Pagkatapos niyang sumubsob sa dibdib ko ay balewala siyang tumayo pero bago ‘yon ay inayos naman niya muna ang damit ko.
“Maniac!” singhal ko dahilan para pagtaasan niya ako ng kilay.
“Hindi lang ‘yan ang ipaparanas ko sa iyo kung manyakis ako, Venezia,” sabi niya na ngayon ay nakapamulsa na.
“Bakit mo ba kasi ginawa ‘yon? Manyakis ka! Ni hindi ka man lang nagpaalam sa akin na susubsob ka sa dibdib ko!”
“So, what?” suplado niyang tanong sa akin. “‘Yan ang kabayaran sa ginawa mong paninira sa akin kanina.”
“Anong paninira? Hindi naman kita siniraan, ah.”
“I heard everything, Venezia,” seryoso niyang sabi. “Sa susunod, hindi lang ‘yan ang gagawin ko sa iyo kapag siniraan mo ako ulit dahil sisiguraduhin kong hindi ka makakalakad ng ilang araw, Venezia.”
“Wala akong ginagawang masam
