Hinayaan ni Lara si Eman na tahimik na tumayo sa harap ng puntod ni Tata Cedro. Nasa isang sulok lang siya, tahimik na nakamasid rito. Kung ano man ang mga iniisip nito ay hindi niya mabasa. Eman has the ability to pocket his emotions pero ramdam niya ang nakatagong bulkan sa kaloob-looban nito. Ang dalawang bodyguards ay tahimik lang din na nakabantay sa isang tabi.
Naaasiwa siya na may sumusunod-sunod sa kanila.
"Thank you for this, Lara."
"Wala 'yon."
Kasalukuyan na silang palabas ng sementeryo. Binabagtas ang makitid ba daan na napapagitnaan ng hanggang tuhod na mga damo. Dati iyong tubuhan na hindi na nagawang punan ng mga pananim. Malaking bahagi ng hacienda ay nakatiwangwang na lang. Walang silbi kagaya ng nakatambay at kinakalawang na tractor.
"Paano mo nga ba nagawang ipalibi
