Mr. Black

Chapter 6: Black Hoodie

"Saan ka pupunta?" tanong sa akin ni Riche. Kasama ko ang tatlo kong kaibigan. Si Zelle ay bumili ng pagkain namin kasama si Chae at kaming dalawa ni Riche ang naiwan dito sa loob ng condo ko.

May pagkain naman dito pero may iba silang gustong kainin. I just go with the flow because I am too tired to go out too. Mabuti nga at pumunta sila rito kasi ayaw kong lumabas ngayong gabi. I don't want to end up in someone's home again.

"Balcony," sagot ko at lumabas na. Hindi pa masyadong madilim. May kaunting araw pa naman, medyo maaliwalas ang panahon ngayon pero nakakatamad lumabas kasi ang init kanina noong nagkita kami sa labas.

Mabuti nga at sumunod silang tatlo sa akin. "I will just stay here," sabi naman ni Riche at nahiga sa kama. Tumango ako sa kaniya at naupo na sa maliit na upuan sa labas. May mesa rin na maliit. I like this place because this is where I paint.

Dito ako madalas na nagpipinta. I just feel the wind passing through my face while closing my eyes. Hindi na ako lumabas kagabi sa takot na baka bumalik ako sa condo ng lalaking iyon. I stayed all day and all night here.

Painting but ended up staring at it for a long time. I don't really know what happened. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit nawawalan ako nang gana ipagpatuloy ang isang pininta ko kapag mukha na lang ang kulang.

Noon, mas inuuna ko pa na pintahin ang mukha dahil nadadalian lang ako pero ngayon ay hindi na. "What do you want?" gulat akong napatingin sa hindi kalayuang balcony. I think I heard someone's voice.

Mabuti na lang at hindi nagpapansin ang dalawang shokoy sa akin. Binibigyan pa rin naman ako ng pagkain ni bossing and that makes me feel fluttered lalo na kapag tinatamad akong magpa-deliver at magluto.

Tumingin ako roon at nakita ang isang lalaki na nakatalikod sa akin. Nasa katabing condo ko lang siya. I can't see his face but his voice sounds familiar. Nang tumingin ulit ako ay wala nang tao sa labas.

Umiling na lang ako sa sarili ko at pumasok na sa loob. Baka guni-guni ko lang iyon. Saktong pagpasok ko ay pagpasok naman ni Zelle at Chae. Umingay na naman sa loob dahil sa dalawa.

Me and Riche are more like of a quiet type. Ang dalawa naman ay daldal nang daldal lang. Riche dad is a politician and she has this almost the same age as hers na stepmom. Kaya palaging siyang stress sa bahay nila.

"Food is ready. Ano gala mamaya?" tanong ni Zelle. She was always the one who is always on the go sa mga gala. Si Chae naman ang nagiging map namin. Trust me when I know she knows where is the newly opened bars and restaurants here.

Palaging magkasama ang dalawang iyan. They can't be separated especially kapag galaan na. "Aren't you tired?" tanong ko sa kaniya. Pinahirapan kasi siya ng mommy niya kahapon. Kaya ayun, kanina reklamo siya nang reklamo tapos ngayon mag-aayang lumabas.

"I am not tired lalo na kapag gala, Mia."

Binuksan na ni Chae ang mga pagkaing dala nila. Well, dahil gutom na rin ako ay kumuha na ako ng mga plato para sa amin. Si Riche ay tulog pero ginising na ni Chae. I was about to tell her na huwag nang gisingin pero huli na dahil nagising na si Riche.

"Pagpasensyahan niyo na at galing sa fast food chain lang itong pagkain natin. Paano ba naman kasi itong si Chae. Tinatamad na mag-drive," sabi ni Zelle. Madaldal talaga siya kahit na kumakain na kami. May laman na ang bibig niya pero hindi pa rin matigil sa kakasalita.

"Ano gusto niyong gawin?" tanong ni Chae sa amin. Nagkibit-balikat lang ako. I want to right now but if she is asking for later ay hindi ko alam. Wala akong plano kung ano ang gagawin nila basta samama naman ako.

"How about we try to go hunt for a men?" tanong ni Riche. Agad namang nagsitanguan ang dalawa. Kaya nang matapos kami ay iyon na ang napagplanohan. Si Riche naman ang nagmaneho dahil ayaw niyang magmaneho ang dalawa dahil wala siyang tiwala.

"We were here last month," pagmamaktol ni Chae dahil nandito na naman kami sa bar na palagi naming pinupuntahan. Parang regular customer na kami rito. It is just that hindi ako nagpupunta rito minsan kapag mag-isa lang ako.

Isa lang naman ang pinupuntahan ko kapag mag-isa lang ako. Maybe because I feel safe there kasi halos lahat naman ng nandoon ay mga babae lang and also someone will always take care of me. Hindi ko man siya kilala but I know I can trust him.

Especially that guy in a black hoodie. I don't like that guy na may condo. I also remembered his face. Siya iyong lalaki na nakita ko sa isang mall. Noong bumili ako ng grocery at siya ang naghatid ng mga pinamili ko.

I wonder how the hell he has this expensive condo and just work as a salesman at a mall. Alam kong sobrang mahal ng condo niya at kahit yata ilang taon siyang magtrabo doon ay hindi niya iyon makukuha.

"I have a suggestion. There's this bar na all girls lang ang pwedeng pumasok because the bar has a menu of men na pwede mong kunin. How about that?" sabi ni Chae. Zelle agreed to her, na-excite ang gaga dahil sa narinig.

Tahimik lang ako sa isang gilid. I think I know na kung saan iyang sinasabi ni Chae. Ayaw kong magpahalata na palagi akong nandoon kaya hindi na ako nagsalita. Naghintay na lang akong sumang-ayon si Riche.

Minutes of convincing Riche ay napapayag nila itong doon na lang. The familiar road again. I think I know na kung saan na naman ako magigising mamaya. I just hope na matitino pa ang mga kaibigan kong ito kapag nakarating kami roon.

Nang makarating kami ay kita ko ang ngiti sa akin ng guards at mga waiter. Naupo na lang ako sa may pang-apat na mesa. They ordered drinks for us. Rinig ko pa ang reklamo ng dalawa na ang mahal daw para sa isang drink.

Well, like me too, gan'un din naman ako noong unang punta ko rito. I saw the man again. Wearing this black hoodie. Nasa hagdan ito at parang nakatingin sa akin or I am just assuming? Is he looking at me? Nang makita niyang nakatingin ako sa kaniya ay pumasok siya sa isang pintuan na malapit lang sa hagdan.

Who are you?