดเถอะ ขอฉันคุยกับคุณหน่อยนะคะ"

โอ๊ย...!!

ร่างเล็กถูกผลักจนล้มลง ก่อนที่ประตูรถสีดำคันหรูจะค่อยๆ ปิด ออกช้า ๆ

"ใคร?"

เสียงมาเฟียหนุ่มเอ่ยถามลูกน้องคนสนิท

"เธออยากจะขอคุยกับนายครับ"

ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มมุมปากอย่าพอใจ เพราะเค้าเจอ คนแบบนี้มาบ่อยมาก จึงไม่รู้สึกแปลกใจมากนัก

"ออกรถ!"

นิคุณ มือขวาคนสนิทมาเฟียหนุ่มเอ่ยสั่ง ก่อนที่รถคันหรูจะแล่นผ่านร่างของหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าร่ำไห้บนพื้น ถนนระหว่างที่ความหวังสุดท้ายกำลังเคลื่อนไหวจากไป...

คชา...ชายตามองร่างผ่านกระจกสีดำบานหนา ...

"หยุดรถ "

ล้อรถยนต์หยุดหมุนตามคำสั่งของคนเป็นนายทันที เมื่อขับพ้นร่างหญิงสาวไปเพียงนิดเดียว ประตูรถลีนมูซีนถูกเปิดออกโดยมาเฟียหนุ่ม เหล่าบรรดาลูกน้องคนสนิทต่างรีบลงมาคุ้มกันคนเป็นนาย ก่อนที่มาเฟียหนุ่มนั้น จะค่อย ๆ ก้าวเท้าลงจากรถ

มือหนาหยิบม้วนบุหรี่จาก มือขวาคนสนิทแล้วยื่นส่งให้นิคุณนั้นจุด เธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้า ด้วยสายตาที่กระตุกสั่นไหว ใบหน้าคมคายที่ดูดีราวกับดาราฮอลลีวูด กลิ่นน้ำหอมราคาแพงทำเอาหญิงสาวนิ่งไปชั่วขณะ

ดวงตาคู่สวยเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา

"ต้องการเจอฉัน?"

น้ำเสียงเรียบเอ่ยถามขึ้นพลันยกบุหรี่ราคาแพงขึ้นสูบ

หญิงสาวใช้เรียวแรงที่มีลุกขึ้นปัดเศษดินที่ติดกระโปรงออกพร้อมกับรีบเอ่ยสิ่งที่ตัวเองต้องการทันที

"ใช่ค่ะฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ"

พราวฟ้ากลั้นใจเอ่ยขึ้น ก่อนจะสบตาชายหนุ่มตรงหน้าควันสีขาวพวยพุ่งจากริมฝีปากของชายหนุ่ม ก่อนจะตามด้วยคำถามต่อมา

"เธอต้องการอะไร"

"ฉันต้องการเงินหกแสนค่ะ ได้โปรดนะคะช่วยฉันด้วยตอนนี้พ่อของฉันป่วยหนักฉันต้องการเงินไปจ่ายค่ารักษาโรงพยาบาล"

คชาใช้สายตามองสำรวจเรือนร่างที่เต็มไม้เต็มมือของ หญิงสาวตรงหน้าราวกับเจอสิ่งที่ถูกใจ เสื้อนักศึกษาสีขาวที่ปกปิดเนินอกอวบอิ่มจนแทบจะทะลักออกมาบวกกับขาขาวเนียนของเธอภายใต้กระโปรงทรงเอตัวสั้น ซึ่งมองจากเรือนร่างนี้แล้วน่าจะทำให้เขาพอใจอยู่ไม่น้อย เพราะเขาเองก็สนใจเธออยู่ไม่น้อย เหยื่อเกรดพรีเมียมมาถึงที่ มีหรือราชสีห์อย่างเขาจะปล่อยไป....

"เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ทำการค้าที่ขาดทุน เธอจะเอาอะไรมาแลก"

มาเฟียหนุ่มถามออกไปตามตรง ซึ่งคำพูดเชิงข้อเสนอทำเอาหญิงสาวชะงักไปครู่หนึ่งเพื่อทำความเข้าใจ ก่อนจะเอ่ยถามกลับออกไปตามตรง

"คุณต้องการอะไรคะ"

พราวฟ้ากำหมัดในมือไว้แน่น ก่อนจะกลั้นใจถามไปอีกครั้ง และตอนนี้เธอก็แทบจะไม่กล้าสบสายตาคู่คมของคนตรงหน้า

"ตัวเธอ .. "

ลำคอขาวถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเมื่อได้ยินสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการ และเพื่อเงินหกแสน เธอถึงกับต้องยอมเอาตัวเข้าแลกเลยหรอ พราวฟ้าเอ่ยถามตัวเองซ้ำๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อเตือนสติตัวเองภายในใจ

ยอมขายหน้าได้แต่คนอย่างพลาวจะไม่ยอมขายศักดิ์ศรีของตนเองหรอกนะ

"งั้นไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าคุณไม่เคยได้ยินคำขอร้องจากฉันก็แล้วกัน ขอตัวก่อนนะคะ"

พราวฟ้าตัดสินใจหันหลังเดินกลับไปทันที ดวงตาสีนิลปรากฎความขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัดก่อนที่น้ำเสียงหนาจะดังขึ้น

" เดี๋ยว นี่นามบัตรฉันถ้าเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ ก็โทรมา"

คชา โยนนามบัตรสีทองลงบนพื้นถนน ก่อนจะกลับขึ้นรถไปในทันที

"ที่แท้ก็เป็นพวกคนแก่ตัณหากลับ สร้างภาพว่าทำบุญช่วยคนอื่น ฉันหาทางของฉันเองก็ได้"

พราวฟ้าเหยียบนามบัตรตรงหน้า ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในโรงพยาบาลทันที

"มึงหายไปไหนมาวะ"

จอมทัพจ้องมองดูสีหน้าบึ้งตึงของเพื่อนด้วยความมึนงง

" ไปเจอกับคนลวงโลกมา แต่ช่างมันเถอะ"

แล้วพ่อเป็นไงบ้าง"

" เพิ่งไปห้องปลอดเชื้อ ตอนนี้ห้ามเยี่ยมมึงกลับบ้านไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหนๆ วันนี้ก็หยุดเรียน แล้วอีกอย่างกูโทรลาอาจารย์ให้แล้วด้วย "

แขนเรียวโอบไหล่กว้าง

"ขอบคุณมากงั้นเรากลับกันเถอะ "

รถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนด้วยความเร็ว ระหว่างทางเสียงมาเฟียหนุ่มก็ดังขึ้น

"ไฟล์ สืบประวัตผู้หญิงคนนั้นมาเดี๋ยวนี้"

"ครับนาย"

เสียงบอดิการ์ดหนุ่มรับคำสั่งรีบเปิดคอมพิวเตอร์ พร้อมกับสืบประวัติและเค้นข้อมูลของพราวฟ้า

"ได้แล้วครับนาย"

ไฟล์ยื่นคอมพิวเตอร์ขนาดบางราคาแพงให้คนเป็นนายทันที

พราวนารี เกียรติดำรง อายุ24 เรียนสถาปัตย์ปีสี่ ในมหาวิทยาลัย...เป็นลูกสาวคนเดียว แม่เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุพ่อเป็นอดีตนายทหารยศสูง บ้านล้มละลายเมื่อสามปีก่อน

"เธอคงจะเป็นเสาหลักของครอบครัวสินะ! "

ดวงตาคู่คมหันมองบรรยากาศนอกกระจกรถ ก่อนจะนึกถึงภาพของเด็กสาวใจกล้าเมื่อครู่ ความสวยของพราวฟ้าดึงดูดมาเฟียอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน....