CHAPTER 42 [BIYAHENG LANGIT]

2125 Words

MAHIGPIT na kumapit si Maxwell sa upuan, dahil walang pakialam si Frostine kahit papaliko man ito. Halos tumunog ang sasakyan ng binata, enjoy na enjoy naman si Frostine, mas lalo siyang natuwa nang maiparada niya ng maayos ang sasakyan ni Maxwell. Wala pang tatlumpung minuto ay nasa kumpanya na silang dalawa, halos mabunutan ng tinik si Maxwell sa dibdib nang makarating na sila. Nanlilisik ang mga mata ng binata nang tumingin kay Frostine, hindi niya akalaing mabilis itong magpatakbo. Mabilis din siyang tumakbo pero hindi umabot sa 300 ang bilis niya, hanggang 150-200 lang, pero kanina halos pumalo si Frostine ng 400. “Ang sarap sa pakiramdam.” Nakangiti pa rin siya, habang si Maxwell ay walang ibang nararamdaman kundi galit. Tila balak siyang patayin ng dalaga, ngunit ang mas napansin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD