ลวงรัก 4 ดูดนม NC25+🔞🔥

2175 Words

ฉันพยายามจะดีดดิ้นเพื่อให้หลุดพ้นการคุกคามที่อุกอาจของเขา ทว่าร่างกายกลับไม่ให้ความร่วมมือ นอกจากจะสู้แรงเขาไม่ได้แล้ว ยังเริ่มรู้สึกคล้อยตามการปรนเปรอของคนตรงหน้า “อืม~” คุณธนินส่งเสียงครางเบาๆ อย่างพึงพอใจเมื่อยอดอกของฉันห่อตัวและค่อยๆ แข็งชันสู้เรียวลิ้นนุ่ม ก่อนจะย้ายริมฝีปากมาดูดดุนปลายถันอีกข้างราวกลัวว่ามันจะน้อยใจ “อื้อ…พะ…พอแล้ว…อ๊ะ~” ไม่ว่าฉันจะร้องท้วงยังไง เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดจนฉันเริ่มกลัวว่าร่างของตัวเองจะเกิดความต้องการที่ไม่สมควร “นะ…นี่…ฉันเจ็บนะ!” ฉันโวยขึ้นเมื่ออยู่ๆ คุณธนินก็ใช้ฟันคมขบกัดปลายจุกของฉันแรงๆ มือหนาออกแรงบีบเคล้นความอวบรอบเต้าใหญ่อย่างหื่นกาม ทั้งสัมผัสวาบหวามและความเหนื่อยจากการพยายามดิ้นทำให้ฉันเริ่มหมดแรงลงเรื่อยๆ แต่นั่นก็ยังไม่น่ากลัวเท่าความรู้สึกเคลิบเคลิ้มที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า มือหนายอมปล่อยหน้าอกของฉันให้เป็นอิสระ ทว่ากลับเลื่อนมันลงต่ำแล้วหยุดอยู่ตรงจุดอ่อนไหวที่กำลังขมิบเกร็งตอบสนองสัมผัสของร่างสูง นิ้วเรียวยาวปัดผ่านจุดอ่อนไหวไปมาผ่านกางเกงในตัวบางที่ค่อยๆ ชื้นแฉะจากน้ำหวานสีใส ฉันกัดริมฝีปากของตัวเองแน่นเพราะกลัวจะหลุดเสียงครางน่าอายออกมา ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการกระทำของเขาสร้างความเสียวซ่านให้ฉันมากเกินกว่าที่จะรับมือไหว ภาพเหตุการณ์ในคืนที่เรามีอะไรกันครั้งแรกลอยเข้ามาในหัวลางๆ ใบหน้าพลันร้อนผ่าวขึ้น หัวใจกระตุกสั่นไหวอย่างรุนแรง อุตส่าห์หนีหน้าเขามาได้ตั้งนาน อย่าบอกนะว่าประวัติศาสตร์กำลังจะซ้ำรอยอีกรอบ ไม่นะ…ไม่ได้…ฉันจะปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นไม่ได้อีกอย่างเด็ดขาด เพราะคุณธนินเขากำลังจะแต่งงาน… เผลอเพียงชั่ววูบเดียวคุณธนินก็แหวกขอบด้านข้างกางเกงในออกแล้วส่งนิ้วเรียวเข้ามาเกลี่ยรอยกลีบงามที่เหนียวเหนอะของฉันเป็นจังหวะ วินาทีนั้นท้องน้อยฉันเสียววาบและบิดมวน ภายในกายขมิบหลั่งน้ำหวานออกมาไม่หยุด ความหวามไหวก่อตัวขึ้นอย่างยากที่จะยั้ง “อ๊า…ยะ…อย่าทำแบบนี้…อื้อ~” แม้ปากจะร้องห้ามเขาทว่าฉันกลับแอ่นหน้าอกแล้วเผลอร่อนสะโพกเพื่อสนองตัณหาที่รุนแรงของตนเอง ทำไมร่างกายถึงไม่รักดีแบบนี้ หรือเพราะคิดถึงสัมผัสร้อนแรงจากเขากัน… ยิ่งคิดฉันก็ยิ่งรู้สึกสับสน หลายความรู้สึกตีกันในหัวจนวุ่นไปหมด ไม่รู้ว่าควรสนใจกับอะไรก่อนดี คุณธนินยอมผละริมฝีปากออกจากหน้าอกของฉัน ก่อนที่เขาจะนั่งคุกเข่าแล้วกดริมฝีปากลงดูดดุนติ่งเกสรสีแดงสดที่มันวาวล่อตา ฉันเบิกตาโพลงพลางพยายามหนีบเรียวขาเข้าหากันแน่นด้วยความตกใจปนเขินอาย ไม่รู้ว่าคืนนั้นเขาทำแบบนี้ด้วยหรือเปล่า เพราะฉันจำไม่ได้ ความรู้สึกเลยเหมือนเพิ่งถูกเขาใช้ปาก…เลียเป็นครั้งแรก “อ๊า…อ๊าง~ ยะ…อย่าทำแบบนี้…คะ…คุณมีแฟนแล้วนะคะ…” ฉันตัดสินใจโพล่งคำนี้ออกไปเผื่อเขาจะละอายและได้สติกลับคืนมา และใช่…มันได้ผล คุณธนินหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วหยัดกายลุกขึ้นยืนจ้องหน้าฉันด้วยสายตาที่คล้ายกำลังค้นหาอะไรบางอย่าง ฉันทั้งอับอายและขัดเขินได้แต่ยืนก้มหน้าหลบสายตาคมกริบคู่นั้นตัวสั่นเทิ้ม สองมือดึงบราเซียให้ลงมาปิดหน้าอกของตนเองไว้ดังเดิมพร้อมกอดมันไว้แน่นอย่างหวงแหน “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ?” คิ้วหนาผูกเข้าหากันเป็นโบว์ “คะ…คุณไม่ควรทำแบบนี้กับฉันนะคะ…” “เพราะ?” “พะ…เพราะคุณกำลังจะแต่งงานไง…กะ…การนอกใจมันไม่ดีเลยนะคะ…” “หึ” คุณธนินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะแค่นหัวเราะเชิงประชด “คุณพูดเหมือนเราไม่เคยรู้จักกัน ทั้งๆ ที่เอากันจนหลวม” คำหยาบโลนของเขาทำให้ฉันลืมความหวาดกลัวแล้วเงยหน้าขึ้นจ้องอย่างไม่ชอบใจ เขาพูดบ้าอะไร ทำไมถึงหยาบคายได้ทั้งคำพูดและการกระทำแบบนี้! “คุณพูดอะไรคะ” “คุณนั่นแหละพูดอะไร สรุปจะแต่งไหมงาน?” ฉันปวดหัวกับคนตรงหน้าจนคิ้วกระตุกตุบๆ นี่ฉันกำลังเผชิญหน้ากับเรื่องอะไรอยู่ การที่เราวนกลับมาเจอกันได้มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะโลกนี้มันกลม แต่ที่แปลกคือการที่เขาทำเหมือนเราสนิทสนมกันจนถึงขั้นขึ้นเตียงด้วยกันบ่อยๆ หนำซ้ำเมื่อกี้เขายังถามฉันอีกว่าจะแต่งงานหรือเปล่า เขาพูดเหมือนกับว่าเรากำลังจะแต่งงานกันยังไงอย่างงั้น “คะ…คุณพูดเรื่องอะไรคะ” ปัง! เฮือก!! ฉันสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจเมื่อคุณธนินฟาดกำปั้นทุบผนังห้องอย่างรุนแรง โชคดีที่กระจกไม่ร้าวและไม่แตก ไม่อย่างนั้นต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ บอกตรงๆ ว่าฉันไม่อยากให้ใครมาเห็นเราอยู่ในห้องด้วยกันสองต่อสอง ยิ่งเขากำลังจะแต่งงานแล้วด้วยยิ่งไม่ควร เพราะหากเรื่องเมื่อกี้หลุดรั่วออกไป ฉันคงจะถูกสังคมตราหน้าว่าชอบแย่งสามีของชาวบ้าน “เป็นอะไรก็พูดมาตรงๆ ดิวะ จะหลบหน้า แอ๊บทำเป็นไม่รู้จักกันทำห่าอะไร!!” เขาเริ่มใช้อารมณ์และตะคอกเสียงใส่ฉัน ถึงจะโกรธที่เขาพูดจาแบบนั้นทว่าความกลัวกลับมีมากกว่า ฉันจึงก้มหน้าลงมองพื้นอีกครั้ง เพราะไม่กล้าสู้หน้าเขาจริงๆ “ฉะ…ฉันไม่ได้แอ๊บจริงๆ นะคะ…” “ถ้างั้นก็แหกตาดูนี่ซะ!” พูดจบเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดคลิปบางอย่างให้ฉันดู ด้วยความอยากรู้ฉันจึงตั้งใจเพ่งมองว่าเขาให้ดูอะไรกันแน่ และฉันก็เป็นต้องเบิกตากว้างพลางเอามือปิดปากด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าคลิปที่แสดงอยู่บนจอมือถือเป็นคลิปโป๊ของชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังมีเซ็กซ์กันอย่างเผ็ดร้อน