อริสาได้ยินเรื่องนี้มาจากนายหน้าที่ติดต่อขายบ้านหลังนี้ให้ เพราะอีกฝ่ายเคยจะขอเป็นนายหน้าให้กับบ้านที่อยู่ด้านหลัง แต่เจ้าของบ้านไม่ต้องการ เพราะต้องการคัดเลือกผู้เช่าด้วยตนเอง
“ถ้าสมมติหลังบ้านเรามีคนมาอยู่ ก็คงได้แต่ภาวนาขอให้เป็นเพื่อนบ้านนิสัยดี ๆ ละกัน ถ้าเปิดเพลงร้องคาราโอเกะเสียงดังทุกคืนเหมือนซอยสามจนคนไม่ได้หลับได้นอนแบบนั้นคงไม่ไหวแน่” พริมาส่ายหน้าช้า ๆ
“ก็ต้องรอดูกันไป ถ้าเพื่อนบ้านห่วยแตกคบไม่ได้จริงละก็...เดี๋ยวฉันจัดการเอง”
อริสายักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ เพราะเธอไม่สนอยู่แล้วว่าผู้ที่กำลังจะมาเป็นเพื่อนบ้านกันจะเป็นคนอย่างไร แต่ถ้านิสัยไม่ดี มีปัญหาเยอะก็คงต้องเจอกันหน่อย
“จ้ะ! แม่คุณ ตั้งแต่ท้องนี่ รู้สึกว่าพร้อมบวกตลอดเวลาเลยนะคะคุณอริสา หรือว่าไปหงุดหงิดอะไรมา” พริมาหยุดพูดไว้แค่นั้นก็ยิ้มอย่างหยอกเย้า แล้วพูดต่อ
“หรือว่าไปแอบส่องเฟซพี่ครามมาอีก ถึงได้มีอารมณ์อยากปะทะอยู่