ทว่านั่นยังไม่น่าตกใจเท่ากับเรื่องที่ผู้หญิงในคลิปนั้นมีหน้าตาเหมือนกับฉันไม่มีผิด เหมือนกันราวกับเป็นฝาแฝด… นะ…นี่มันเกิดอะไรขึ้น เป็นไปได้ยังไง ตั้งแต่จำความได้ฉันก็อยู่กับพ่อมาโดยตลอด ไม่เคยมีพี่น้องหรือญาติคนไหนให้เห็นเลยสักคน หรือว่าจะเป็นแค่คนหน้าเหมือน… “ขย่มฉันจนตัวปลิวขนาดนั้น สมองเธอจำผัวคนนี้ขึ้นมาบ้างได้หรือยัง!!” “คะ…คนในคลิปไม่ใช่ฉันนะคะ” ฉันรวบรวมสติและส่ายหน้าปฏิเสธ “จนถึงตอนนี้ยังจะปากแข็งอีกเหรอวะ!!” “เนตรนี่แกเปลี่ยนชุดเสร็จหรือยังเนี่ย ฉันรอนานแล้วนะ” ระหว่างนั้นเสียงของฝุ่นก็ดังขึ้นจากทางหน้าห้อง หัวใจฉันกระตุกวูบและเต้นระรัวอย่างรุนแรงเพราะกลัวว่าเพื่อจะเข้ามาเห็นฉันในสภาพที่เปลือยท่อนบนอยู่กับผู้ชายคนอื่น “ใคร?” คุณธนินหันมองทางประตูครู่หนึ่ง แล้วหันกลับมาคาดคั้นฉัน “พะ…เพื่อนฉันค่ะ…ระ…รบกวนคุณให้ฉันออกไปก่อนได้ไหมคะ…” “ถ้าฉันปล่อยเธอก็หนีฉันอีกสิ” “ละ…แล้วจะให้ฉันอยู่ทำไมล่ะคะ” “เพราะเรามีเรื่องต้องคุยกัน” “แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณค่ะ แล้วฉันก็รู้สึกว่าคุณจะจำคนผิดด้วย” “จำคนผิด?” เขาเลิกคิ้วอย่างพร้อมดันลิ้นกับกระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิด “เหอะ! ฉันไม่ได้โง่นะ!!” “ฉะ…ฉันพูดจริงๆ นะคะ ฉันไม่เคยรู้จักคุณ” “ใส่เสื้อผ้าซะ แล้วไปเจอผมที่ชั้นหนึ่ง” คุณธนินออกคำสั่งก่อนจะจัดระเบียบเสื้อผ้าให้เรียบร้อย “รู้ใช่ไหมว่าถ้าคุณไม่มาอะไรจะเกิดขึ้น?” “ขะ…เข้าใจแล้วค่ะ” ฉันพยักหน้ารับปากเพราะอยากให้เขาออกไปจากห้องนี้เร็วๆ คุณธนินถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องลองชุด ฉันรีบก้มหยิบเสื้อนักศึกษาขึ้นมาติดกระดุมให้เรียบร้อยทันที หลังจากที่คุณธนินออกไปได้ไม่นานฝุ่นก็เดินเข้ามา โดยที่สายตาเธอยังมองตามแผ่นหลังคุณธนินออกไป “เนตรเกิดอะไรขึ้น ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร” สีหน้าของฝุ่นดูกังวลและเป็นห่วงฉันมาก “ขะ…เขาเข้าห้องผิดน่ะ” ฉันพยายามคุมน้ำเสียงและท่าทางของตัวเองให้เป็นปกติมากที่สุด เพื่อที่เพื่อนจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง “แล้วเขาทำอะไรเนตรหรือเปล่าหน้าซีดเชียว ท่าทางเขาเมื่อกี้ดูเหมือนจะหงุดหงิดด้วย” “ปะ…เปล่า…นะ…เนตรแค่รู้สึกไม่สบายน่ะ…ระ…เรากลับกันเถอะนะ” ว่าจบฉันก็ยื่นชุดให้ฝุ่นถือแล้วเดินออกไปจากห้องลองชุด ฝุ่นรีบเดินตามมาติดๆ โดยไม่ได้เอาชุดมาด้วย “เนตรโอเคแน่นะ” “อื้อ…แค่อยากกลับไปพักผ่อนน่ะ” “โอเคงั้นเรากลับกัน เดี๋ยวชุดค่อยมาซื้อวันหลังก็ได้เนอะ” ฉันไม่ได้ตอบอะไรเพียงพยักหน้ารับเบาๆ แล้วเดินไปขึ้นรถของบ้านฝุ่น โชคดีที่รถฝุ่นจอดอยู่ไกลจากที่คุณธนินนัดกับฉันไว้ ไม่งั้นความแตกแน่ๆ ฝุ่นเห็นท่าทางของฉันดูไม่ค่อยดีเลยอาสามาส่งที่บ้าน ฉันพยายามจะปฏิเสธแล้วเพราะเกรงใจแต่ก็พ่ายแพ้ให้กับลูกอ้อนของเพื่อน ฉันให้ฝุ่นส่งตรงหน้าปากซอยแล้วเดินเข้าไปเองเพราะถนนค่อนข้างเป็นหลุมเป็นบ่อเลยกลัวว่าจะทำให้รถหรูๆ ของเพื่อนมีตำหนิ บ้านของฉันเป็นห้องพักธรรมดาๆ ไม่ได้หรูหราหรือไฮโซอะไร ก่อนจะถึงทางเลี้ยวเข้าเขตของหอพักก็ต้องเดินผ่านร้านข้าวขาหมูของเฮียเป๊ก “เนตรมีคนมาหาแหน่ะ” เมื่อเห็นฉันเฮียก็ตะโกนทักทำให้ฉันต้องชะงักฝีเท้า หัวใจพลันหล่นร่วงลงไปกองที่ตาตุ่ม เมื่อได้ยินว่ามีคนมาหา คะ…ใครกัน…ยะ…อย่าบอกนะว่าเป็นคุณธนิน… ไม่ใช่หรอกมั้ง เขาจะรู้ที่อยู่ของฉันได้ยังไง ถึงจะสามารถใช้เส้นสายสืบหาได้ก็เถอะ แต่ทุกอย่างมันคงไม่รวดเร็วขนาดนั้นหรอก… มั้ง… “คะ…ใครเหรอคะเฮีย…” ฉันพยายามไม่ประหม่า ทว่าก็อดที่จะหวั่นกลัวไม่ได้ “…นะ…เนตรหมายถึงผู้ชายหรือผู้หญิง…” ก้อนเนื้อในอกฉันเต้นไม่เป็นระส่ำขณะรอฟังคำตอบ หวังว่าที่คนมาคงจะไม่ใช่คุณธนินนะ ไม่อย่างนั้นคืนนี้ฉันคงต้องระเห็ดไปนอนที่อื่นแน่ๆ ท่าทางเขาน่ากลัวขนาดนั้น ไม่อยากจะจินตนาการเลยว่าถ้าถูกจับได้เขาจะลงโทษฉันยังไง… “ผู้หญิง มากันสองคน” คำตอบของเฮียทำให้ฉันลอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก อย่างน้อยๆ ก็ไม่ใช่เขา “โอเคจ้ะเฮีย งั้นเดี๋ยวเนตรเข้าบ้านก่อนนะ พรุ่งนี้จะรีบมาช่วย” “เอ้อๆ” จากนั้นฉันก็เดินกลับห้องพักของตัวเองด้วยความสงสัย ใครกันที่มาหาฉัน จำได้ว่าไม่ได้รู้จักใครที่ไหนจนถึงขั้นต้องมาหากันในเวลาแบบนี้เลยนี่นา… เมื่อมาถึงหน้าห้องพักฉันก็พบเข้ากับผู้หญิงสองคนยืนรออยู่ ทั้งสองแต่งตัวดูดีมีชาติตระกูล ทว่าสวมแว่นกันแดดและหน้ากากอนามัยสีดำราวกับไม่อยากให้ใครเห็นถึงใบหน้าที่แท้จริงของตนเอง คนนึงดูท่าจะอายุประมานสี่สิบกว่าๆ ส่วนอีกคนคาดว่าน่าจะไล่ๆ กันกับฉัน หรือไม่ก็เด็กกว่าแก่กว่าไม่เกินหนึ่งปี “ขะ…ขอโทษนะคะ…มะ…ไม่ทราบว่ามาหาใครคะ? ฉันเอ่ยถามด้วยความหวาดหวั่น ถึงทั้งสองจะไม่ใช่คุณธนินแต่การมีคนแปลกหน้ามารอเจอแบบนี้ก็ทำให้รู้สึกไม่ปลอดภัยสักเท่าไหร่ ผู้หญิงวัยกลางคนรีบหันขวับมามองฉัน เธอถอดแว่นกันแดดและหน้ากากอนามัยออกแล้วคลี่ยิ้ม ก่อนจะตรงเข้ามาสวมกอดฉันแน่น “เนตร! เนตรกลับมาแล้วเหรอลูก” คำทักทายแรกของผู้หญิงคนนี้ทำเอาฉันยืนสตั้นอยู่กับที่ไปชั่วขณะ ทว่าฉันก็ยังไม่รู้สึกช็อกเท่ากับการที่ได้เห็นว่าผู้หญิงอีกคนที่น่าจะอายุไล่ๆ กันถอดแว่นและหน้ากากออก เผยให้เห็นใบหน้าสะสวยที่เหมือนกันกับฉัน… ราวกับฝาแฝด!! นะ…นี่มันเรื่องอะไรกัน!! “นี่แม่เองนะ โถเนตรลูกแม่ โตเป็นสาวแล้ว…”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more